بیماری های مشابه

پره‌اکلامپسی یک عارضه بالقوه تهدیدکننده زندگی در دوران بارداری است که در حدود 4%-9% از بارداری‌ها رخ می‌دهد. پره‌اکلامپسی با ویژگی‌های شدید (Severe Features) در 1%-7% از بارداری‌ها دیده می‌شود. در میان زنان مبتلا به شدیدترین اشکال پره‌اکلامپسی، 10%-20% ممکن است در نهایت به سندروم HELLP (Hemolysis, Elevated Liver enzymes, and Low Platelets) دچار شوند.

اکلامپسی (Eclampsia) در انتهای شدید طیف بیماری پره‌اکلامپسی (Preeclampsia) قرار دارد. این وضعیت با بروز تشنج‌های تونیک-کلونیک (Tonic-Clonic Seizures) پس از هفته 20 بارداری مشخص می‌شود، به شرط آنکه علت دیگری برای آن وجود نداشته باشد. اکثر تشنج‌های اکلامپسی پس از هفته 28 بارداری رخ می‌دهند.

هیپوکلسمی به معنای کاهش غلظت کلسیم سرمی و به‌ویژه کاهش سطح کلسیم یونیزه (غیروابسته به پروتئین) است. علل این وضعیت بر اساس سطوح هورمون پاراتیروئید (PTH) به دو دسته تقسیم می‌شوند: هیپوکلسمی با PTH پایین و هیپوکلسمی با PTH بالا.

آسیب حاد کلیوی (Acute kidney injury - AKI) به کاهش ناگهانی عملکرد کلیه در طی ۴۸ ساعت اطلاق می‌شود. اگرچه تعاریف مختلفی وجود دارد، یک معیار پرکاربرد افزایش کراتینین سرم (Cr) به میزان ≥ ۰.۳ میلی‌گرم در دسی‌لیتر طی ۴۸ ساعت یا افزایش کراتینین سرم به ≥ ۱.۵ برابر مقدار پایه (که فرض یا مشخص شده در طی ۷ روز گذشته اتفاق افتاده است) یا کاهش حجم ادرار به < ۰.۵ میلی‌لیتر به ازای کیلوگرم وزن بدن در ساعت برای ۶ ساعت می‌باشد.

آسیب حاد کلیوی (Acute kidney injury - AKI) به کاهش ناگهانی عملکرد کلیه در طی ۴۸ ساعت اطلاق می‌شود. اگرچه تعاریف مختلفی وجود دارد، یک معیار پرکاربرد افزایش کراتینین سرم (Cr) به میزان ≥ ۰.۳ میلی‌گرم در دسی‌لیتر طی ۴۸ ساعت یا افزایش کراتینین سرم به ≥ ۱.۵ برابر مقدار پایه (که فرض یا مشخص شده در طی ۷ روز گذشته اتفاق افتاده است) یا کاهش حجم ادرار به < ۰.۵ میلی‌لیتر به ازای کیلوگرم وزن بدن در ساعت برای ۶ ساعت می‌باشد.

بیماری کلیه پلی‌کیستیک (Polycystic Kidney Disease یا PKD) یک اختلال اتوزومال غالب (و کمتر، اتوزومال مغلوب) است که با وجود کیست‌های متعدد در کلیه‌ها شناخته می‌شود و ممکن است به نارسایی کلیوی انتهایی منجر شود. ویژگی اتوزومال غالب با جهش در ژن‌های PKD1 (که پلی‌سیستین-۱ را رمزگذاری می‌کند) یا PKD2 (که پلی‌سیستین-۲ را رمزگذاری می‌کند) مرتبط است. درصد کمی از بیماران مبتلا به PKD دارای نقصی هستند که به PKD1 یا PKD2 مرتبط نیست. جهش‌های PKD1 شایع‌تر بوده و با شروع زودتر بیماری و کاهش سریع‌تر عملکرد کلیه مرتبط هستند.

بیماری گلومرولونفریت (Glomerulonephritis) به التهاب مویرگ‌های گلومرولی ناشی از رسوب کمپلکس‌های ایمنی (مانند نفروپاتی ایمونوگلوبولین A [IgA])، فعال‌سازی خودایمنی یا عوامل التهابی ترشح شده توسط باکتری‌ها، ویروس‌ها یا قارچ‌ها گفته می‌شود که منجر به آسیب سلول‌های گلومرولی می‌گردد. آسیب پیشرونده به بدتر شدن عملکرد کلیوی ناشی از نفریت بینابینی (interstitial nephritis)، فیبروز و آتروفی توبولی منجر می‌شود.

تنگی شریان کلیوی (Renal artery stenosis) به معنای باریک شدن یا انسداد شریان کلیوی است. علل این وضعیت شامل آترواسکلروز (atherosclerosis)، دیسپلازی فیبروماسکولار (fibromuscular dysplasia)، ترومبوز (thrombosis)، آمبولیسم (embolism)، یا فشار خارجی می‌باشد. کاهش پرفیوژن کلیوی می‌تواند منجر به هیپرتانسیون رنوواسکولار (renovascular hypertension) و همچنین آسیب حاد یا مزمن کلیوی شود.

