بیماری های مشابه

مواد افیونی (Opiates) ترکیباتی هستند که به طور مستقیم از گیاه خشخاش (Papaver somniferum) استخراج می‌شوند، در حالی که اوپیوئیدها (Opioids) ترکیبات سنتزی و نیمه‌سنتزی با خواص بیوشیمیایی مشابه هستند. داروهای اوپیوئیدی شامل مورفین و کدئین (افیون‌های طبیعی)، هروئین، اکسی‌کودون، اکسی‌مورفون، هیدروکودون، هیدرومورفون و بوپرنورفین (اوپیوئیدهای نیمه‌سنتزی) و مپریدین (دمیرول)، فنتانیل و آنالوگ‌های فنتانیل مانند کارفنتانیل و متادون (اوپیوئیدهای سنتزی) می‌باشند. روش‌های متداول مصرف این داروها شامل خوراکی، استنشاقی (دود کردن)، بینی (کشیدن)، زیرجلدی (تزریق زیرپوستی) و وریدی (IV) است.

افسردگی یک نگرانی جدی در حوزه سلامت روان و یکی از علل اصلی ناتوانی در سراسر جهان است. حدود ۷ درصد از جمعیت ایالات متحده هر ساله دچار افسردگی شدید (major depression) می‌شوند. میزان افسردگی در میان جوانان و زنان بیشتر است.

اختلال اضطراب فراگیر با نگرانی مفرط و پایدار در مورد مسائل مختلف زندگی روزمره مشخص می‌شود که بر عملکرد روزانه تأثیر منفی می‌گذارد. این اختلال معمولاً با اضطرابی که کنترل آن دشوار است و باعث ناراحتی یا اختلال قابل‌توجهی می‌شود، همراه است. بیماران اغلب با شکایت از نگرانی مداوم، تحریک‌پذیری (irritability)، تنش عضلانی (muscle tension)، بی‌خوابی (sleeplessness) و خستگی (fatigue) مراجعه می‌کنند.

اختلال طیف اسکیزوفرنی (Schizophrenia Spectrum Disorder) یک سندرم بالینی ناهمگون است که با اختلالات در ادراک، زبان، تفکر و فعالیت‌های اجتماعی مشخص می‌شود. این اختلال با علائم مثبت مانند توهمات (Hallucinations)، هذیان‌ها (Delusions)، تفکر آشفته و حرکات غیرعادی و علائم منفی مانند از دست دادن عملکرد در زندگی روزمره، کاهش بیان عاطفی، کاهش تعامل اجتماعی و تمرکز مختل مشخص می‌شود. تشخیص زمانی انجام می‌شود که بیمار حداقل دو مورد از علائم فوق را به مدت حداقل ۶ ماه نشان دهد و این علائم شروع به تأثیر قابل توجهی بر عملکرد روزانه کرده باشند.

شخصیت یک الگوی سازمان‌یافته کلی از مزاج، شخصیت و روان (psyche) است که تعیین می‌کند یک فرد چگونه با محیط خود ارتباط برقرار کرده، تفکر کرده و رفتار می‌کند. شخصیت از دوران کودکی به بعد شکل می‌گیرد و به عنوان محصول و تعامل عوامل ژنتیکی و محیطی در نظر گرفته می‌شود. اختلالات شخصیت (Personality Disorders - PDs) به دسته‌ای از اختلالات سلامت روان اشاره دارند که با الگوهای پایدار ویژگی‌های شخصیتی ناسازگار مشخص می‌شوند. این اختلالات معمولاً در دوران نوجوانی با بلوغ شخصیت فرد آغاز می‌شوند و شامل الگوهای تفکر تحریف‌شده، مشکلات در روابط بین‌فردی و دشواری در کنترل و پاسخ‌های احساسی هستند. افراد مبتلا به اختلالات شخصیت دارای شخصیت‌های پایداری هستند، هرچند ممکن است از شخصیت‌های فرهنگی معمولی متفاوت باشند. این ویژگی مهم، اختلالات شخصیت را از بیماری‌های روانی متمایز می‌کند، چرا که در بیماری‌های روانی، تغییرات رفتاری رایج است و در برخی شرایط، داروها می‌توانند برای کاهش رفتارهای نامطلوب مفید باشند.

