بیماری های مشابه

ویروس هرپس سیمپلکس (HSV) یک عفونت شایع است که می‌تواند باعث ایجاد زخم‌های پوستی یا دهانی شود، که اغلب تبخال یا تاول‌ تب نامیده می‌شوند. اولین ابتلا، تبخال اولیه نامیده می شود، که اغلب شدیدتر از عفونت های تبخال ثانویه یا عود کننده است. راه های درمان ویروس هرپس سیمپلکس (تب‌خال) ، راه های خود مراقبتی ویروس هرپس سیمپلکس (تب‌خال)، راه های درمان ویروس هرپس سیمپلکس (تب‌خال)

اکتیما (Ecthyma) یک عفونت پوستی زخمی باکتریایی است که توسط استرپتوکوک‌های گروه A بتا-همولیتیک (group A beta-hemolytic streptococci) ایجاد می‌شود و اغلب به طور ثانویه با استافیلوکوک‌ها (staphylococci) همراه است. از آنجا که اکتیما معمولاً به صورت سطحی آغاز شده و به سمت درم (dermis) گسترش می‌یابد، اغلب به عنوان یک شکل عمیق‌تر از زرد زخم (impetigo) شناخته می‌شود. برخلاف زرد زخم که تنها لایه شاخی پوست (stratum corneum) را تحت تأثیر قرار می‌دهد، اکتیما به درم نفوذ کرده و منجر به ایجاد زخم می‌شود.

اکتیما گانگرنوزوم (Ecthyma gangrenosum یا EG) به‌عنوان یک تظاهر پوستی در باکتریمیای گرم منفی شناخته می‌شود که به‌طور معمول ناشی از سودوموناس آئروژینوزا (Pseudomonas aeruginosa) است. این وضعیت عمدتاً در بیماران با نقص ایمنی مشاهده می‌شود، اما ضایعات بالینی خاص آن می‌تواند در افراد با سیستم ایمنی سالم و بدون عفونت همزمان نیز بروز کند.

فوزاریوزیس (Fusariosis) توسط قارچی به نام فوزاریوم (Fusarium) ایجاد می‌شود که به‌طور گسترده‌ای در خاک وجود دارد. این بیماری دومین عفونت شایع قارچی پس از آسپرژیلوزیس (Aspergillosis) است و در بیماران دارای نقص ایمنی با عفونت منتشر و خطرناک مشاهده می‌شود. عفونت پوستی می‌تواند به دلیل تلقیح اولیه (که بیشتر در افراد دارای سیستم ایمنی سالم دیده می‌شود) یا به علت انتشار عفونت (که بیشتر در افراد دارای نقص ایمنی دیده می‌شود) رخ دهد. ضایعات پوستی، چه اولیه و چه منتشر، در بیش از ۷۰٪ بیماران مبتلا به عفونت فوزاریوم مشاهده می‌شود.

سپسیس باکتریایی در کودکان یکی از علل اصلی مرگ‌ومیر در کودکان است و از سرطان‌های دوران کودکی پیشی گرفته است. ویژگی‌های بارز سپسیس شامل دمای غیرطبیعی بدن، شمارش غیرطبیعی لکوسیت‌ها، تاکی‌پنه (تنفس سریع) و تاکی‌کاردی (ضربان قلب سریع) است. ضایعات پوستی که می‌توانند سرنخی برای علت سپسیس فراهم کنند، ممکن است ناشی از تهاجم مستقیم عروقی و انسداد، واسکولیت ناشی از رسوب کمپلکس‌های ایمنی یا اثرات سموم باشند.

عنکبوت‌ها اعضای رده آراکنیدا (Arachnida) هستند که شامل کنه‌ها، هیره‌ها و عقرب‌ها نیز می‌شود. آرواره‌های عنکبوت‌ها دارای نیش‌هایی هستند که از طریق سوراخ کوچکی در نوک آن‌ها، زهر را منتقل می‌کنند. ترکیب، قدرت و اثرات بالینی زهر در گونه‌های مختلف عنکبوت متفاوت است.

