علل / مکانیسم آسیب معمول: رادیکولوپاتی کمری (Lumbar Radiculopathy یا LR) ناشی از تحریک عصبی است که از ستون فقرات کمری منشاء می‌گیرد و شامل ریشه‌های عصبی L1-L5 و ریشه‌های عصبی بالای ساکرال S1-S3 می‌شود. شایع‌ترین علت LR اسپوندیلوآرتروپاتی دژنراتیو (degenerative spondyloarthropathy) است که شامل فتق دیسک (disk herniation)، هیپرتروفی فاست (facet hypertrophy) و اسپوندیلولیستزیس (spondylolisthesis) می‌باشد. فرآیندهای التهابی مانند بدخیمی‌ها و عفونت‌ها ممکن است منجر به علائم مشابه شوند.

منشأ LR تحریک یا فشار بر روی عصب خاصی است که می‌تواند در مکان‌های مختلفی از جمله کیسه تکال (thecal sac)، رِسس جانبی (lateral recess) و فرامن عصبی (neural foramen) رخ دهد. اغلب به LR زمانی که یافته‌های نوروپاتیک با الگوی درماتوم عصب سیاتیک (sciatic nerve) در L4-S1 مطابقت دارد، سیاتیکا (sciatica) گفته می‌شود.

تاریخچه و تظاهرات کلاسیک: بیماران معمولاً با درد کمری مواجه می‌شوند که به صورت تابشی به سمت پا و با حسی تیز، شبیه برق‌گرفتگی یا سوزشی توصیف می‌شود. یک حادثه اخیر ترومایی یا بلند کردن و چرخاندن شدید ستون فقرات با شروع حاد علائم ممکن است نشان‌دهنده فتق دیسک حاد منجر به رادیکولوپاتی باشد. ممکن است بی‌حسی و ضعف در پای آسیب‌دیده با توجه به درجه فشار یا تحریک عصب همراه باشد.

شیوع: تا 80% از بزرگسالان در طول زندگی خود درد کمری را تجربه خواهند کرد، با شیوع LR بین 3%-5%. حدود 85% از موارد LR به دلیل فتق دیسک در سطح L4-L5 یا L5-S1 است.

• سن: علائم اغلب در میانسالی آغاز می‌شوند، با اوج شیوع برای مردان در حدود 45 سال و برای زنان در 64 سال.
• جنسیت: مردان اندکی بیشتر از زنان دچار این مشکل می‌شوند. با این حال، زنان در مشاغلی که نیاز به فعالیت فیزیکی بالا دارند، شیوع مشابهی با مردان دارند.

عوامل خطر: عوامل خطر اصلی برای LR، آنهایی هستند که منجر به بیماری دیسک کمری دژنراتیو می‌شوند. این عوامل شامل سن بالا، چاقی، قد بلند، سیگار کشیدن و عوامل شغلی، از جمله مشاغلی که نیاز به بلند کردن مکرر یا رانندگی دارند، می‌شوند. علاوه بر این، بیمارانی که دچار پوکی استخوان هستند مستعد شکستگی‌های فشاری بدنه مهره‌ای هستند و خطر LR در آنها افزایش می‌یابد.

پاتوفیزیولوژی: تغییرات دژنراتیو مرتبط با سن در ستون فقرات کمری منجر به فتق دیسک می‌شود. فتق دیسک (herniated disk) عبارت است از بیرون‌زدگی هسته پالپوسوس از طریق آنولوس فیبروزوس ضعیف شده بین مهره‌ها، که باعث فشردگی ریشه عصبی، تحریک و درد می‌شود. فتق دیسک کمری معمولاً در سطوح L4-L5 و L5-S1 رخ می‌دهد، زیرا بیشترین حرکت ستون فقرات در این ناحیه اتفاق می‌افتد.

موضوع مرتبط: درد محوری پایین کمر بدون رادیکولوپاتی.