بیماری های مشابه

کولیت اولسراتیو (Ulcerative colitis یا UC) نوعی بیماری التهابی روده (Inflammatory Bowel Disease یا IBD) است که کولون و رکتوم را تحت تأثیر قرار می‌دهد. UC شایع‌ترین شکل IBD است و شیوع سالانه آن بین 1.2 تا 20.3 مورد در هر 100,000 نفر است و دارای توزیع سنی دوگانه با اوج در دهه‌های سوم و هفتم زندگی می‌باشد. شیوع UC در مردان، یهودیان اشکنازی و افرادی با تبار اروپای شمالی بیشتر است. در سطح جهانی، شیوع UC در حال افزایش است.

بیماری کرون (Crohn disease) یک بیماری التهابی مزمن در دستگاه گوارش است که می‌تواند از دهان تا مقعد را درگیر کند. این بیماری با التهاب تمام لایه‌ای (transmural inflammation) و اغلب گرانولوم‌های بدون نکروز پنیری (noncaseating granulomas) مشخص می‌شود. علت آن به وضوح مشخص نیست، اما احتمالاً ترکیبی از عوامل ژنتیکی و محیطی باعث تحریک آن می‌شوند، به‌طوری که بخشی از آسیب مخاطی به دلیل فعال‌سازی سیستم ایمنی علیه میکروبیوتای سالم روده‌ای رخ می‌دهد.

کولیت میکروسکوپی (Microscopic colitis) نوعی بیماری التهابی روده است که به صورت بالینی با اسهال مزمن و آبکی مشخص می‌شود، در حالی که ظاهر آندوسکوپی طبیعی است اما شواهد هیستولوژیک التهاب مزمن وجود دارد. علت این بیماری ناشناخته است. کولیت میکروسکوپی به دو نوع اصلی تقسیم می‌شود: کولیت کلاژنی (collagenous colitis) و کولیت لنفوسیتی (lymphocytic colitis)، که بر اساس ظاهر هیستولوژیک تعیین می‌شوند.

هیپوتیروئیدیسم به کاهش هورمون تیروئید ناشی از نقصی در هر بخشی از محور هیپوتالاموس-هیپوفیز-تیروئید (Hypothalamic-Pituitary Axis یا HPA) گفته می‌شود.

هیپرتیروئیدیسم (Hyperthyroidism) شامل مجموعه‌ای از اختلالات غدد درون‌ریز است که ناشی از فعالیت بیش از حد غده تیروئید یا تحریک‌کننده‌های تیروئیدی در خون می‌باشد. این وضعیت می‌تواند منجر به تیروتوکسیکوز (Thyrotoxicosis) شود که پیامد افزایش بیش از حد هورمون‌های تیروئید است.

پاتوژن‌های ویروسی می‌توانند دستگاه گوارش را در کودکان و بزرگسالان مبتلا کنند. این سندرم معمولاً شامل اسهال است و ممکن است علائم دیگری مانند استفراغ و درد شکم را نیز در بر گیرد.

گاستروانتریت (Gastroenteritis) به عنوان یک بیماری حاد تعریف می‌شود که با علائمی مانند تهوع (Nausea)، استفراغ (Emesis)، و اسهال (Diarrhea) مشخص می‌شود و ممکن است با بی‌حالی (Malaise)، تب (Fevers)، و بی‌اشتهایی (Anorexia) همراه باشد. این بیماری عموماً عفونی است و در بیشتر موارد توسط ویروس‌ها ایجاد می‌شود (نگاه کنید به گاستروانتریت ویروسی). با این حال، برخی باکتری‌ها مانند سالمونلا (Salmonella)، کمپیلوباکتر (Campylobacter)، شیگلا (Shigella)، لیستریا (Listeria)، اشریشیاکلی انتروتوکسیژنیک (Enterotoxigenic Escherichia coli)، و کلستریدیوئیدس دیفیسیل (Clostridioides difficile) نیز می‌توانند موجب گاستروانتریت شوند.

