بیماری های مشابه

نوروپاتی آکسونی حرکتی حاد
نوروپاتی آکسونی حرکتی حاد
سندرم گیلن-باره (Guillain-Barré syndrome یا GBS) شامل طیفی از پلی‌نورپاتی‌های نادر و حاد مرتبط با سیستم ایمنی است که ویژگی‌ها و تظاهرات بالینی متنوعی دارند. این سندرم به دو زیرگروه اصلی تقسیم می‌شود: دمیلینیزاسیون و آکسونی. فرم‌های دمیلینیزاسیون شامل پلی‌نورپاتی حاد التهابی دمیلینیزان (acute inflammatory demyelinating polyneuropathy یا AIDP) و نوع بالینی سندرم میلر فیشر (Miller Fisher syndrome یا MFS) هستند. فرم‌های آکسونی شامل نوروپاتی آکسونی حرکتی حاد (acute motor axonal neuropathy یا AMAN) و نوروپاتی آکسونی حرکتی-حسی حاد (acute motor-sensory axonal neuropathy یا AMSAN) می‌باشند.

نوروپاتی دیابتی
نوروپاتی دیابتی
نوروپاتی دیابتی (Diabetic neuropathy) یکی از عوارض مزمن و پاتولوژیک مرتبط با دیابت ملیتوس (diabetes mellitus) است که در اثر آسیب عصبی ناشی از صدمه میکروواسکولار (microvascular injury) به عروق خونی کوچک که اعصاب را تغذیه می‌کنند، به وجود می‌آید و منجر به اختلال در عملکرد اعصاب حسی و حرکتی محیطی و/یا اعصاب خودمختار می‌شود. اگرچه معمولاً اعصاب دورتر و کوچک‌تر را تحت تأثیر قرار می‌دهد، انفارکتوس اعصاب بزرگ پروگزیمال نیز می‌تواند رخ دهد.

رادیکولوپاتی کمری
رادیکولوپاتی کمری
علل / مکانیسم آسیب معمول: رادیکولوپاتی کمری (Lumbar Radiculopathy یا LR) ناشی از تحریک عصبی است که از ستون فقرات کمری منشاء می‌گیرد و شامل ریشه‌های عصبی L1-L5 و ریشه‌های عصبی بالای ساکرال S1-S3 می‌شود. شایع‌ترین علت LR اسپوندیلوآرتروپاتی دژنراتیو (degenerative spondyloarthropathy) است که شامل فتق دیسک (disk herniation)، هیپرتروفی فاست (facet hypertrophy) و اسپوندیلولیستزیس (spondylolisthesis) می‌باشد. فرآیندهای التهابی مانند بدخیمی‌ها و عفونت‌ها ممکن است منجر به علائم مشابه شوند.

رادیکولومیلیت (التهاب ریشه عصب و نخاع)
رادیکولومیلیت (التهاب ریشه عصب و نخاع)
رادیکولومیلیت (Radiculomyelitis) به التهاب نخاع و ریشه‌های عصبی اشاره دارد که می‌تواند علائمی نظیر درد، اختلالات حسی، ضعف و اختلال عملکرد روده و مثانه را ایجاد کند. رادیکولومیلیت ممکن است به دلیل عفونت، بدخیمی (گسترش لپتومننژیال)، اختلالات التهابی و قرار گرفتن در معرض مواد سمی رخ دهد. از جمله عفونت‌های شایع مرتبط با این بیماری می‌توان به ویروس HIV، ویروس هرپس سیمپلکس، سل، سیفلیس سوم، عفونت سایتومگالوویروس و بیماری لایم اشاره کرد.

واسکولیت
واسکولیت
واسکولیت (Vasculitis) اصطلاحی عمومی است که به گروهی بزرگ و ناهمگن از اختلالات اشاره دارد که با التهاب عروق خونی مشخص می‌شوند. هیچ سیستم طبقه‌بندی یکنواختی برای واسکولیت وجود ندارد، اگرچه زیرگروه‌ها معمولاً بر اساس اندازه عروق درگیر، نوع کمپلکس‌های ایمنی در گردش، و دیگر ویژگی‌های هیستوپاتولوژیک و بالینی دسته‌بندی می‌شوند. در بسیاری از موارد، آسیب به عروق خونی منجر به نشت گلبول‌های قرمز و بروز پورپورای قابل لمس (palpable purpura) بر روی پوست می‌شود. علائم پوستی شایع دیگر واسکولیت شامل زخم‌های پوستی، پدیده رینود (Raynaud phenomenon)، و لیودو رتیکولاریس (livedo reticularis) است.