سوءاستفاده فیزیکی از کودک به معنای وارد کردن آسیب به کودک از طریق اعمال انجام‌شده (سوءاستفاده، یعنی آسیب وارده برخلاف آسیب تصادفی) یا عدم انجام اعمال لازم (غفلت) است. سوءاستفاده فیزیکی می‌تواند در کودکان در هر سنی رخ دهد، اما میانگین سنی آن ۶ سال است. بر اساس اداره کودکان و خانواده‌ها (وزارت بهداشت و خدمات انسانی ایالات متحده)، در سال ۲۰۲۱، به‌صورت تقریبی ۱۸۲۰ کودک به دلیل سوءاستفاده و غفلت جان خود را از دست دادند که نرخ آن ۲.۴۶ در هر ۱۰۰۰۰۰ کودک جمعیت بوده است. کودکان جوان‌تر بیشترین آسیب‌پذیری را در برابر مرگ ناشی از سوءاستفاده و غفلت کودک دارند. داده‌ها نشان می‌دهند که در سال ۲۰۲۱، ۶۶.۲ درصد از مرگ و میرهای کودکان کمتر از ۳ سال و نزدیک به نیمی (۴۵.۶٪) از مرگ و میرهای کودکان کمتر از ۱ سال بوده است.

لیشمانیوز جلدی (Cutaneous Leishmaniasis یا CL) شایع‌ترین نوع لیشمانیوز است که توسط انگل‌های تک‌سلولی لیشمانیا (بیش از ۲۰ گونه مختلف) منتقل می‌شود. ناقل اصلی این انگل‌ها ۹۰ گونه پشه خاکی (Phlebotomine sandfly) است. این بیماری در مناطقی که ناقل و مخازن حیوانی مناسب وجود دارند، شیوع دارد و سالانه حدود ۱ میلیون مورد جدید گزارش می‌شود.

تب مالت که با نام‌های تب خرگوش، بیماری شکارچی و تب گوزن نیز شناخته می‌شود، توسط باکتری Francisella tularensis ایجاد می‌شود. این باکتری یک کوکوباسیلوس (coccobacillus) گرم-منفی هوازی و پلی‌مورفیک است که به‌طور معمول طیف وسیعی از حیوانات را آلوده می‌کند. انسان‌ها معمولاً پس از تماس مستقیم با مایعات بدن حامل‌های حیوانی، از طریق ناقلان حشرات (مانند کنه‌ها) یا از طریق غذا و آب آلوده، به این عفونت مبتلا می‌شوند. افرادی که به‌طور نزدیک با حیوانات کار می‌کنند، مانند دامپزشکان، محافظان پارک و تاکسیدرمیست‌ها، در معرض بیشترین خطر ابتلا هستند. روش‌های نادر انتقال شامل گزش گربه یا عفونت دهانی-حلقی از برداشت و فرآوری انگورهای آلوده برای شراب است. عفونت با تب مالت همچنین به‌عنوان پیامد پیوند عضو (عفونت ناشی از دهنده) توصیف شده است. انتقال از فرد به فرد گزارش نشده است؛ بنابراین، ایزولاسیون برای بیماران مبتلا به تب مالت توصیه نمی‌شود، اما به دلیل خطر انتقال ثانویه توسط بندپایان، کنترل کنه‌ها، کک‌ها، شپش‌ها و پشه‌ها ضروری است.

