ویروس‌های اکو (Echoviruses) از اعضای جنس انتروویروس (Enterovirus) هستند و مسئول بسیاری از سندرم‌های بالینی متنوع در انسان می‌باشند. شایع‌ترین تظاهر بالینی این ویروس‌ها، بیماری تب‌دار نامشخص است.
عفونت‌های تنفسی
ویروس‌های اکو می‌توانند باعث عفونت دستگاه تنفسی فوقانی شوند. علائم ممکن است شامل گلودرد، آبریزش بینی (Coryza) و سرفه باشد. برخی از ویروس‌های اکو می‌توانند در نوزادان باعث بیماری شدید دستگاه تنفسی تحتانی شوند.
بثورات پوستی
ویروس‌های اکو به طور مکرر با بثورات پوستی همراه هستند. بیماری دست، پا و دهان می‌تواند توسط برخی سروتیپ‌های ویروس اکو ایجاد شود (اگرچه این سندرم به طور معمول توسط سایر انتروویروس‌ها ایجاد می‌شود). این بیماری بیشتر در کودکان شایع است. بیماران دچار گلودرد و تب می‌شوند و وزیکول‌ها (Vesicles) در حفره دهانی دیده می‌شود. ضایعات وزیکولی و پاپولری (Papular) نیز بر روی سطوح اکستانسور دست‌ها و پاها مشاهده می‌شود.
هرپانژینا
هرپانژینا (Herpangina) یکی دیگر از سندرم‌های بالینی است که با ویروس‌های اکو مرتبط است (اگرچه بیشتر توسط ویروس‌های کوکساکی ایجاد می‌شود). بیماران اغلب تب، گلودرد و سردرد دارند. این علائم در طول چند ساعت تا چند روز با بروز ضایعات در کام نرم، زبان کوچک (Uvula) و لوزه‌ها دنبال می‌شود. این ضایعات به صورت ماکول‌ها (Macules) شروع می‌شوند که به پاپول‌ها و سپس به وزیکول‌ها پیشرفت می‌کنند.
تظاهرات عصبی
ویروس‌های اکو می‌توانند منجر به مجموعه‌ای از تظاهرات عصبی شوند، از جمله مننژیت ویروسی حاد. بیماران به طور حاد یا تحت حاد با سردرد مراجعه می‌کنند. تب، لرز و علائم مننژیتی ممکن است وجود داشته باشند یا نداشته باشند. انسفالیت (Encephalitis) ناشی از ویروس‌های اکو نیز گزارش شده است. علائم ممکن است خفیف یا شدید باشند و با تشنج یا کما همراه باشند. ارتباطی بین ویروس‌های اکو و سندرم گیلن-باره (Guillain-Barré syndrome) نیز مطرح شده است.
پلورودینیا و میوپریکاردیت
ویروس‌های اکو می‌توانند باعث پلورودینیا (Pleurodynia) شوند که یک عفونت حاد عضلات اسکلتی است. بیماران تب و درد شدید در قفسه سینه و قسمت بالای شکم دارند. برخی سروتیپ‌ها می‌توانند باعث میوپریکاردیت (Myopericarditis) شوند.
اسهال در نوزادان
ویروس‌های اکو همچنین با اسهال در نوزادان مرتبط بوده‌اند.
تشخیص و درمان
تشخیص این ویروس‌ها از طریق کشت ویروسی یا جداسازی RNA ویروسی با آزمایش اسید نوکلئیک انجام می‌شود. هیچ درمان ضد ویروسی خاصی برای این ویروس‌ها در دسترس نیست.