پولیومیلیت
پولیومیلیت
بیماری فلج اطفال، که به نام‌های پولیومیلیت و فلج کودکان نیز شناخته می‌شود، یک بیماری سیستم عصبی مرکزی (CNS) است که به طور انتخابی نورون‌های حرکتی را آلوده و تخریب می‌کند و منجر به ضعف عضلانی و فلج شل حاد می‌شود. این بیماری توسط ویروس پولیو (PV) که یکی از اعضای جنس انتروویروس است، ایجاد می‌شود. اگرچه اپیدمی‌های این بیماری پدیده‌ای نسبتاً جدید هستند، اما پولیو به عنوان یک بیماری باستانی شناخته می‌شود و استل‌های مصر باستان و بقایای مومیایی‌های فرعون‌ها نشان‌دهنده تحلیل مشخصی در اندام‌های تحتانی ناشی از فلج پولیومدیت است. اولین گزارش‌های مربوط به شیوع این بیماری در اروپا و ایالات متحده به اوایل و اواسط قرن 19 میلادی بازمی‌گردد و پس از صنعتی شدن، پولیو به یکی از ترسناک‌ترین بیماری‌های دوران کودکی در قرن 20 تبدیل شد، به‌طوری‌که اوج عفونت در ایالات متحده در دهه 1950 رخ داد. از آن زمان، شیوع جهانی به دلیل توسعه واکسن پولیو و برنامه‌های واکسیناسیون گسترده تحت نظارت سازمان بهداشت جهانی (WHO) به‌طور قابل‌توجهی کاهش یافته است.

سارکوئیدوز
سارکوئیدوز
سارکوئیدوز یک اختلال سیستمیک است که به‌وسیلۀ سیستم ایمنی واسطه‌گری شده و با تشکیل گرانولوم در اندام‌های درگیر، به‌ویژه پارانشیم ریه و پوست مشخص می‌شود. عامل محرک سیستم ایمنی ناشناخته باقی مانده است و فرضیات مختلفی از جمله عوامل خودایمنی، عفونی و محیطی را شامل می‌شود. استعدادهای ژنتیکی مرتبط با اجزای پاسخ التهابی وجود دارد و سابقه خانوادگی این بیماری خطر ابتلا را افزایش می‌دهد. این بیماری در تمامی سنین، نژادها و قومیت‌ها مشاهده می‌شود، اما بیشترین شیوع آن در مردان بین 30 تا 50 سال و در زنان بین 50 تا 60 سال است و در زنان اندکی شایع‌تر است. بیماری پوستی اغلب اولین علامت سارکوئیدوز سیستمیک است.

لوپوس اریتماتوز سیستمیک
لوپوس اریتماتوز سیستمیک
این خلاصه به بررسی لوپوس اریتماتوز سیستمیک در کودکان می‌پردازد. لوپوس نوزادی به صورت جداگانه مورد بررسی قرار گرفته است.

کرایوگلوبولینمی
کرایوگلوبولینمی
کریوگلوبولینمی‌ها به دلیل وجود ایمونوگلوبولین‌های در حال گردش هستند که در دماهای پایین‌تر از ۳۷ درجه سانتی‌گراد (۹۸.۶ درجه فارنهایت) به‌طور برگشت‌پذیر از پلاسما یا سرم رسوب می‌کنند. کریوگلوبولینمی با اختلالات سیستمیک متعددی مرتبط است.

بیماری ویروس نقص ایمنی انسانی
بیماری ویروس نقص ایمنی انسانی
عفونت با ویروس HIV باعث بروز سندرم نقص ایمنی اکتسابی (AIDS) می‌شود و این یک مشکل بزرگ بهداشتی در سطح جهانی است. دو نوع ویروس وجود دارد: HIV-1 و HIV-2. این ویروس عمدتاً از طریق تماس جنسی منتقل می‌شود. همچنین می‌تواند به‌صورت پارنترال (از طریق استفاده از مواد مخدر تزریقی، انتقال خون یا در زمان پیوند عضو) یا پری‌ناتال (درون‌رحمی، حین زایمان یا در دوران شیردهی) منتقل شود. مردانی که با مردان دیگر رابطه جنسی دارند و بیمارانی که به مواد مخدر تزریقی اعتیاد دارند، در معرض خطر بیشتری برای این عفونت قرار دارند. ویروس به لنفوسیت‌های T-CD4 حمله کرده و منجر به اختلال تدریجی سیستم ایمنی می‌شود.

نوروپاتی اتونوم پارانوپلاستیک
نوروپاتی اتونوم پارانوپلاستیک
نوروپاتی اتونوم پارانوپلاستیک (Paraneoplastic Autonomic Neuropathy) یک وضعیت نادر است که در آن اختلال عملکرد سیستم عصبی سمپاتیک و/یا پاراسمپاتیک به دلیل یک سرطان زمینه‌ای رخ می‌دهد. علائم ممکن است قبل یا بعد از تشخیص سرطان آغاز شوند و طی هفته‌ها تا ماه‌ها پیشرفت کنند. این وضعیت می‌تواند در انواع مختلفی از سرطان‌ها رخ دهد، اما کارسینوم سلول کوچک ریه (Small Cell Lung Carcinoma) شایع‌ترین آن‌هاست. سایر سرطان‌های مرتبط شامل کارسینوم تیروئید، پانکراس و کولون، تومورهای کارسینوئید و لنفوم هوچکین (Hodgkin Lymphoma) هستند. این حالت اغلب همراه با سایر سندرم‌های پارانوپلاستیک مانند انسفالومیلیت (Encephalomyelitis) رخ می‌دهد.