سیاه‌زخم پوستی یکی از چهار سندروم عمده‌ای است که توسط باسیلوس آنتراسیس (Bacillus anthracis)، یک باسیل پوشش‌دار، گرم مثبت و تشکیل‌دهنده اسپور ایجاد می‌شود. سه نوع دیگر سیاه‌زخم شامل سیاه‌زخم استنشاقی (Inhalational Anthrax)، سیاه‌زخم گوارشی (Gastrointestinal Anthrax) و سیاه‌زخم تزریقی (Injection Anthrax) هستند. مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری‌های ایالات متحده آمریکا (CDC)، باسیلوس آنتراسیس را به عنوان یک عامل بیوتروریسم دسته A طبقه‌بندی کرده است. در صورت انتشار عمدی این عامل، احتمال بروز سندروم‌های استنشاقی و پوستی بیشتر است. سیاه‌زخم پوستی در مناطق بومی (مانند ترکیه) به دلیل تماس با حیوانات آلوده رخ می‌دهد. در سال ۲۰۰۱، مواردی از سیاه‌زخم پوستی در ایالات متحده به دلیل مواجهه عمدی گزارش شد.

کاندیدیازیس منتشر (Disseminated candidiasis)، که به عنوان کاندیدیازیس تهاجمی (invasive candidiasis)، سپتیسمیای کاندیدا (Candida septicemia) یا کاندیدیازیس سیستمیک (systemic candidiasis) نیز شناخته می‌شود، به دلیل حضور گونه‌های کاندیدا (Candida) در خون ایجاد می‌شود و عمدتاً توسط گونه کاندیدا آلبیکنس (Candida albicans) ایجاد می‌شود. کاندیدیازیس منتشر یک بیماری جدی است که با میزان بالای بیماری‌زایی و مرگ‌ومیر همراه است. حضور گونه‌های کاندیدا در کشت خون نباید به عنوان یک آلاینده در نظر گرفته شود. کاندیدیازیس منتشر از نظر شدت و تظاهرات بالینی متغیر است و می‌تواند از یک وضعیت خفیف تا بیماری گسترده‌تر و منتشر که شامل چندین عضو، سپسیس و شوک می‌شود، متفاوت باشد.

کریوگلوبولینمی‌ها به دلیل وجود ایمونوگلوبولین‌های در حال گردش هستند که در دماهای پایین‌تر از ۳۷ درجه سانتی‌گراد (۹۸.۶ درجه فارنهایت) به‌طور برگشت‌پذیر از پلاسما یا سرم رسوب می‌کنند. کریوگلوبولینمی با اختلالات سیستمیک متعددی مرتبط است.

گرانولوماتوز با پلی‌آنژئیت (Granulomatosis with polyangiitis یا GPA)، که قبلاً به عنوان گرانولوماتوز وگنر (Wegener granulomatosis) شناخته می‌شد، یک بیماری چند سیستمی با علت ناشناخته است که با واسکولیت (vasculitis) و التهاب گرانولوماتوز نکروزان (necrotizing granulomatous inflammation) شریان‌ها و وریدهای کوچک مشخص می‌شود. شکل کلاسیک و عمومی GPA شامل سه‌گانه‌ای از گرانولوم‌های نکروزان دستگاه تنفسی فوقانی و تحتانی، واسکولیت گرانولوماتوز نکروزان عروق کوچک سیستمیک و گلومرولونفریت (glomerulonephritis) (معمولاً موضعی و سگمنتال) است. GPA بیشتر در بیماران میانسال و با تبار اروپای شمالی (80%-90% موارد) رخ می‌دهد، اما مواردی نیز در کودکان و بزرگسالان مسن گزارش شده است.

فوزاریوزیس (Fusariosis) توسط قارچی به نام فوزاریوم (Fusarium) ایجاد می‌شود که به‌طور گسترده‌ای در خاک وجود دارد. این بیماری دومین عفونت شایع قارچی پس از آسپرژیلوزیس (Aspergillosis) است و در بیماران دارای نقص ایمنی با عفونت منتشر و خطرناک مشاهده می‌شود. عفونت پوستی می‌تواند به دلیل تلقیح اولیه (که بیشتر در افراد دارای سیستم ایمنی سالم دیده می‌شود) یا به علت انتشار عفونت (که بیشتر در افراد دارای نقص ایمنی دیده می‌شود) رخ دهد. ضایعات پوستی، چه اولیه و چه منتشر، در بیش از ۷۰٪ بیماران مبتلا به عفونت فوزاریوم مشاهده می‌شود.