سندرم ترک اوپیوئید مجموعه‌ای از واکنش‌های فیزیولوژیکی مشخص به قطع مصرف داروهای اوپیوئیدی پس از استفاده طولانی‌مدت است. علائم مشخص شامل آبریزش بینی (rhinorrhea)، اشک‌ریزی (lacrimation)، خمیازه کشیدن (yawning)، تعریق (diaphoresis) و گشاد شدن مردمک‌ها (mydriasis) می‌باشد. اختلالات روانی-عصبی مانند اضطراب، بی‌قراری و بی‌خوابی نیز شایع هستند. علائم گوارشی در مراحل بعدی ترک برجسته می‌شوند و معمولاً چند روز پس از قطع مصرف دارو ظاهر می‌شوند.

- بیماران مبتلا به انسفالوپاتی کبدی شدید ممکن است به مداخله فوری در راه هوایی نیاز داشته باشند.

هیپوگلیسمی شرایطی است که در آن غلظت گلوکز خون کاهش یافته و به مقادیر زیر می‌رسد: کمتر از 3.9 mmol/L یا کمتر از 70 mg/dL (طبق انجمن دیابت آمریکا و انجمن غدد درون‌ریز).

دسترسی وریدی (IV) را برقرار کنید. اگر بیمار در حال تشنج است، یک بولوس 150 میلی‌لیتری محلول نمکی هیپرتونیک (3%) تجویز کنید.

کتواسیدوز دیابتی (Diabetic Ketoacidosis - DKA) یک عارضه متابولیک حاد و تهدیدکننده زندگی در دیابت است که در آن کاهش اثر انسولین در گردش، همراه با افزایش هورمون‌های ضدتنظیمی (counterregulatory hormones)، به هایپرگلیسمی (hyperglycemia) و اکسیداسیون کنترل‌نشده اسیدهای چرب به کتون‌بادی‌ها (ketone bodies) منجر می‌شود. این فرآیند باعث هایپراسمولالیته (hyperosmolality) و معمولاً اسیدوز متابولیک با شکاف آنیونی شدید (severe anion gap metabolic acidosis) می‌شود.

بحران آدرنال (Adrenal Crisis) شرایطی بالقوه تهدیدکننده زندگی است که در اثر کمبود مینرالوکورتیکوئید (mineralocorticoid) در حضور نارسایی مزمن غده فوق کلیوی (chronic adrenal insufficiency) ایجاد می‌شود. بیماران مبتلا به نارسایی آدرنال در معرض خطر بحران آدرنال در مواجهه با بیماری‌های حاد یا قطع ناگهانی داروهای استروئیدی قرار دارند. شایع‌ترین عوامل تحریک‌کننده شامل عفونت‌های دستگاه گوارش، تب، استرس حاد، و اختلالات درمان‌نشده یا ناکافی درمان‌شده غده آدرنال و هیپوفیز (pituitary) هستند.

بیماری آدیسون نامی است که به نارسایی اولیه غده فوق‌کلیوی (primary adrenal insufficiency) ناشی از اختلال عملکرد غدد فوق‌کلیوی داده شده است. این بیماری معمولاً افراد بین سنین ۳۰ تا ۵۰ سال را تحت تأثیر قرار می‌دهد، اما می‌تواند در هر سنی رخ دهد.

هیپرتیروئیدیسم (Hyperthyroidism) شامل مجموعه‌ای از اختلالات غدد درون‌ریز است که ناشی از فعالیت بیش از حد غده تیروئید یا تحریک‌کننده‌های تیروئیدی در خون می‌باشد. این وضعیت می‌تواند منجر به تیروتوکسیکوز (Thyrotoxicosis) شود که پیامد افزایش بیش از حد هورمون‌های تیروئید است.

سپسیس باکتریایی در کودکان یکی از علل اصلی مرگ‌ومیر در کودکان است و از سرطان‌های دوران کودکی پیشی گرفته است. ویژگی‌های بارز سپسیس شامل دمای غیرطبیعی بدن، شمارش غیرطبیعی لکوسیت‌ها، تاکی‌پنه (تنفس سریع) و تاکی‌کاردی (ضربان قلب سریع) است. ضایعات پوستی که می‌توانند سرنخی برای علت سپسیس فراهم کنند، ممکن است ناشی از تهاجم مستقیم عروقی و انسداد، واسکولیت ناشی از رسوب کمپلکس‌های ایمنی یا اثرات سموم باشند.

انسفالیت به معنای التهاب مستقیم بافت مغزی است. بیماران مبتلا به انسفالیت ممکن است با ناهنجاری‌هایی در عملکرد مغز، تغییرات در وضعیت ذهنی، تغییرات شخصیتی، تغییرات رفتاری، نقص‌های حسی، نقص‌های حرکتی و اختلالات گفتاری روبرو شوند. دیگر علائم شامل همی‌پارزی (hemiparesis)، فلج شل (flaccid paralysis)، تشنج (seizures) و پارستزی (paresthesias) است.