نارسایی حاد قلبی جبران‌ناپذیر (ADHF) در بیمار در وضعیت بحرانی:

ادم ریوی به تجمع مایع در فضای بینابینی (Interstitial Space) که به آلوئول‌ها گسترش می‌یابد، اطلاق می‌شود. این تجمع مایع می‌تواند عملکرد اکسیژناسیون و تهویه (Ventilation) را مختل کند.

سندرم حاد کرونری (ACS) شامل مجموعه‌ای از بیماری‌ها است که به دلیل عدم تعادل حاد بین عرضه و تقاضای اکسیژن در عضله قلب رخ می‌دهد. این وضعیت به ایسکمی یا انفارکتوس میوکارد (MI) منجر می‌شود.

سندرم حاد کرونری (ACS) شامل مجموعه‌ای از بیماری‌ها است که به دلیل عدم تعادل حاد بین عرضه و تقاضای اکسیژن در عضله قلب رخ می‌دهد. این وضعیت به ایسکمی یا انفارکتوس میوکارد (MI) منجر می‌شود.

این خلاصه به بررسی اسکلرودرمی در بزرگسالان می‌پردازد. اسکلرودرمی در کودکان به‌صورت جداگانه مطرح می‌شود.

هیپرتیروئیدیسم (Hyperthyroidism) شامل مجموعه‌ای از اختلالات غدد درون‌ریز است که ناشی از فعالیت بیش از حد غده تیروئید یا تحریک‌کننده‌های تیروئیدی در خون می‌باشد. این وضعیت می‌تواند منجر به تیروتوکسیکوز (Thyrotoxicosis) شود که پیامد افزایش بیش از حد هورمون‌های تیروئید است.

خونریزی ساب‌آراکنوئید (Subarachnoid hemorrhage یا SAH) به معنای خونریزی مستقیم در مایع مغزی-نخاعی (Cerebrospinal fluid یا CSF) در فضای ساب‌آراکنوئید است که مغز را احاطه کرده است. این وضعیت معمولاً با سردرد شدید و ناگهانی بروز می‌کند که اغلب به عنوان بدترین سردرد زندگی بیمار توصیف می‌شود و ممکن است درد به ناحیه گردن و پشت انتشار یابد. شروع سردرد ممکن است با از دست دادن مختصر هوشیاری، تهوع، استفراغ و علائم مننژیت همراه باشد. شیوع SAH حدود ۱۰ نفر در هر ۱۰۰٬۰۰۰ نفر در سال است. بروز آن با افزایش سن بیشتر می‌شود و در دهه ششم زندگی به اوج می‌رسد. عوامل خطر شامل جنسیت زن، سیگار کشیدن، مصرف الکل، سوءمصرف مواد مخدر، فشار خون بالا، استفاده از قرص‌های ضدبارداری، ناهنجاری‌های عروقی مغزی شناخته شده، بیماری‌های عروقی کلاژن و سابقه خانوادگی SAH می‌باشد. در ایالات متحده، افراد آفریقایی-آمریکایی در معرض خطر بیشتری هستند.

خونریزی ساب‌آراکنوئید (Subarachnoid hemorrhage یا SAH) به معنای خونریزی مستقیم در مایع مغزی-نخاعی (Cerebrospinal fluid یا CSF) در فضای ساب‌آراکنوئید است که مغز را احاطه کرده است. این وضعیت معمولاً با سردرد شدید و ناگهانی بروز می‌کند که اغلب به عنوان بدترین سردرد زندگی بیمار توصیف می‌شود و ممکن است درد به ناحیه گردن و پشت انتشار یابد. شروع سردرد ممکن است با از دست دادن مختصر هوشیاری، تهوع، استفراغ و علائم مننژیت همراه باشد. شیوع SAH حدود ۱۰ نفر در هر ۱۰۰٬۰۰۰ نفر در سال است. بروز آن با افزایش سن بیشتر می‌شود و در دهه ششم زندگی به اوج می‌رسد. عوامل خطر شامل جنسیت زن، سیگار کشیدن، مصرف الکل، سوءمصرف مواد مخدر، فشار خون بالا، استفاده از قرص‌های ضدبارداری، ناهنجاری‌های عروقی مغزی شناخته شده، بیماری‌های عروقی کلاژن و سابقه خانوادگی SAH می‌باشد. در ایالات متحده، افراد آفریقایی-آمریکایی در معرض خطر بیشتری هستند.