سرطان نازوفارنکس تشکیل تومور بدخیم اپیتلیال در نازوفارنکس است. آسیب‌شناسی بافتی (Histopathology) شامل کارسینوم سلول سنگفرشی کراتینه (keratinizing squamous cell carcinoma)، کارسینوم غیرکراتینه تمایز یافته (differentiated nonkeratinizing carcinoma)، کارسینوم غیرکراتینه غیرتمایز یافته (فرم بومی) (undifferentiated nonkeratinizing carcinoma)، و کارسینوم سلول سنگفرشی بازالوئید (basaloid squamous cell carcinoma) است. یافته‌های رایج شامل سردرد، توده در گردن یا بینی، خونریزی بینی (epistaxis)، انسداد بینی، اوتیت میانی سروز (serous otitis media)، وزوز گوش (tinnitus)، گوش‌درد (otalgia)، فارنژیت (pharyngitis)، و تنگی نفس (dyspnea) می‌باشد.

سلولیت اربیتال (Orbital cellulitis) به عفونت بافت‌های نرم مدار چشم (orbit) در پشت سپتوم اربیتال (orbital septum) گفته می‌شود که به دلیل گسترش عفونت نزدیک، تروما یا انتشار باکتریایی از طریق خون ایجاد می‌گردد. عوامل مستعدکننده شامل عفونت‌های محلی پلک مانند هوردئولوم (hordeola) و داکریوسیستیت (dacryocystitis)، سینوزیت، عفونت‌های دستگاه تنفسی فوقانی، عفونت‌های دندانی، اوتیت میانی (otitis media) و تروما به پلک (مانند نیش حشرات) می‌باشند. این بیماری گسترش نادر پس‌سپتومی سلولیت پیش‌سپتومی (preseptal cellulitis) است که به التهاب ساختارهای جلوی سپتوم اربیتال اشاره دارد. سلولیت اربیتال در کودکان شایع‌تر است اما در هر گروه سنی ممکن است دیده شود.

سلولیت پیش‌سپتال (Preseptal cellulitis)، که به عنوان سلولیت اطراف چشمی (periorbital cellulitis) نیز شناخته می‌شود، عفونتی است که در پلک و بافت‌های نرم اطراف چشم در جلوی سپتوم اربیتال (orbital septum) رخ می‌دهد و معمولاً به دلیل گسترش عفونت مجاور یا آسیب به وجود می‌آید. عوامل مستعدکننده شامل عفونت‌های محلی پلک (هوردئولوم، داکریوسیستیت)، سینوزیت، عفونت‌های دستگاه تنفسی فوقانی، عفونت‌های دندانی، اوتیت میانی و آسیب به چشم (مانند نیش حشرات) می‌باشند. این بیماری در کودکان زیر ۵ سال شایع‌تر است، اما می‌تواند در هر گروه سنی دیده شود. از نظر بالینی به صورت اریتم و ادم حاد پلک ظاهر می‌شود. ممکن است تب، درد، ترشح بینی یا کنژنکتیویت نیز همراه باشد. شایع‌ترین عوامل ایجادکننده باکتری‌های استافیلوکوک (Staphylococcus) و استرپتوکوک (Streptococcus) هستند. میزان سلولیت پیش‌سپتال ناشی از هموفیلوس آنفلوآنزا نوع ب (Haemophilus influenzae type b) به‌طور قابل توجهی از زمان معرفی واکسن کاهش یافته است.