لرزش اساسی (Essential tremor) شایع‌ترین اختلال عصبی است که باعث لرزش وضعیتی و/یا حرکتی می‌شود. این اختلال ممکن است به صورت ارثی یا پراکنده بروز کند. زمانی که سابقه خانوادگی وجود داشته باشد، آن را ارثی می‌نامند و الگوی وراثتی معمولاً غالب اتوزومی (autosomal dominant) است. بروز این اختلال با افزایش سن بیشتر می‌شود و در بزرگسالان مسن شایع‌تر است، اما لرزش اساسی می‌تواند در هر سنی آغاز شود.

تشنج (Seizure) به‌عنوان یک رویداد پاروکسیسمال (Paroxysmal Event) به دلیل اختلال در عملکرد الکتریکی قشر مغز (Cerebral Cortex) تعریف می‌شود. این حالت با حرکات غیرارادی عضلانی-عصبی (Neuromuscular Movements)، تشنجات (Convulsions)، و/یا تغییر در سطح هوشیاری (Altered Sensorium) مشخص می‌شود و معمولاً فقط چند ثانیه یا دقیقه طول می‌کشد.

خونریزی ساب‌آراکنوئید (Subarachnoid hemorrhage یا SAH) به معنای خونریزی مستقیم در مایع مغزی-نخاعی (Cerebrospinal fluid یا CSF) در فضای ساب‌آراکنوئید است که مغز را احاطه کرده است. این وضعیت معمولاً با سردرد شدید و ناگهانی بروز می‌کند که اغلب به عنوان بدترین سردرد زندگی بیمار توصیف می‌شود و ممکن است درد به ناحیه گردن و پشت انتشار یابد. شروع سردرد ممکن است با از دست دادن مختصر هوشیاری، تهوع، استفراغ و علائم مننژیت همراه باشد. شیوع SAH حدود ۱۰ نفر در هر ۱۰۰٬۰۰۰ نفر در سال است. بروز آن با افزایش سن بیشتر می‌شود و در دهه ششم زندگی به اوج می‌رسد. عوامل خطر شامل جنسیت زن، سیگار کشیدن، مصرف الکل، سوءمصرف مواد مخدر، فشار خون بالا، استفاده از قرص‌های ضدبارداری، ناهنجاری‌های عروقی مغزی شناخته شده، بیماری‌های عروقی کلاژن و سابقه خانوادگی SAH می‌باشد. در ایالات متحده، افراد آفریقایی-آمریکایی در معرض خطر بیشتری هستند.

آسیب مغزی تروماتیک (TBI) شامل آسیب به مغز به دلیل نیروی خارجی مانند ضربه مستقیم، شتاب یا کاهش سرعت سریع، یا آسیب نفوذی به سر است. ممکن است کبودی‌های مغزی (cerebral contusions)، هماتوم‌ها (hematomas) یا آسیب آکسونی منتشر (diffuse axonal injury) در تصویربرداری یا آسیب‌شناسی تشخیص داده شود. نشانه‌ها و علائم بالینی به شدت و محل آسیب مغزی بستگی دارد. شدت آسیب می‌تواند از یک ضربه‌مغزی خفیف بدون از دست دادن هوشیاری تا آسیب شدید منجر به کما یا مرگ متغیر باشد. این نوع آسیب، علت اصلی مرگ در ایالات متحده در افراد 1 تا 45 ساله است.

مسمومیت حاد با مت‌آمفتامین (methamphetamine) به عنوان یک سندرم سمپاتومیمتیک (sympathomimetic toxidrome) ظاهر می‌شود. به دلیل توانایی این ماده در آزادسازی آمین‌های بیوژنیک و ایجاد تحریک روانی-حرکتی، بیماران ممکن است با هایپرترمی (hyperthermia)، تاکی‌کاردی (tachycardia) و فشار خون بالا (hypertension) مواجه شوند. تأثیرات بر سیستم عصبی مرکزی (CNS) شامل تحریک، توهم و تشنج است. روان‌پریشی (psychosis) با مسمومیت مت‌آمفتامین بیشتر از سایر محرک‌ها مانند کوکائین رخ می‌دهد. مسمومیت قلبی‌عروقی می‌تواند با دیس‌ریتمی‌ها (dysrhythmias)، انفارکتوس حاد میوکارد (acute myocardial infarction)، جداشدگی آئورت (aortic dissection) و سندرم زجر تنفسی حاد (ARDS) ظاهر شود. رابدومیولیز (rhabdomyolysis) و نارسایی حاد کلیه نیز از عوارض احتمالی مسمومیت هستند.