بیماری های مشابه

عفونت با دیپلوکوک گرم-منفی نایسریا مننژیتیدیس (Neisseria meningitidis) مسئول مننگوکوکسمی حاد است، یک بیماری شدید که معمولاً در اپیدمی‌های کوچک رخ می‌دهد. نایسریا مننژیتیدیس از طریق قطرات تنفسی از فرد به فرد منتقل می‌شود و نازوفارنکس انسان تنها مخزن شناخته شده آن است.

نرخ مرگ‌ومیر در بیماری فاشئیت نکروزان (necrotizing fasciitis) بالا است. درمان شامل آنتی‌بیوتیک‌های وسیع‌الطیف وریدی (IV) و دبریدمان جراحی فوری بافت‌های عفونی و غیرزنده است. بنابراین، اگر به این تشخیص فکر می‌کنید، خواندن را متوقف کرده و *همین حالا با یک جراح تماس بگیرید*.

سندرم شوک سمی (Toxic Shock Syndrome یا TSS) یک عفونت باکتریایی شدید و وابسته به اگزوتوکسین است که با بروز ناگهانی تب بالا، سردرد، التهاب ملتحمه (conjunctival injection)، اریتم حلق (erythema of the pharynx)، استفراغ، اسهال و افت فشار خون (hypotension) مشخص می‌شود. دو نوع فرعی از TSS بر اساس علت باکتریایی وجود دارد: استافیلوکوکوس اورئوس (Staphylococcus aureus) و استرپتوکوک‌های گروه A. شدت TSS می‌تواند از بیماری خفیف تا پیشرفت سریع به شوک و نارسایی اندام‌های حیاتی متغیر باشد. نرخ مرگ‌ومیر در TSS غیر استرپتوکوکی حدود ۳٪ و در TSS استرپتوکوکی بین ۳۰٪ تا ۶۰٪ است. TSS معمولاً در جمعیت جوان‌تر رخ می‌دهد و در فصول سردتر شیوع بیشتری دارد.

کاندیدیازیس منتشر (Disseminated candidiasis)، که به عنوان کاندیدیازیس تهاجمی (invasive candidiasis)، سپتیسمیای کاندیدا (Candida septicemia) یا کاندیدیازیس سیستمیک (systemic candidiasis) نیز شناخته می‌شود، به دلیل حضور گونه‌های کاندیدا (Candida) در خون ایجاد می‌شود و عمدتاً توسط گونه کاندیدا آلبیکنس (Candida albicans) ایجاد می‌شود. کاندیدیازیس منتشر یک بیماری جدی است که با میزان بالای بیماری‌زایی و مرگ‌ومیر همراه است. حضور گونه‌های کاندیدا در کشت خون نباید به عنوان یک آلاینده در نظر گرفته شود. کاندیدیازیس منتشر از نظر شدت و تظاهرات بالینی متغیر است و می‌تواند از یک وضعیت خفیف تا بیماری گسترده‌تر و منتشر که شامل چندین عضو، سپسیس و شوک می‌شود، متفاوت باشد.

اکتیما گانگرنوزوم (Ecthyma gangrenosum یا EG) به‌عنوان یک تظاهر پوستی در باکتریمیای گرم منفی شناخته می‌شود که به‌طور معمول ناشی از سودوموناس آئروژینوزا (Pseudomonas aeruginosa) است. این وضعیت عمدتاً در بیماران با نقص ایمنی مشاهده می‌شود، اما ضایعات بالینی خاص آن می‌تواند در افراد با سیستم ایمنی سالم و بدون عفونت همزمان نیز بروز کند.

- ملاحظات اولیه در زمینه آندوکاردیت تفاوتی با روش‌های دیگر تثبیت همودینامیک اورژانسی ندارد.

پورپورای فولمینان (Purpura fulminans - PF) یک زیرگروه شدید و اغلب کشنده از انعقاد داخل عروقی منتشر (Disseminated Intravascular Coagulation - DIC) است که با ترومبوز گسترده بافتی و نکروز وسیع پوست تظاهر می‌یابد. این وضعیت می‌تواند به دلیل کمبود ارثی پروتئین C یا کمبود اکتسابی پروتئین C در شرایط عفونت باکتریایی شدید، معمولاً ناشی از نایسریا مننژیتیدیس (Neisseria meningitidis) باشد. PF با شیوع دو‌گانه‌ای رخ می‌دهد که در ۱ تا ۳ سالگی (عمدتاً در بیماران با کمبود ارثی پروتئین C) و در دوران نوجوانی (به دلیل افزایش شیوع نایسریا مننژیتیدیس در این گروه) به اوج می‌رسد.

