فوزاریوزیس (Fusariosis) توسط قارچی به نام فوزاریوم (Fusarium) ایجاد می‌شود که به‌طور گسترده‌ای در خاک وجود دارد. این بیماری دومین عفونت شایع قارچی پس از آسپرژیلوزیس (Aspergillosis) است و در بیماران دارای نقص ایمنی با عفونت منتشر و خطرناک مشاهده می‌شود. عفونت پوستی می‌تواند به دلیل تلقیح اولیه (که بیشتر در افراد دارای سیستم ایمنی سالم دیده می‌شود) یا به علت انتشار عفونت (که بیشتر در افراد دارای نقص ایمنی دیده می‌شود) رخ دهد. ضایعات پوستی، چه اولیه و چه منتشر، در بیش از ۷۰٪ بیماران مبتلا به عفونت فوزاریوم مشاهده می‌شود.

فوزاریوزیس موضعی

فوزاریوزیس موضعی به صورت عفونت سطحی سفید ناخن (اونیکومایکوزیس سطحی)، اینترتریگو (Intertrigo)، تینیا پدیس (Tinea pedis) یا سلولیت (Cellulitis) بروز می‌کند.

فوزاریوزیس منتشر

در فوزاریوزیس منتشر، عفونت دو یا چند محل غیرمجاور را درگیر می‌کند که شامل پوست، ریه‌ها، چشم یا سایر اعضا می‌شود. ورود اولیه عفونت ممکن است از طریق پوست (در حدود یک‌سوم بیماران) به‌ویژه از طریق کاتتر وریدی درون‌جا، یا از طریق دستگاه تنفسی یا دستگاه گوارش (GI) باشد. معمولاً شروع ناگهانی تب که می‌تواند به بیش از ۴۰ درجه سانتی‌گراد (۱۰۴ درجه فارنهایت) برسد، همراه با بی‌حالی، لرز و دردهای عضلانی وجود دارد. ضایعات پوستی به‌سرعت گسترش می‌یابند و تنه و اندام‌ها را درگیر می‌کنند. عفونت سینوپولمونری نیز ممکن است رخ دهد. به‌طور معمول، بیماران دارای بدخیمی‌های خونی و سرکوب سیستم ایمنی هستند و عفونت فوزاریوم اغلب پس از پیوند مغز استخوان رخ می‌دهد. تنها تعداد کمی از موارد شناخته شده شامل بیمارانی بوده که به شدت دچار نقص ایمنی نبودند. موارد اپیدمیک یاتروژنیک نیز رخ داده‌اند. بیماری گرانولوماتوز مزمن نیز می‌تواند مستعد عفونت فوزاریوم باشد. شروع عفونت منتشر فوزاریوم به‌طور کلی یک رویداد نهایی است و مرگ در ۷۳٪ از موارد گزارش‌شده رخ می‌دهد.

موضوع مرتبط: زخم قرنیه قارچی