میوزیت گنجینه‌ای (یا میوزیت با اجسام درون‌سلولی)
میوزیت گنجینه‌ای (یا میوزیت با اجسام درون‌سلولی)
میاستیت با اجسام انکلوزیونی (Inclusion Body Myositis) یک اختلال التهابی و دژنراتیو ماهیچه‌ای است که به‌طور تدریجی و پیشرونده باعث ضعف ماهیچه‌های اسکلتی می‌شود. از نظر بافت‌شناسی، این بیماری با هجوم سلول‌های التهابی به رشته‌های ماهیچه‌ای بدون نکروز، وجود واکوئل‌های حاشیه‌دار غیرطبیعی، رسوبات پروتئینی انکلوزیونی کنگوفیلیک درون یا بیرون واکوئل‌ها، و افزایش تعداد رشته‌های ماهیچه‌ای منفی نسبت به آنزیم سیتوکروم سی اکسیداز میتوکندریال مشخص می‌شود.

میوپاتی‌های ناشی از دارو
میوپاتی‌های ناشی از دارو
بیماری‌های عضلانی ناشی از دارو زمانی رخ می‌دهند که یک دارو اثر سمی ایجاد کرده و منجر به درد عضلانی (میالژی)، آسیب عضلانی و/یا تخریب عضلانی می‌شود. اکثر بیماری‌های عضلانی ناشی از دارو در صورت تشخیص زودهنگام و قطع مصرف دارو، قابل برگشت هستند. این وضعیت معمولاً شامل درد عضلانی خفیف تا شدید و/یا ضعف عضلانی حاد می‌باشد که گاهی با افزایش سطح کراتین کیناز (CK) در سرم همراه است.

سندرم میاستنی لامبرت-ایتون
سندرم میاستنی لامبرت-ایتون
سندرم میاستنیک لامبرت-ایتون (Lambert-Eaton myasthenic syndrome یا LEMS) یک بیماری خودایمنی با پیشرفت آهسته است که با ضعف عضلانی، خستگی عضلانی، و علائم خودمختار مشخص می‌شود. عضلات ناحیه شانه و لگن، تنه، و اندام‌های تحتانی ممکن است ابتدا تحت تأثیر قرار گیرند. دشواری در برخاستن از حالت نشسته شایع است و عضلات خارج‌چشمی معمولاً در امان می‌مانند. LEMS ممکن است با علائم خودمختار مانند یبوست، خشکی دهان، دشواری در ادرار کردن، و ناتوانی جنسی همراه باشد. این بیماری در مردان بیشتر از زنان دیده می‌شود (نسبت ۵ به ۱) و اغلب در میانسالی بروز می‌کند.

میاستنی گراویس
میاستنی گراویس
میاستنی گراویس (MG) یک بیماری خودایمنی عصبی-عضلانی است که با ضعف متغیر و بدون درد در عضلات ارادی مشخص می‌شود. میاستنی گراویس خودایمنی می‌تواند به صورت چشمی یا عمومی ظاهر شود.

اسکلروز جانبی آمیوتروفیک
اسکلروز جانبی آمیوتروفیک
اسکلروز جانبی آمیوتروفیک (ALS) که همچنین به عنوان بیماری لو گهریگ شناخته می‌شود، یک بیماری تحلیل‌برنده سریع‌الپیشرفت است که با از دست دادن نورون‌های حرکتی مشخص می‌شود. ALS به فلج و نارسایی تنفسی منجر شده و نهایتاً به مرگ ختم می‌شود. یافته‌های مشخصه شامل آتروفی عضلانی، فاسیکولاسیون‌ها (fasciculations)، ضعف نامتقارن اندام‌ها، دیس‌آرتری (dysarthria)، دیس‌فاژی (dysphagia)، افتادگی پا (foot drop)، تنگی نفس (dyspnea)، و آب‌ریزش دهان (drooling) است. علائم بیماری می‌تواند متنوع باشد و ممکن است شامل خستگی، گرفتگی عضلات، اسپاستیسیتی (spasticity)، درد گردن، کاهش وزن، تریسموس (trismus)، فلج، گرفتگی صدا (hoarseness)، سرفه، اختلال در شناخت، تغییرات خلقی، از دست دادن حس، برادی‌پنه (bradypnea)، افت فشار خون وضعیتی (orthostatic hypotension)، هیپوونتیلاسیون (hypoventilation)، هیپورفلکسی (hyporeflexia)، و هیپرفلکسی (hyperreflexia) باشد. علائم معمولاً در اندام‌ها شروع می‌شوند، اما در حدود ۳۰ درصد از موارد، علائم در عضلاتی که توسط اعصاب جمجمه‌ای تحتانی کنترل می‌شوند و مسئول گفتار و بلع هستند (ALS با شروع بولبار) آغاز می‌شوند.

خرید اشتراک