واسکولیت لکوسیتوکلاستیک (Leukocytoclastic vasculitis یا LCV) نوعی واسکولیت رگ‌های کوچک است که عمدتاً وریدهای پس‌مویرگی در درم را تحت تأثیر قرار می‌دهد.

واسکولیت (Vasculitis) اصطلاحی عمومی است که به گروهی بزرگ و ناهمگن از اختلالات اشاره دارد که با التهاب عروق خونی مشخص می‌شوند. هیچ سیستم طبقه‌بندی یکنواختی برای واسکولیت وجود ندارد، اگرچه زیرگروه‌ها معمولاً بر اساس اندازه عروق درگیر، نوع کمپلکس‌های ایمنی در گردش، و دیگر ویژگی‌های هیستوپاتولوژیک و بالینی دسته‌بندی می‌شوند. در بسیاری از موارد، آسیب به عروق خونی منجر به نشت گلبول‌های قرمز و بروز پورپورای قابل لمس (palpable purpura) بر روی پوست می‌شود. علائم پوستی شایع دیگر واسکولیت شامل زخم‌های پوستی، پدیده رینود (Raynaud phenomenon)، و لیودو رتیکولاریس (livedo reticularis) است.

تیفوس آندمیک (تیفوس موش‌سان) توسط باکتری ریکتزیا تیفی (Rickettsia typhi)، که یک باکتری گرم منفی است، از طریق نیش کک یا مدفوع کک به صورت آئروسل به انسان منتقل می‌شود.

**تب لکه‌ای کوه‌های راکی (Rocky Mountain spotted fever - RMSF)**

پورپورای ترومبوتیک ترومبوسیتوپنیک (Thrombotic Thrombocytopenic Purpura یا TTP) می‌تواند یک بیماری شدید و تهدیدکننده زندگی باشد که با کم‌خونی همولیتیک میکروآنژیوپاتیک (microangiopathic hemolytic anemia)، ترومبوسیتوپنی (thrombocytopenia) و اختلال در عملکرد ارگان‌ها مشخص می‌شود.

ویروس‌های اکو (Echoviruses) از اعضای جنس انتروویروس (Enterovirus) هستند و مسئول بسیاری از سندرم‌های بالینی متنوع در انسان می‌باشند. شایع‌ترین تظاهر بالینی این ویروس‌ها، بیماری تب‌دار نامشخص است.

عفونت ناشی از آدنوویروس‌ها (adenoviruses) شایع است و بیشتر افراد در دوران کودکی در معرض آدنوویروس‌ها قرار می‌گیرند. این عفونت از طریق قطرات تنفسی یا مسیر مدفوعی-دهانی منتقل می‌شود. انواع مختلفی از آدنوویروس‌ها وجود دارد و علائم بالینی آن‌ها متغیر است. عفونت‌های آدنوویروسی می‌توانند طیف گسترده‌ای از اختلالات را ایجاد کنند، از جمله سیستیت (cystitis)، ذات‌الریه (pneumonia)، التهاب ملتحمه (conjunctivitis)، گاستروانتریت (gastroenteritis)، برونشیت (bronchitis)، کروپ (croup)، فارنژیت (pharyngitis)، مننژیت/آنسفالیت (meningitis/encephalitis)، سرماخوردگی (common cold)، و بیماری‌های تب‌دار نامشخص.

لپتوسپیروز یک عفونت باکتریایی زئونوز (zoonotic) است که توسط هر یک از سرووار (serovar) های اسپیروکت‌ها (spirochetes) از گونه لپتوسپیرا اینتروگانس (Leptospira interrogans) ایجاد می‌شود. پراکندگی جغرافیایی این بیماری در سراسر جهان است، اما در مناطق گرمسیری بومی و در مناطق معتدل به صورت پراکنده رخ می‌دهد و در تابستان و پس از سیل‌ها (مانند پس از طوفان) شایع‌تر است. این بیماری عمدتاً توسط دوزیستان، خزندگان و برخی پستانداران (جوندگان منبع اصلی هستند) حمل می‌شود و ممکن است از طریق تماس مستقیم یا استنشاق آئروسل ادرار یا مایعات بدن آلوده به انسان منتقل شود.

گوی‌ککمی (Gonococcemia) به حضور باکتری Neisseria gonorrhoeae در جریان خون اشاره دارد که اغلب به عفونت گنوره‌ای منتشر (Disseminated Gonococcal Infection یا DGI) منجر می‌شود. گنوره، که توسط N. gonorrhoeae، یک دیپلوکوک گرم منفی، ایجاد می‌شود، پس از کلامیدیا، دومین عفونت انتقال‌یافته از راه جنسی (STI) است که در ایالات متحده گزارش می‌شود. (برای بحث بیشتر در مورد عفونت اولیه، به گنوره مراجعه کنید.) گوی‌ککمی در حدود 1% تا 3% از بیماران مبتلا به گنوره رخ می‌دهد.

