بیماری های مشابه

استرپتوکوکوس پنومونیه (Streptococcus pneumoniae)، یک دیپلوی کوکسی هوازی گرم مثبت و دارای کپسول است که شایع‌ترین عامل پنومونی اکتسابی از جامعه (community-acquired pneumonia) در بزرگسالان می‌باشد. نود سروتیپ مختلف بر اساس تفاوت‌های آنتی‌ژنی در پلی‌ساکاریدهای کپسولی آن‌ها شناسایی شده‌اند.

آسم یک بیماری ناهمگون است که با التهاب مزمن مجاری هوایی و حساسیت بیش از حد به محرک‌های متعدد تشدید‌کننده مشخص می‌شود. در حالی که یک بیماری مزمن است، آسم به طور کلی یک بیماری متناوب با تشدید‌های حاد است که با دوره‌های بدون علائم متناوب است. در موارد شدید، برخی از بیماران ممکن است به طور روزانه علائمی از انسداد مجاری هوایی را تجربه کنند.

در سراسر جهان محسوب می‌شود. این بیماری با انسداد مزمن جریان هوا که به طور کامل برگشت‌پذیر نیست، شناخته می‌شود و معمولاً به دلیل پاسخ التهابی غیرطبیعی در ریه‌ها به‌تدریج پیشرفت می‌کند.

نارسایی حاد قلبی جبران‌ناپذیر (ADHF) در بیمار در وضعیت بحرانی:

سندرم دیسترس تنفسی حاد (Acute Respiratory Distress Syndrome یا ARDS) یک وضعیت التهابی خطرناک در ریه‌ها است. این سندرم با نشانه‌های بارز نارسایی تنفسی حاد هیپوکسیک (acute hypoxic respiratory failure) شناخته می‌شود که شامل تنگی نفس (dyspnea)، تنفس سریع (tachypnea)، تندتپشی (tachycardia)، سردرگمی (confusion)، تعریق شدید (diaphoresis)، کبودی (cyanosis) و شنیده شدن کراکل‌های ریوی در معاینه و رادیوگرافی قفسه سینه با نفوذهای دوطرفه و تکه‌ای در ریه‌ها است که ناشی از علل قلبی یا اضافه‌حجم نیست. این وضعیت معمولاً پس از مواجهه با یک عامل استرس‌زا بالینی یا در عرض یک هفته پس از آن مشاهده می‌شود.

پیش‌تر با عنوان نوع ایدیوپاتیک برونکوپنومونی انسدادی سازمان‌دهنده (BOOP) شناخته می‌شد، پنومونی سازمان‌دهنده کریپتوژنیک (COP) یک بیماری منتشر ریوی بینابینی است که بر برونشیول‌های انتهایی و تنفسی و مجاری و دیواره‌های آلوئولی تأثیر می‌گذارد. این بیماری معمولاً در بیماران ۵۰ تا ۶۰ ساله ظاهر می‌شود و به‌طور مساوی در مردان و زنان رخ می‌دهد و اغلب با علائمی شبیه آنفولانزا آغاز می‌گردد.

همچنین به عنوان سندرم هامان-ریچ (Hamman-Rich syndrome) شناخته می‌شود. این بیماری نوعی نادر از پنومونی بینابینی ایدیوپاتیک (idiopathic interstitial pneumonia) است که با شروع حاد و سیر سریع پیشرفت مشخص می‌شود. معمولاً افراد سالمی که بیش از ۴۰ سال سن دارند را تحت تأثیر قرار می‌دهد. علائم این بیماری به سرعت شروع می‌شوند و به طور معمول پس از یک بیماری پیش‌درآمدی که ۱ تا ۲ هفته قبل از مراجعه به پزشک طول می‌کشد، بروز می‌کنند. در زمان مراجعه، بیماران تب، سرفه، و تنگی نفس شدید و پیش‌رونده‌ای دارند که اغلب منجر به هیپوکسمی (hypoxemia) و نیاز به تهویه مکانیکی (mechanical ventilation) می‌شود.

پنومونی آسپیراسیون یک عفونت باکتریایی در پارانشیم ریه (lung parenchyma) است که ناشی از ورود محتویات اوروفارنکس یا معده به ریه‌ها است. این عفونت زمانی رخ می‌دهد که مکانیسم‌های دفاعی طبیعی راه‌های هوایی فوقانی یا تحتانی در پاک‌سازی مواد ورودی دچار اختلال شوند.

