کولیت ایسکمیک (Ischemic colitis) به عنوان کاهش جریان خون به کولون تعریف می‌شود که منجر به آسیب ایسکمیک می‌گردد و می‌تواند به زخم مخاطی، خونریزی و احتمالاً سوراخ شدن کولون منجر شود. هیپوپرفیوژن (Hypoperfusion) شایع‌ترین علت این وضعیت است که به ایسکمی کولون غیرانسدادی منجر می‌شود. این وضعیت به‌طور عمده در نواحی مرزی (watershed regions) که دارای خون‌رسانی جانبی محدود هستند، رخ می‌دهد. کولیت ایسکمیک ممکن است به دلیل انسداد توسط ترومبوس‌ها در شریان‌ها یا وریدهای مزانتریک (mesenteric arteries or veins) نیز باشد، به‌ویژه در افراد مسن با بیماری‌های همزمان مانند بیماری‌های قلبی‌عروقی.

شیوع کولیت ایسکمیک حداقل ۱۶ نفر در هر ۱۰۰٬۰۰۰ نفر در سال است؛ با این حال، احتمالاً شیوع واقعی بیشتر است زیرا بسیاری از افراد ممکن است علائم گذرای کولیت ایسکمیک را تشخیص ندهند. اعتقاد بر این است که ایسکمی کولون ممکن است در زنان بیشتر شایع باشد.

علائم معمول در هنگام بروز شامل درد شکمی تحتانی و اسهال خونی است. این وضعیت می‌تواند به صورت حاد یا مزمن (که بیشتر رکتوم را درگیر می‌کند) ظاهر شود. عوامل خطر برای توسعه کولیت ایسکمیک شامل سیگار کشیدن، آترواسکلروز (atherosclerosis)، جراحی آئورتوایلیاک (aortoiliac surgery)، انفارکتوس میوکارد (myocardial infarction)، همودیالیز (hemodialysis)، و وضعیت‌های افزایش انعقادپذیری (hypercoagulable state) می‌باشد.