عدم تحمل لاکتوز (Lactose intolerance) یک بیماری شایع جذب ناقص است که به علت کمبود آنزیم لاکتاز (lactase) در روده کوچک ایجاد می‌شود. این وضعیت پس از مصرف غذاهای حاوی لاکتوز باعث ایجاد نفخ (flatulence)، اسهال (diarrhea)، بادکردگی (bloating) و درد شکمی (abdominal pain) می‌شود. شیوع عدم تحمل لاکتوز در میان قومیت‌های مختلف متفاوت است و بیشتر در افراد با تبار آفریقایی، آسیایی، بومی آمریکایی و اسپانیایی دیده می‌شود.

بیماری ویپل (Whipple disease) یک بیماری عفونی سیستمیک نادر و مزمن است. این بیماری توسط باکتری تروفریما ویپلی (Tropheryma whipplei) ایجاد می‌شود که در محیط زیست به طور گسترده‌ای یافت می‌شود و از طریق تماس با خاک یا فاضلاب آلوده یا از طریق راه مدفوعی-دهانی منتقل می‌شود. شایع‌ترین علائم آن گوارشی هستند، اما بیماری می‌تواند چندین سیستم بدن را تحت تأثیر قرار دهد. شیوع بیشتری از این بیماری در مردان سفیدپوست میانسال با تبار اروپایی وجود دارد و بنابراین یک پیش‌زمینه ژنتیکی مطرح شده است. با این حال، هیچ ارتباط قطعی اثبات نشده و مکانیزم عفونت ناشناخته است.

اسپروی گرمسیری یک سندرم شامل اسهال، کاهش وزن، سوء جذب (malabsorption) و هیستوپاتولوژی غیرطبیعی دوازدهه (duodenal) است.

سندرم حاد کرونری (ACS) شامل مجموعه‌ای از بیماری‌ها است که به دلیل عدم تعادل حاد بین عرضه و تقاضای اکسیژن در عضله قلب رخ می‌دهد. این وضعیت به ایسکمی یا انفارکتوس میوکارد (MI) منجر می‌شود.

بیماری عروق کرونر (Coronary Artery Disease یا CAD) عموماً به تصلب شرایین (atherosclerosis) پیشرونده در شریان‌های کرونری اشاره دارد که در نهایت منجر به کاهش جریان خون به عضله قلب (myocardium) می‌شود. علل کمتر شایع انسداد شریان کرونری وجود دارد (مانند جداشدگی عروق، انقباض عروقی یا vasospasm، و التهاب عروقی یا vasculitis) که به انواع مختلفی از این بیماری منجر می‌شوند. در مراحل اولیه، بیماران بدون علامت هستند و CAD ممکن است تشخیص داده نشود یا به صورت تصادفی شناسایی شود، مانند مشاهده رسوب کلسیم در شریان‌های کرونری که نشان‌دهنده تصلب شرایین است در یک سی‌تی‌اسکن قفسه سینه. در نهایت، علائم (مانند آنژین) به دلیل ایسکمی (ischemia)، یعنی جریان خون ناکافی برای برآوردن نیازهای متابولیکی عضله قلب، ایجاد می‌شود که ممکن است به صورت حاد یا مزمن رخ دهد. ایسکمی حاد به دلیل پارگی پلاک و ترومبوز کرونری منجر به سندرم کرونری حاد (Acute Coronary Syndrome یا ACS) می‌شود که بسته به شدت و ویژگی‌های بالینی به آنژین ناپایدار، انفارکتوس میوکارد بدون بالارفتگی قطعه ST (NSTEMI) یا انفارکتوس میوکارد با بالارفتگی قطعه ST (STEMI) تقسیم می‌شود. این رویدادهای حاد به صورت جداگانه بررسی می‌شوند. پیشرفت مزمن و تدریجی معمولاً به آنژین پایدار منجر می‌شود که در آن علائم در دوره‌های نیاز متابولیکی بالاتر، مانند فعالیت بدنی، رخ داده و با استراحت بهبود می‌یابد.

گاستریت (Gastritis) به التهاب معده همراه با آسیب مخاطی اشاره دارد. شایع‌ترین علل آن عبارتند از: عفونت با هلیکوباکتر پیلوری (Helicobacter pylori)، مصرف داروها (مانند داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی یا NSAIDs و آسپرین)، یا عوامل خودایمنی.

