بیماری عروق کرونر (Coronary Artery Disease یا CAD) عموماً به تصلب شرایین (atherosclerosis) پیشرونده در شریان‌های کرونری اشاره دارد که در نهایت منجر به کاهش جریان خون به عضله قلب (myocardium) می‌شود. علل کمتر شایع انسداد شریان کرونری وجود دارد (مانند جداشدگی عروق، انقباض عروقی یا vasospasm، و التهاب عروقی یا vasculitis) که به انواع مختلفی از این بیماری منجر می‌شوند. در مراحل اولیه، بیماران بدون علامت هستند و CAD ممکن است تشخیص داده نشود یا به صورت تصادفی شناسایی شود، مانند مشاهده رسوب کلسیم در شریان‌های کرونری که نشان‌دهنده تصلب شرایین است در یک سی‌تی‌اسکن قفسه سینه. در نهایت، علائم (مانند آنژین) به دلیل ایسکمی (ischemia)، یعنی جریان خون ناکافی برای برآوردن نیازهای متابولیکی عضله قلب، ایجاد می‌شود که ممکن است به صورت حاد یا مزمن رخ دهد. ایسکمی حاد به دلیل پارگی پلاک و ترومبوز کرونری منجر به سندرم کرونری حاد (Acute Coronary Syndrome یا ACS) می‌شود که بسته به شدت و ویژگی‌های بالینی به آنژین ناپایدار، انفارکتوس میوکارد بدون بالارفتگی قطعه ST (NSTEMI) یا انفارکتوس میوکارد با بالارفتگی قطعه ST (STEMI) تقسیم می‌شود. این رویدادهای حاد به صورت جداگانه بررسی می‌شوند. پیشرفت مزمن و تدریجی معمولاً به آنژین پایدار منجر می‌شود که در آن علائم در دوره‌های نیاز متابولیکی بالاتر، مانند فعالیت بدنی، رخ داده و با استراحت بهبود می‌یابد.
التهاب در پاتوژنز تصلب شرایین نقش مهمی دارد. اختلال عملکرد سلول‌های اندوتلیال به تجمع ماکروفاژها و لیپوپروتئین‌های کم‌چگالی (LDL) منجر می‌شود که باعث تشکیل سلول‌های کف‌آلود و نوارهای چربی می‌گردد. این فرآیند منجر به مهاجرت سلول‌های عضلانی صاف، تکثیر و رسوب ماتریکس خارج‌سلولی می‌شود که به عنوان پلاک فیبروزی تعریف می‌شود. با پیشرفت بیماری، پلاک فیبروزی بدتر شده و در نهایت یک آترومای پیچیده تشکیل می‌دهد.
نشانه بارز ایسکمی درد یا ناراحتی در ناحیه پشت جناغ سینه است که ممکن است به گردن، فک یا بازوی چپ انتشار یابد. اغلب، بیماران با این وضعیت استراحت می‌کنند تا ناراحتی را کاهش دهند. درد نیز به طور کلی با استفاده از نیتروگلیسیرین بهبود می‌یابد. درد کوتاه‌مدت است و به تدریج شروع شده و در عرض چند دقیقه به حداکثر شدت می‌رسد، که اغلب به عنوان "آنژین کرشندو" توصیف می‌شود. دردی که در عرض چند ثانیه به اوج می‌رسد باید احتمال تشخیص دیگری، به ویژه جداشدگی آئورت، را مطرح کند. علائم شایع دیگر شامل تپش قلب، تهوع یا علائم مشابه سوزش سر دل و افت فشار خون هستند. علائم غیرمعمول، مانند تنگی نفس یا غش، بیشتر در زنان، بیماران مسن و بیماران دیابتی دیده می‌شوند. زنان تمایل دارند بیماری قلبی را در سنین بالاتری نسبت به مردان توسعه دهند، که دیابت/مقاومت به انسولین، فشار خون بالا، چاقی و سیگار کشیدن قوی‌ترین عوامل خطر برای CAD زودرس در زنان هستند. به نظر می‌رسد یک ارتباط مستقل بین هر دو اختلال فشار خون در دوران بارداری و وزن کم هنگام تولد با توسعه بیماری قلبی‌عروقی تصلبی وجود دارد.
عوامل خطر قابل تعدیل برای توسعه CAD شامل سیگار کشیدن، فشار خون بالا، چربی خون بالا، دیابت نوع ۲، شاخص گلیسمی و بار گلیسمی بالا، چاقی و سبک زندگی بی‌تحرک هستند. افزایش سدیم ادراری با افزایش خطر مرتبط است. عوامل خطر غیرقابل تعدیل شامل افزایش سن، جنس مذکر، وضعیت پس از یائسگی در زنان و سابقه خانوادگی CAD هستند. اشکال مختلف آلودگی هوا نیز عوامل خطر برای CAD محسوب می‌شوند.