لرزش اساسی (Essential tremor) شایع‌ترین اختلال عصبی است که باعث لرزش وضعیتی و/یا حرکتی می‌شود. این اختلال ممکن است به صورت ارثی یا پراکنده بروز کند. زمانی که سابقه خانوادگی وجود داشته باشد، آن را ارثی می‌نامند و الگوی وراثتی معمولاً غالب اتوزومی (autosomal dominant) است. بروز این اختلال با افزایش سن بیشتر می‌شود و در بزرگسالان مسن شایع‌تر است، اما لرزش اساسی می‌تواند در هر سنی آغاز شود.
ویژگی‌های لرزش
این لرزش معمولاً در محدوده ۴ تا ۱۲ هرتز قرار دارد و اغلب دست‌ها و بازوها را تحت تأثیر قرار می‌دهد. لرزش زمانی که بازوها به صورت کشیده نگه داشته می‌شوند، به وضوح قابل مشاهده است و در پایان فعالیت‌های هدف‌دار مانند آزمایش انگشت به بینی افزایش می‌یابد. لرزش اساسی سر ممکن است رخ دهد و معمولاً به صورت لرزش عمودی ("بله-بله") یا افقی ("نه-نه") ظاهر می‌شود و ممکن است با یا بدون لرزش صدا همراه باشد. لرزش در صورت و پاها نیز ممکن است وجود داشته باشد، اما کمتر شایع است. لرزش‌ها اغلب به صورت دوطرفه (بای‌لترال) هستند، اما ممکن است در شدت به صورت نامتقارن یا یک‌طرفه (یونی‌لترال) باشند.
ویژگی‌های بالینی
افراد مبتلا به لرزش اساسی معمولاً مشکلات عصبی مرتبط دیگری ندارند و ممکن است گزارش دهند که لرزش آن‌ها با مصرف الکل بهبود می‌یابد. این لرزش تمایل به پیشرفت دارد و می‌تواند برای برخی بیماران منجر به ناتوانی عملکردی قابل توجهی شود.