سرطان معده سرطان معده نتیجه تبدیل بدخیم سلول‌های معده است. هشتاد و پنج درصد از سرطان‌های معده، آدنوکارسینومای معده (gastric adenocarcinomas) هستند؛ انواع دیگری از سرطان معده نیز وجود دارند که کمتر شایع هستند، مانند لنفوم بافت لنفاوی مرتبط با مخاط (mucosa-associated lymphoid tissue lymphoma)، لیومیوسارکوما (leiomyosarcoma)، تومورهای استرومال دستگاه گوارش (gastrointestinal stromal tumors)، و لینیتیس پلاستیکا (linitis plastica). از نظر بافت‌شناسی، سرطان‌های معده به دو نوع روده‌ای (intestinal) و منتشر (diffuse) تقسیم می‌شوند. اگرچه سرطان‌های معده می‌توانند در هر نقطه از معده رخ دهند، اما تفاوت‌های اپیدمیولوژیکی بین تومورهایی که در کاردیا (cardia) منشأ گرفته‌اند و تومورهایی که منشأ غیرکاردیایی دارند، وجود دارد. نرخ سرطان معده از زمان شناسایی و درمان هلیکوباکتر پیلوری (Helicobacter pylori) رو به کاهش بوده است. عوامل خطر برای توسعه سرطان‌های معده غیرکاردیایی شامل مصرف طولانی‌مدت غذاهای حاوی نیترات بالا مانند غذاهای خشک‌شده، دودی، و نمک‌زده، عفونت با هلیکوباکتر پیلوری، وضعیت اجتماعی-اقتصادی پایین، و مهاجرت از کشورهایی با بروز بالای سرطان معده از جمله کشورهای آسیای شرقی، اروپای شرقی و آمریکای جنوبی می‌باشد. خطر سرطان کاردیای معده در بیماران مبتلا به بیماری رفلاکس معده به مری (GERD) و افراد چاق افزایش می‌یابد. سن، جنس مذکر، مصرف تنباکو، سابقه خانوادگی، سبک زندگی کم‌تحرک، و تابش اشعه از عوامل خطر برای همه انواع سرطان معده هستند. تقریباً ۱۵٪ تا ۲۰٪ از بیماران با بیماری پیشرفته، افزایش بیان گیرنده فاکتور رشد اپیدرمی انسانی ۲ (HER2) را نشان می‌دهند. واریانت‌های پاتوژنیک ژرم‌لاین در چندین ژن همولوگ ترکیبی نیز با افزایش خطر سرطان معده مرتبط بوده‌اند. بسیاری از بیماران با بیماری سطحی و اولیه بدون علامت هستند. با پیشرفت بیماری، بیماران ممکن است با ناراحتی مبهم در قسمت بالای شکم، سیری زودرس پس از غذا، درد شدید، بی‌اشتهایی، تهوع، کاهش وزن، سیری زودرس، عدم تحمل پیش‌رونده غذا، سوزش سر دل، ملنا (مدفوع سیاه) یا کم‌خونی علامتی مراجعه کنند. ممکن است تخلیه معده به تأخیر بیفتد (گاستروپارزیس)، که می‌تواند به انسداد خروجی معده منجر شود. سایر ویژگی‌های بالینی نادر مرتبط با سرطان معده شامل ترومبوفلبیت مهاجر، کم‌خونی همولیتیک میکروآنژیوپاتیک، کراتوز سبورئیک منتشر، و آکانتوزیس نیگریکانس است. بیماران با لینیتیس پلاستیکا اغلب با بیماری پیشرفته مراجعه می‌کنند. کبد شایع‌ترین محل متاستاز است و ممکن است آسیت بدخیم رخ دهد.