کرایوگلوبولینمی
Cryoglobulinemia
عکس بیماری
عکس بیماری

کریوگلوبولینمی‌ها

کریوگلوبولینمی‌ها به دلیل وجود ایمونوگلوبولین‌های در حال گردش هستند که در دماهای پایین‌تر از ۳۷ درجه سانتی‌گراد (۹۸.۶ درجه فارنهایت) به‌طور برگشت‌پذیر از پلاسما یا سرم رسوب می‌کنند. کریوگلوبولینمی با اختلالات سیستمیک متعددی مرتبط است.

انواع کریوگلوبولین‌ها بر اساس نوع ایمونوگلوبولین به سه زیرگروه تقسیم می‌شوند:

• کریوگلوبولین‌های نوع I (۱۰٪-۱۵٪ از موارد) کریوگلوبولین‌های منوکلونال هستند که معمولاً از IgM و گاهی IgA یا IgG تشکیل شده‌اند. کریوگلوبولینمی نوع I با اختلالات لنفوپرولیفراتیو سلول B (اغلب مولتیپل میلوما و ماکروگلوبولینمی والدن‌اشتروم) مرتبط است. کریوگلوبولین‌های منوکلونال در دماهای پایین‌تر رسوب می‌کنند که منجر به انسداد عروقی و آسیب ایسکمیک بافت‌ها می‌شود. معمولاً نواحی انتهایی بدن تحت تأثیر قرار می‌گیرند.

• کریوگلوبولین‌های نوع II (۵۰٪-۶۰٪ از موارد) و نوع III (۳۰٪-۴۰٪ از موارد) کریوگلوبولین‌های مختلط هستند که شامل فاکتور روماتوئید (IgM) به‌همراه IgG منوکلونال (نوع II) یا IgG پلی‌کلونال یا اجزای غیرایمونوگلوبولینی سرم (نوع III) می‌باشند. کریوگلوبولینمی‌های مختلط ناشی از فعال‌سازی مزمن سلول‌های B هستند که به تشکیل کمپلکس‌های ایمنی (IgM/IgG) و رسوب آن‌ها در عروق کوچک و متوسط منجر می‌شود و باعث واسکولیت می‌شود. بیشتر موارد (۸۰٪-۹۰٪) با عفونت مزمن ویروس هپاتیت C (HCV) مرتبط هستند. سایر عفونت‌ها (ویروس هپاتیت B، HIV، ویروس اپشتین-بار، سیتومگالوویروس، جذام و به‌ندرت سایر عفونت‌های ویروسی، باکتریایی و انگلی) و شرایط روماتولوژیک (لوپوس اریتماتوز سیستمیک، آرتریت روماتوئید و سندرم شوگرن) نیز مرتبط شده‌اند. به دلیل تحریک مزمن سلول‌های B، کریوگلوبولینمی با توسعه بیماری لنفوپرولیفراتیو بدخیم سلول B، به‌ویژه لنفوم غیرهوچکین (۳۵ برابر بیشتر از جمعیت عمومی) مرتبط است. هنگامی که هیچ علت زمینه‌ای شناسایی نشود، به‌عنوان کریوگلوبولینمی مختلط اساسی شناخته می‌شود.

کریوگلوبولینمی نادر است و تخمین زده می‌شود که کمتر از ۵ مورد در هر ۱۰,۰۰۰ نفر در اروپا و آمریکای شمالی وجود دارد. این بیماری در جنوب اروپا شایع‌تر از شمال اروپا یا آمریکای شمالی است. سیر زمانی آن بیشتر مزمن است اما بسته به شرایط زمینه‌ای و پاسخ به درمان متفاوت است. بقای کلی در واسکولیت کریوگلوبولینمی مرتبط با HCV در یک مطالعه شامل ۱۵۱ بیمار، ۷۵٪ در ۵ سال و ۶۳٪ در ۱۰ سال بود. فیبروز کبدی، درگیری کلیوی و واسکولیت شدید با پیش‌آگهی بدتری مرتبط هستند. واسکولیت کریوگلوبولینمی گاهی با جهش‌های سوماتیک در ژن‌های CARD11 یا KLHL6 همراه است.

نظرات کاربران

در حال حاضر نظری ثبت نشده ، می‌توانید نظرات خود را در مورد این مطلب ثبت کنید.
خرید اشتراک