نوروپاتی دیابتی (Diabetic neuropathy) یکی از عوارض مزمن و پاتولوژیک مرتبط با دیابت ملیتوس (diabetes mellitus) است که در اثر آسیب عصبی ناشی از صدمه میکروواسکولار (microvascular injury) به عروق خونی کوچک که اعصاب را تغذیه می‌کنند، به وجود می‌آید و منجر به اختلال در عملکرد اعصاب حسی و حرکتی محیطی و/یا اعصاب خودمختار می‌شود. اگرچه معمولاً اعصاب دورتر و کوچک‌تر را تحت تأثیر قرار می‌دهد، انفارکتوس اعصاب بزرگ پروگزیمال نیز می‌تواند رخ دهد.

انواع نوروپاتی:

ممکن است نوروپاتی پلی‌نوروپاتیک (polyneuropathy) دیستال و اغلب متقارن باشد یا نوروپاتی‌های کانونی یا چندکانونی (focal or multifocal neuropathies) ایجاد شود. علائم معمولاً شامل بی‌حسی، گزگز و/یا درد سوزان در اندام‌ها می‌باشد. اختلال عملکرد اعصاب خودمختار ممکن است رخ دهد و باعث یبوست، اختلال نعوظ، سرگیجه و بی‌اختیاری ادرار شود. اگر اعصاب حرکتی تحت تأثیر قرار گیرند، بیماران ممکن است ضعف عضلانی پیدا کنند. علائم معمولاً پیش‌رونده هستند. تشخیص می‌تواند در بیماران دیابتی با علائم کلاسیک، به‌ویژه در کسانی که کنترل گلوکز ضعیفی دارند، مطرح شود.

نوروپاتی دیابتی معمولاً پس از سال‌ها از ابتدای بیماری توسعه می‌یابد و به‌تدریج (در طول سال‌ها) پیشرفت می‌کند. پیشرفت سریع آن غیرمعمول است.

موضوع مرتبط: نوروآرتروپاتی شارکو (Charcot neuroarthropathy) در پا و مچ پا