یبوست ناشی از داروها: عوارض و درمان

یبوست یکی از عوارض نه چندان نادر بسیاری از داروها است. یبوست ناشی از دارو با مدفوع سفت، دشواری در دفع و/یا کمتر از سه بار حرکت روده‌ای در هفته مشخص می‌شود.

بسیاری از داروها با ایجاد یبوست مرتبط هستند (به داده‌های واکنش دارویی زیر مراجعه کنید). این یک اثر جانبی شایع است که در استفاده از داروهای ضدافسردگی، داروهای ضدروان‌پریشی، مکمل‌های خوراکی آهن، داروهای ضدکولینرژیک، مواد مخدر (اوپیوئیدها)، داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی (NSAIDs)، دیورتیک‌ها، بتابلوکرها و مسدودکننده‌های کانال کلسیم رایج است.

علائم معمولاً با زور زدن، احساس پری یا ناراحتی در ربع پایین چپ شکم و/یا نفخ مشخص می‌شوند. این علائم معمولاً خود به خود برطرف نمی‌شوند. افزایش مصرف فیبر و ملین‌های حجیم ممکن است وضعیت را بدتر کنند. قطع عامل ایجاد کننده درمان‌کننده است، اما زمانی که این کار ممکن نباشد، استفاده از ملین‌های محرک تجویزی، درمان اصلی است.

اگر درمان نشود، بیماران مبتلا به یبوست ناشی از دارو می‌توانند دچار عواقب یبوست مزمن شوند، از جمله بی‌اختیاری دفع (مدفوع مایع)، بواسیر، دیورتیکولوز، شقاق مقعد، پرولاپس رکتوم، انسداد مدفوع، زخم‌های استرکورال و به ندرت سوراخ شدن روده.