کولیت ایسکمیک (Ischemic colitis) به عنوان کاهش جریان خون به کولون تعریف می‌شود که منجر به آسیب ایسکمیک می‌گردد و می‌تواند به زخم مخاطی، خونریزی و احتمالاً سوراخ شدن کولون منجر شود. هیپوپرفیوژن (Hypoperfusion) شایع‌ترین علت این وضعیت است که به ایسکمی کولون غیرانسدادی منجر می‌شود. این وضعیت به‌طور عمده در نواحی مرزی (watershed regions) که دارای خون‌رسانی جانبی محدود هستند، رخ می‌دهد. کولیت ایسکمیک ممکن است به دلیل انسداد توسط ترومبوس‌ها در شریان‌ها یا وریدهای مزانتریک (mesenteric arteries or veins) نیز باشد، به‌ویژه در افراد مسن با بیماری‌های همزمان مانند بیماری‌های قلبی‌عروقی.

سرطان معده نتیجه تبدیل بدخیم سلول‌های معده است. هشتاد و پنج درصد از سرطان‌های معده، آدنوکارسینومای معده (gastric adenocarcinomas) هستند؛ انواع دیگری از سرطان معده نیز وجود دارند که کمتر شایع هستند، مانند لنفوم بافت لنفاوی مرتبط با مخاط (mucosa-associated lymphoid tissue lymphoma)، لیومیوسارکوما (leiomyosarcoma)، تومورهای استرومال دستگاه گوارش (gastrointestinal stromal tumors)، و لینیتیس پلاستیکا (linitis plastica). از نظر بافت‌شناسی، سرطان‌های معده به دو نوع روده‌ای (intestinal) و منتشر (diffuse) تقسیم می‌شوند. اگرچه سرطان‌های معده می‌توانند در هر نقطه از معده رخ دهند، اما تفاوت‌های اپیدمیولوژیکی بین تومورهایی که در کاردیا (cardia) منشأ گرفته‌اند و تومورهایی که منشأ غیرکاردیایی دارند، وجود دارد. نرخ سرطان معده از زمان شناسایی و درمان هلیکوباکتر پیلوری (Helicobacter pylori) رو به کاهش بوده است.

سرطان پانکراس (pancreatic carcinoma) معمولاً از پانکراس برون‌ریز (exocrine pancreas) منشاء می‌گیرد و چهارمین علت مرگ ناشی از سرطان در مردان و زنان در ایالات متحده است. آدنوکارسینوم مجرایی (ductal adenocarcinoma) و زیرمجموعه‌های آن ۸۵ درصد از تمام سرطان‌های پانکراس را تشکیل می‌دهند و بقیه موارد شامل نئوپلاسم‌های کیستیک موکوزی (mucinous cystic neoplasms)، پانکربلاستوما (pancreatoblastoma)، سیست‌آدنوما سروز (serous cystadenoma)، تومورهای نورواندوکرین (neuroendocrine tumors) و نئوپلاسم‌های پاپیلاری-موکوزی درون‌مجرایی (intraductal papillary-mucinous neoplasms) هستند. سرطان پانکراس در مردان شایع‌تر از زنان است و شیوع آن با افزایش سن بیشتر می‌شود.

سرطان تخمدان عمدتاً به نوعی سرطان اشاره دارد که از لایه اپیتلیال تخمدان منشأ می‌گیرد، اگرچه بدخیمی‌های استرومایی یا سلول‌های زایای تخمدان نیز ممکن است رخ دهد. سرطان اپیتلیال تخمدان ارتباط نزدیکی با سرطان‌های لوله فالوپ و صفاق اولیه دارد، هم از نظر نحوه توسعه و هم از نظر رفتار.