فئوکروموسیتوما (Pheochromocytoma) یک نئوپلاسم نادر مترشحه کاته‌کولامین با منشاء آدرنال است؛ وقتی که این تومور خارج از غده آدرنال باشد، به آن پاراگانگلیوما (Paraganglioma) گفته می‌شود. فئوکروموسیتوما به عنوان "بزرگترین تقلیدگر" شناخته می‌شود، زیرا علائم بالینی آن شباهت زیادی به بسیاری از شرایط دیگر دارد. تا ۱۵٪ از بیماران ممکن است بدون علائم باشند. شایع‌ترین علائم شامل فشار خون بالا (Hypertension) (از جمله فشار خون ناپایدار)، تپش قلب، تعریق زیاد، سردرد شدید، لرزش، رنگ‌پریدگی و تنگی نفس است. علائم غیرمعمول شامل اضطراب، درد شکم، تهوع، استفراغ، یبوست، بی‌خوابی و کاهش وزن است. شیوع فئوکروموسیتوما در بیماران مبتلا به فشار خون کمتر از ۰.۲٪ است. به ندرت، پاراگانگلیوما ممکن است در قلب رخ دهد. عوارض قلبی عروقی ناشی از افزایش کاته‌کولامین نادر است اما می‌تواند به کاردیومیوپاتی استرسی منجر شود. علائم بالینی با دوره کوتاه مدت علائم (مانند ۱۵-۲۰ دقیقه) که ممکن است چندین بار در روز تکرار شود، مشخص می‌شود. فعالیت بدنی (ورزش متوسط تا شدید) یا حرکات روده ممکن است علائم را تحریک کند. گاهی اوقات فئوکروموسیتوما به طور تصادفی در طی بررسی‌ها کشف می‌شود.

در ایالات متحده، انجمن مراکز کنترل سموم آمریکا با شماره 800-222-1222 به صورت 24 ساعته در دسترس است تا تماس‌گیرندگان را به‌طور مستقیم به مرکز سموم منطقه‌ای خود متصل کند. این خدمات به صورت آنلاین نیز در دسترس هستند.

فشار خون ناشی از دارو (Drug-induced hypertension) یکی از علل غیرشایع افزایش فشار خون است. بسیاری از دسته‌های دارویی می‌توانند در برخی افراد موجب افزایش فشار خون شوند. به ویژه داروهای سمپاتومیمتیک (sympathomimetic) به خوبی شناخته شده‌اند که می‌توانند فشار خون را افزایش دهند. مثال‌هایی از این داروها آمفتامین‌ها (amphetamines) و داروهای ضداحتقان (decongestants) هستند. دیگر دسته‌های دارویی که معمولاً با افزایش فشار خون مرتبط هستند شامل کورتیکواستروئیدها (corticosteroids)، محرک‌ها (stimulants)، استروژن‌ها (estrogens)، و سرکوب‌کننده‌های ایمنی (immunosuppressants) می‌باشند. فشار خون بالا و نارسایی کلیه (renal failure) از قبل موجود، عوامل خطر برای عوارض جدی ناشی از فشار خون ناشی از دارو هستند. درمان فشار خون ناشی از دارو با قطع یا کاهش دوز داروی مسبب انجام می‌شود.

بیمارانی که با علائم ترک الکل به بخش اورژانس (ED) مراجعه می‌کنند ممکن است علائم و شدت‌های متفاوتی را نشان دهند. بسیاری از این علائم ممکن است تشخیص آن‌ها از سایر شرایط اضطراری (مانند صرع، مسمومیت با الکل، تغییر وضعیت ذهنی با علت نامشخص، و تروما) دشوار باشد، بنابراین بسیار مهم است که ارائه‌دهندگان اورژانس تاریخچه و معاینه فیزیکی کاملی برای بیمارانی که با سندرم ترک الکل مراجعه می‌کنند، انجام دهند.

بیماری دیس‌اوتونومی خانوادگی (Familial dysautonomia)، که به عنوان نوروپاتی حسی و اتونوم ارثی (hereditary sensory and autonomic neuropathy - HSAN) نوع ۳ یا سندرم رایلی-دی (Riley-Day syndrome) نیز شناخته می‌شود، یک اختلال ژنتیکی نادر است. بیشتر افراد مبتلا از نژاد یهودیان اشکنازی هستند و این بیماری در ۱ نفر از هر ۳۷۰۰ یهودی اشکنازی در آمریکای شمالی دیده می‌شود. علت این بیماری، جهش ژنتیکی اتوزومال مغلوب در ژن IKBKAP است.

آپنه انسدادی خواب (Obstructive Sleep Apnea یا OSA) یک اختلال مزمن است که با جریان ناکافی هوا در حین خواب به دلیل فروپاشی مکرر مجرای هوایی فوقانی مشخص می‌شود. این اختلال خواب مکرر می‌تواند منجر به علائم روزانه شود و ممکن است پیامدهای همودینامیک طولانی‌مدت داشته باشد. این دوره‌های تکراری ممکن است شامل آپنه (قطع جریان هوا به مدت بیش از 10 ثانیه) و/یا هیپوپنه باشند. عوامل خطر شامل چاقی و تجمع بافت در ناحیه اوروفارنکس (oropharynx) است که می‌تواند ناشی از میکروگناتیا (micrognathia)، ماکروگلوسیا (macroglossia) یا دیگر تغییرات آناتومیک باشد. تأثیر سیگار کشیدن، احتقان مزمن بینی و/یا سابقه خانوادگی در توسعه OSA نامشخص است.