تب و شبه‌تیفویید (تب روده‌ای) ناشی از عفونت با باکتری Salmonella enterica سروتیپ تیفی و Salmonella enterica سروتیپ پاراتیفی A، B و C می‌باشد. این عفونت‌ها در بیشتر نقاط جهان یافت می‌شوند، اما در مناطق صنعتی مانند ایالات متحده، کانادا، اروپای غربی و ژاپن شیوع کمتری دارند. برخلاف سالمونلاهای غیرتیفوییدی، تیفویید و شبه‌تیفویید به طور خاص بیماری‌های انسانی هستند و از طریق انتقال مدفوعی-دهانی بین انسان‌ها منتقل می‌شوند. تیفویید و شبه‌تیفویید از نظر بالینی از یکدیگر قابل تفکیک نیستند و اصطلاح "تب روده‌ای" به عنوان یک اصطلاح جامع برای پوشش هر دو حالت استفاده می‌شود.

تب کِیو (Q fever)، که با نام‌های گریپ بالکان و تب نه مایلی نیز شناخته می‌شود، یک بیماری زئونوز (zoonotic) است که توسط یک ارگانیسم شبیه به ریکتزیا (rickettsia) به نام کوکسیلا بورنتی (Coxiella burnetii) ایجاد می‌شود. این بیماری در سراسر جهان پخش شده است، اما در آفریقا، استرالیا، خاورمیانه و آمریکای مرکزی شیوع بیشتری دارد.

تیفوس اپیدمیک (Epidemic typhus) یا تیفوس ناشی از شپش (louse-borne typhus) ناشی از عفونت با باکتری Rickettsia prowazekii است که توسط شپش بدن که در لباس‌ها زندگی می‌کند و در شرایط بهداشتی ضعیف یافت می‌شود، به انسان منتقل می‌شود. شرایط جنگ، قحطی، تراکم بیش از حد و هوای سرد به تکثیر این ناقل شپش کمک می‌کنند. تغییرات نادر لباس و استحمام کم از عوامل تکثیر شپش به شمار می‌آیند. قرار گرفتن در معرض هوای آلوده ممکن است در محیط‌های داخلی که تراکم بالایی از مدفوع شپش به صورت آئروسل درآمده است، رخ دهد.

تب خونریزی‌دهنده با سندرم کلیوی (Hemorrhagic fever with renal syndrome یا HFRS) یک سندرم نادر و تهدیدکننده حیات است که توسط ارتوهانتاویروس (Orthohantavirus) از خانواده هانتاویریده (Hantaviridae) و راسته بونیاویرالس (Bunyavirales) ایجاد می‌شود. ویروس‌های خاص هانتا که به عنوان عامل ایجاد HFRS شناسایی شده‌اند شامل ویروس هانتان (Hantaan virus)، ویروس سئول (Seoul virus)، ویروس پوومالا (Puumala virus) و ویروس دوبراوا / بلگراد (Dobrava / Belgrade virus) هستند. هانتاویروس‌ها در مخازن جوندگان قرار دارند و از طریق ادرار و بزاق جوندگان دفع می‌شوند.

شیگلوز (Shigellosis) یا اسهال خونی باسیلاری، یک بیماری عفونی است که توسط باکتری‌های گرم منفی شیگلا (Shigella) که عضوی از خانواده انتروباکتریاسه (Enterobacteriaceae) است، ایجاد می‌شود.

سندرم همولیتیک اورمیک (Hemolytic Uremic Syndrome - HUS) یک سندرم حاد است که با سه‌گانه کم‌خونی همولیتیک، ترومبوسیتوپنی و نارسایی حاد کلیوی تعریف می‌شود. این وضعیت هم در کودکان و هم در بزرگسالان رخ می‌دهد، اما در کودکان شایع‌تر است و از علل اصلی نارسایی حاد کلیوی در جمعیت کودکان به شمار می‌رود. علت بروز HUS به طور کامل درک نشده است. این سندرم به دو شکل ظاهر می‌شود: یا به صورت یک وضعیت ایدیوپاتیک و یا در پاسخ به یک عامل استرس‌زا. باکتری اشریشیا کلی تولیدکننده توکسین شیگا (Shiga toxin-producing Escherichia coli)، که اغلب از نوع O157:H7 است، از علل اصلی HUS می‌باشد، هرچند عفونت با استرپتوکوک پنومونیه، ویروس آنفلوانزا و ویروس HIV نیز می‌توانند سبب بروز HUS شوند.