سرطان نازوفارنکس

سرطان نازوفارنکس تشکیل تومور بدخیم اپیتلیال در نازوفارنکس است. آسیب‌شناسی بافتی (Histopathology) شامل کارسینوم سلول سنگفرشی کراتینه (keratinizing squamous cell carcinoma)، کارسینوم غیرکراتینه تمایز یافته (differentiated nonkeratinizing carcinoma)، کارسینوم غیرکراتینه غیرتمایز یافته (فرم بومی) (undifferentiated nonkeratinizing carcinoma)، و کارسینوم سلول سنگفرشی بازالوئید (basaloid squamous cell carcinoma) است. یافته‌های رایج شامل سردرد، توده در گردن یا بینی، خونریزی بینی (epistaxis)، انسداد بینی، اوتیت میانی سروز (serous otitis media)، وزوز گوش (tinnitus)، گوش‌درد (otalgia)، فارنژیت (pharyngitis)، و تنگی نفس (dyspnea) می‌باشد.

این بیماری دارای میزان مرگ‌ومیر قابل‌توجهی است، به‌طوری‌که تقریباً ۵۰٬۰۰۰ مرگ از میان ۸۶٬۰۰۰ مورد در هر سال در جهان اتفاق می‌افتد. این بیماری در ایالات متحده و اروپای غربی نادر است اما ۲۵٪ از کل مرگ‌های مرتبط با سرطان در جنوب چین را به خود اختصاص می‌دهد. همچنین این بیماری در جنوب شرق آسیا، شمال آفریقا و قطب شمال بومی است. این توزیع جغرافیایی نشان‌دهنده اتیولوژی متنوع و عوامل خطر قابل‌توجهی است که شامل عفونت ویروس اپشتین-بار (Epstein-Barr virus - EBV)، وراثت ژنتیکی، جنسیت مرد، سیگار کشیدن، مصرف ماری‌جوانا، مصرف بالای الکل، مصرف زیاد ماهی و گوشت‌های نمک‌سود، سن بالاتر از ۴۵ سال، مواجهه شغلی با گرد و غبار چوب سخت و فرمالدهید، و به‌ندرت عفونت ویروس پاپیلومای انسانی (human papillomavirus - HPV) می‌باشد.

شایع‌ترین علائم کارسینوم نازوفارنکس شامل کاهش شنوایی یک‌طرفه، توده پایدار در بالای گردن، وزوز گوش، خونریزی بینی، احتقان بینی یک‌طرفه، سردرد، دوبینی، صدای خشن، و کاهش وزن ناخواسته است. درگیری اعصاب جمجمه‌ای و بی‌حسی صورت نیز می‌تواند مشاهده شود که وابسته به محل تومور است؛ اعصاب جمجمه‌ای سوم، پنجم، ششم و دوازدهم بیشترین تأثیر را می‌پذیرند.

علائم بر اساس ساختارهای مجاور تحت تأثیر، متفاوت هستند، اما هر یک از علائم فوق اگر بیش از ۳ هفته پایدار بمانند، باید بررسی شوند. شروع بیماری تدریجی است و بیشتر علائم در مراحل بسیار پیشرفته سرطان ظاهر می‌شوند.

پرتودرمانی (Radiotherapy) اصلی‌ترین روش درمانی است.