سندرم زولینگر-الیسون (ZES) نوعی بیماری شدید زخم معده (peptic ulcer disease) است که به دلیل ترشح بیش از حد اسید معده ناشی از آزادسازی کنترل‌نشده گاسترین (gastrin) از یک گاسترینوما (gastrinoma) ایجاد می‌شود. افزایش گاسترین منجر به تحریک بیش از حد سلول‌های انتروکرومافین-مانند (enterochromaffin-like) که ترشح‌کننده هیستامین هستند، و در نتیجه تحریک تولید اسید هیدروکلریک توسط سلول‌های پاریتال (parietal cells) می‌شود. ترشح مداوم و طولانی‌مدت اسید معده منجر به بیماری زخم معده، ازوفاژیت فرسایشی (erosive esophagitis) و اسهال می‌شود.

هپاتیت B یک عفونت کبدی است که توسط ویروس هپاتیت B (HBV) ایجاد می‌شود. HBV می‌تواند باعث هپاتیت حاد یا مزمن شود و از طریق انتقال پری‌ناتال و همچنین تماس پوست‌پوشی یا مخاطی با مایعات بدن آلوده منتقل می‌شود. افرادی که در مقایسه با جمعیت عمومی در معرض خطر بیشتری قرار دارند شامل کسانی هستند که شرکای جنسی متعدد دارند، کسانی که با یک شریک آلوده بدون محافظت رابطه جنسی برقرار می‌کنند، مردانی که با مردان رابطه جنسی دارند، افرادی با سابقه عفونت‌های مقاربتی (STIs) و مصرف‌کنندگان مواد مخدر تزریقی. انتقال عمودی یا افقی روش غالب انتقال در برخی از نقاط جهان، به ویژه جنوب شرق آسیا و چین است. تماس جنسی و استفاده از مواد مخدر تزریقی مسئول بیشتر عفونت‌ها در آمریکای شمالی و اروپای غربی هستند.

هپاتیت C یک عفونت کبدی است که توسط ویروس هپاتیت C (HCV)، یک ویروس RNA مرتبط با فلاوی‌ویروس‌ها، ایجاد می‌شود. هفت ژنوتیپ از این ویروس شناسایی شده‌اند که در درمان اهمیت دارند. HCV می‌تواند باعث هپاتیت حاد یا مزمن شود و به ندرت هپاتیت برق‌آسا (fulminant hepatitis) را ایجاد کند. این ویروس از طریق تماس پوست‌خراش (percutaneous) یا مخاطی با مایعات بدنی عفونی منتقل می‌شود. استفاده از مواد مخدر تزریقی اصلی‌ترین روش انتقال در کشورهای توسعه‌یافته است. آسیب‌های ناشی از سوزن، خالکوبی، سوراخ کردن بدن و ختنه آیینی از عوامل خطر کمتر محسوب می‌شوند. انتقال جنسی و انتقال از مادر به فرزند گزارش شده‌اند، اما به نظر می‌رسد که کمتر از انتقال از راه خون (parenteral transmission) شایع باشند. انتقال از طریق انتقال خون زمانی علت اصلی انتقال HCV بود، اما از زمانی که غربالگری خون برای HCV در سال ۱۹۹۲ در دسترس قرار گرفت، این روش انتقال بسیار نادر شده است.

نفرولیتیازیس (Nephrolithiasis) یا سنگ کلیه، یک مشکل شایع است که تقریباً 1% از بستری‌های بیمارستانی در ایالات متحده را تشکیل می‌دهد و سالانه 2 میلیارد دلار برای سیستم بهداشت و درمان هزینه دارد. خطر عمر برای بروز سنگ در مردان به حدود 11% و در زنان به 7% می‌رسد. اگرچه مردان همچنان در مقایسه با زنان در معرض خطر بیشتری قرار دارند (1.5 تا 2 برابر بیشتر در مردان)، اپیدمیولوژی تشکیل سنگ در ایالات متحده در حال تغییر است و شیوع آن در زنان با نرخ سریعتری نسبت به مردان در حال افزایش است. با در نظر گرفتن جمعیت به‌عنوان یک کل، میزان بروز سالانه بیماری سنگ تقریباً دو برابر شده است، از 54.2 در هر 100000 نفر در سال 1965 به 114.3 در هر 100000 نفر در سال 2005. نرخ بازگشت سنگ‌ها متفاوت است، اما تخمین زده می‌شود که تقریباً 10% از بیماران در طول 2 سال، 20% در 5 سال، 31% در 10 سال و 39% در 15 سال سنگ‌های علامت‌دار دیگری داشته باشند. بیماران با سابقه خانوادگی نفرولیتیازیس و سنگ‌های اسید اوریک به نظر می‌رسد در معرض خطر بیشتری برای بروز وقایع علامت‌دار بعدی باشند.

