عفونت ناشی از آدنوویروس‌ها (adenoviruses) شایع است و بیشتر افراد در دوران کودکی در معرض آدنوویروس‌ها قرار می‌گیرند. این عفونت از طریق قطرات تنفسی یا مسیر مدفوعی-دهانی منتقل می‌شود. انواع مختلفی از آدنوویروس‌ها وجود دارد و علائم بالینی آن‌ها متغیر است. عفونت‌های آدنوویروسی می‌توانند طیف گسترده‌ای از اختلالات را ایجاد کنند، از جمله سیستیت (cystitis)، ذات‌الریه (pneumonia)، التهاب ملتحمه (conjunctivitis)، گاستروانتریت (gastroenteritis)، برونشیت (bronchitis)، کروپ (croup)، فارنژیت (pharyngitis)، مننژیت/آنسفالیت (meningitis/encephalitis)، سرماخوردگی (common cold)، و بیماری‌های تب‌دار نامشخص.

شدت بیماری می‌تواند از بیماری خفیف تا عفونت‌های شدید و تهدیدکننده زندگی متغیر باشد (که بیشتر در افراد با نقص ایمنی رخ می‌دهد). شیوع آدنوویروسی می‌تواند در طول سال در محیط‌هایی با تماس نزدیک مانند خانه‌های سالمندان، مراکز توانبخشی، خوابگاه‌های دانشجویی و پادگان‌های نظامی رخ دهد. بسیاری از عفونت‌ها بدون علامت هستند و بیماران ممکن است حتی پس از رفع علائم نیز برای مدتی ویروس را دفع کنند.

تشخیص ویروسی خاص اغلب در میزبان‌های با سیستم ایمنی طبیعی ضروری نیست، زیرا بیماری معمولاً خود محدود شونده است. این ارگانیسم می‌تواند با استفاده از کشت بافت ویروسی ایزوله شود. دی‌ان‌ای (DNA) ویروسی را می‌توان با استفاده از واکنش زنجیره‌ای پلی‌مراز (polymerase chain reaction) شناسایی کرد.

برای عفونت‌های آدنوویروسی درمان خاصی به جز مراقبت‌های حمایتی وجود ندارد. پیشگیری از عفونت و انتشار آن با رعایت دقیق اصول کنترل عفونت (انتقال تماسی و قطره‌ای) از اهمیت حیاتی برخوردار است تا به کاهش شیوع کمک کند.

بیماران کودکی با هپاتیت با علت ناشناخته: شیوع هپاتیت شدید در کودکان در سال ۲۰۲۲ در چندین کشور، عمدتاً در بریتانیا، ممکن است با یک آدنوویروس، از جمله زیرگونه 41F، مرتبط باشد، اما مطالعات بیشتری برای تعیین علت مورد نیاز است. علائم و نشانه‌ها شامل ادرار تیره، زردی، ایکتر اسکلرا (scleral icterus)، مدفوع رنگ‌پریده، کاهش اشتها، درد شکمی، تهوع، اسهال و استفراغ، و درد مفاصل است. مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری‌های ایالات متحده (CDC) از پزشکان خواسته است که آزمایش آدنوویروس را برای بیماران کودکی با هپاتیت با علت ناشناخته در نظر بگیرند و هر مورد احتمالی هپاتیت با منشأ ناشناخته را به CDC و مقامات بهداشت عمومی ایالتی گزارش دهند. CDC همچنین توصیه می‌کند که در کودکان با هپاتیت حاد، برای عفونت‌های گذشته یا حال SARS-CoV-2 نیز آزمایش انجام شود، اگرچه ارتباط احتمالی نامشخص است و در حال بررسی است. همچنین به نارسایی حاد کبد (acute liver failure) مراجعه کنید.