سیاه‌زخم پوستی یکی از چهار سندروم عمده‌ای است که توسط باسیلوس آنتراسیس (Bacillus anthracis)، یک باسیل پوشش‌دار، گرم مثبت و تشکیل‌دهنده اسپور ایجاد می‌شود. سه نوع دیگر سیاه‌زخم شامل سیاه‌زخم استنشاقی (Inhalational Anthrax)، سیاه‌زخم گوارشی (Gastrointestinal Anthrax) و سیاه‌زخم تزریقی (Injection Anthrax) هستند. مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری‌های ایالات متحده آمریکا (CDC)، باسیلوس آنتراسیس را به عنوان یک عامل بیوتروریسم دسته A طبقه‌بندی کرده است. در صورت انتشار عمدی این عامل، احتمال بروز سندروم‌های استنشاقی و پوستی بیشتر است. سیاه‌زخم پوستی در مناطق بومی (مانند ترکیه) به دلیل تماس با حیوانات آلوده رخ می‌دهد. در سال ۲۰۰۱، مواردی از سیاه‌زخم پوستی در ایالات متحده به دلیل مواجهه عمدی گزارش شد.

گونه‌های نوکاردیا (Nocardia species) باکتری‌های اکتینومایست (actinomycetes) هوازی و گرم‌مثبت (gram-positive) هستند که در سراسر جهان در خاک، مواد آلی و آب یافت می‌شوند. این باکتری‌ها می‌توانند موجب بیماری‌های پوستی، تنفسی و منتشره شوند. بیمارانی که سیستم دفاعی میزبان آن‌ها تغییر کرده است، به‌ویژه در معرض خطر ابتلا به نوکاردیوزیس (nocardiosis) قرار دارند و تقریباً دو سوم موارد گزارش‌شده را شامل می‌شوند. این بیماران شامل افرادی با بیماری‌های مزمن ریوی، مصرف‌کنندگان طولانی‌مدت کورتیکواستروئیدها (corticosteroids)، بیماران با بدخیمی‌های خونی (hematologic malignancies)، مبتلایان به ایدز (AIDS) و دریافت‌کنندگان پیوند اعضا می‌باشند.

باکتری‌های جنس اکتینومایسس (Actinomyces spp) که بی‌هوازی و میکروآئروفیلیک، گرم مثبت و غیر اسید فست هستند، می‌توانند باعث بیماری‌های درونی و بیرونی شوند. به‌طور کلی، اکتینومایکوزیس به شکل درونی اشاره دارد، در حالی که شکل بیرونی که معمولاً اندام‌های تحتانی را درگیر می‌کند، به‌عنوان میستوم (mycetoma) شناخته می‌شود.

هیستوپلاسموزیس کلاسیک، که به نام‌های بیماری دارلینگ، هیستوپلاسموزیس فرم کوچک، هیستوپلاسموزیس آمریکایی، بیماری غار، بیماری دره اوهایو، یا رتیکولوآندوتلیوز نیز شناخته می‌شود، یک عفونت سیستمیک است که توسط قارچ دوفازیک حرارتی هیستوپلاسما کپسولاتوم وار. کپسولاتوم (Histoplasma capsulatum var. capsulatum) ایجاد می‌شود.

Inhalational anthrax (historically known as "woolsorter's disease") is one of 4 major syndromes caused by Bacillus anthracis, an encapsulated, gram-positive, spore-forming bacillus. The other "forms" are cutaneous, gastrointestinal, and injection anthrax.

اقدامات اولیه تثبیت وضعیت باید به معیارهای استاندارد راه هوایی، تنفس و گردش خون (ABC) بپردازند. تغذیه‌های انتراکتال باید بلافاصله متوقف شده و لوله ریپلوگل (Replogle tube) قرار داده شود. در صورت وجود آپنه (apnea)، دیسترس تنفسی یا هیپوکسی، ممکن است لوله‌گذاری و تهویه مکانیکی نیاز باشد. فشار خون پایین باید فوراً با احیای مایعات و در صورت نیاز با حمایت فشاری (pressor support) درمان شود. انتقال به بخش مراقبت‌های ویژه نوزادان (NICU)، در صورتی که هنوز انجام نشده باشد، و مشاوره با جراحی کودکان در موارد شدید نکروزان انتروکولیت (NEC) یا سوراخ شدن روده لازم است.