آبسه پیوژنیک کبد به تجمع چرک در کبد به‌دلیل عفونت باکتریایی (یا به‌ندرت قارچی) اطلاق می‌شود.

### آبسه کبدی ناشی از عفونت با انگل انتاموبا هیستولیتیکا (Entamoeba histolytica)

یبوست یکی از عوارض نه چندان نادر بسیاری از داروها است. یبوست ناشی از دارو با مدفوع سفت، دشواری در دفع و/یا کمتر از سه بار حرکت روده‌ای در هفته مشخص می‌شود.

اسهال یکی از عوارض جانبی بسیاری از داروها است، اما بیشترین ارتباط را با مصرف داروهای ضد میکروبی (antimicrobials) دارد. این عارضه یکی از شایع‌ترین اثرات نامطلوب درمان با آنتی‌بیوتیک‌ها (antibiotic therapy) است و می‌تواند از ناراحتی خفیف شکمی تا اسهال شدید و کولیت (colitis) متغیر باشد. بیشتر موارد خفیف و خود محدود شونده هستند، به ویژه پس از قطع درمان. اسهال ناشی از دارو باید از کولیت کلستریدیوئیدیس دیفیسیله (Clostridioides difficile colitis) که یک عارضه عفونی ناشی از استفاده از آنتی‌بیوتیک‌ها است و در آن سرکوب فلور طبیعی اجازه رشد به کلستریدیوم دیفیسیله تولید کننده سیتوتوکسین را می‌دهد، تمیز داده شود. مهم است که تعیین شود آیا اسهال یک عارضه جانبی دارو است یا به کلستریدیوم دیفیسیله یا علت عفونی دیگری مربوط است، زیرا استراتژی مدیریت ممکن است متفاوت باشد.

فیبروم‌های رحمی، یا لیومیوم‌ها (leiomyomas)، توده‌های خوش‌خیم (benign) هستند که می‌توانند در هر یک از لایه‌های رحم (اندومتر (endometrium)، میومتر (myometrium)، سروز (serosa)) ظاهر شوند. این توده‌ها تحت تأثیر هورمون‌ها قرار دارند و بنابراین در زنان در سنین باروری رخ می‌دهند. اندازه آن‌ها می‌تواند از کمتر از یک سانتی‌متر تا ۲۰ سانتی‌متر یا بیشتر متغیر باشد. اغلب، بیماران ممکن است به‌طور همزمان دارای چندین فیبروم باشند، اما این توده‌ها می‌توانند به‌صورت منفرد نیز ظاهر شوند.

پوشش داخلی رحم (endometrium) لایه‌ای است که درونی‌ترین بخش رحم را تشکیل می‌دهد. وظیفه آن پایداری و حمایت از بارداری در مراحل اولیه است. هنگامی که قطعاتی از پوشش آندومتر در خارج از حفره رحم یافت می‌شوند، به این وضعیت اندومتریوز (endometriosis) گفته می‌شود.

هیپرکلسمی به معنای افزایش غلظت کلسیم در سرم خون است و به‌طور عمده ناشی از داروها، بدخیمی‌ها و هیپرپاراتیروئیدیسم اولیه (primary hyperparathyroidism) می‌باشد. بیماران ممکن است با نشانه‌هایی مانند سنگ (سنگ کلیه یا صفراوی)، استخوان (درد استخوان)، شکم (درد شکم، تهوع و استفراغ) و ذهن (کاهش تمرکز، گیجی، خستگی، استوپور و کما) مواجه شوند. همچنین ممکن است عوارض قلبی-عروقی به‌صورت آریتمی‌های قلبی ناشی از کاهش فاصله QT بروز کند.