علت اصلی مرگ در آتش‌سوزی‌ها، آسیب حرارتی نیست، بلکه استنشاق گازهای سمی است. دود شامل دی‌اکسید کربن، بخار آب، مونوکسید کربن، ذرات ریز معلق، هیدروکربن‌ها و دیگر مواد آلی و مجموعه‌ای از مواد دیگر است. ممکن است مواد سمی دیگری نیز در دود وجود داشته باشد که هنگام سوختن مواد خطرناک خاص افزایش می‌یابد، مانند چوب‌های تحت فشار که ممکن است حاوی آرسنیک یا کرومات باشند، عایق‌بندی (از جمله آزبست و مواد فیبری)، رنگ‌های حاوی سرب، تخته‌های فشرده، آسفالت (در مواد سقفی)، لاستیک‌های مستعمل، پلاستیک‌ها، مواد وینیلی و پدهای فومی (در تشک‌ها و مبلمان).

گرانولوماتوز با پلی‌آنژئیت (Granulomatosis with polyangiitis یا GPA)، که قبلاً به عنوان گرانولوماتوز وگنر (Wegener granulomatosis) شناخته می‌شد، یک بیماری چند سیستمی با علت ناشناخته است که با واسکولیت (vasculitis) و التهاب گرانولوماتوز نکروزان (necrotizing granulomatous inflammation) شریان‌ها و وریدهای کوچک مشخص می‌شود. شکل کلاسیک و عمومی GPA شامل سه‌گانه‌ای از گرانولوم‌های نکروزان دستگاه تنفسی فوقانی و تحتانی، واسکولیت گرانولوماتوز نکروزان عروق کوچک سیستمیک و گلومرولونفریت (glomerulonephritis) (معمولاً موضعی و سگمنتال) است. GPA بیشتر در بیماران میانسال و با تبار اروپای شمالی (80%-90% موارد) رخ می‌دهد، اما مواردی نیز در کودکان و بزرگسالان مسن گزارش شده است.

ذات‌الریه ائوزینوفیلیک حاد (Acute eosinophilic pneumonia) یک بیماری تب‌دار حاد است که در افرادی که قبلاً سالم بوده‌اند، مشاهده می‌شود. این بیماری با نفوذ ائوزینوفیل‌ها به پارانشیم ریه مشخص می‌شود. این وضعیت را می‌توان به اختلالات ائوزینوفیلی اولیه (ذاتی) و ثانویه (خارجی) تقسیم کرد.

سارکوئیدوز یک اختلال سیستمیک است که به‌وسیلۀ سیستم ایمنی واسطه‌گری شده و با تشکیل گرانولوم در اندام‌های درگیر، به‌ویژه پارانشیم ریه و پوست مشخص می‌شود. عامل محرک سیستم ایمنی ناشناخته باقی مانده است و فرضیات مختلفی از جمله عوامل خودایمنی، عفونی و محیطی را شامل می‌شود. استعدادهای ژنتیکی مرتبط با اجزای پاسخ التهابی وجود دارد و سابقه خانوادگی این بیماری خطر ابتلا را افزایش می‌دهد. این بیماری در تمامی سنین، نژادها و قومیت‌ها مشاهده می‌شود، اما بیشترین شیوع آن در مردان بین 30 تا 50 سال و در زنان بین 50 تا 60 سال است و در زنان اندکی شایع‌تر است. بیماری پوستی اغلب اولین علامت سارکوئیدوز سیستمیک است.

پنیوموسیستیس جیرووسی، که قبلاً به عنوان پنیوموسیستیس کارینی (Pneumocystis carinii) شناخته می‌شد، عامل ایجاد کننده پنومونی پنیوموسیستیس (Pneumocystis pneumonia یا PCP) است. این بیماری عمدتاً در بیمارانی مشاهده می‌شود که دارای سیستم ایمنی ضعیف هستند، مانند بیماران مبتلا به سارکوئیدوز (sarcoidosis). هر دو نوع ایمنی سلولی و هومورال در کنترل این عفونت نقش مهمی دارند.

هیستوپلاسموزیس کلاسیک، که به نام‌های بیماری دارلینگ، هیستوپلاسموزیس فرم کوچک، هیستوپلاسموزیس آمریکایی، بیماری غار، بیماری دره اوهایو، یا رتیکولوآندوتلیوز نیز شناخته می‌شود، یک عفونت سیستمیک است که توسط قارچ دوفازیک حرارتی هیستوپلاسما کپسولاتوم وار. کپسولاتوم (Histoplasma capsulatum var. capsulatum) ایجاد می‌شود.

پارا کوکسیدیوئیدومایکوزیس (Paracoccidioidomycosis)، که با نام‌های بلاستومایکوزیس آمریکای جنوبی (South American blastomycosis)، میکوزیس لوتز (Lutz mycosis)، بلاستومایکوزیس برزیلی (Brazilian blastomycosis) و گرانولومای پارا کوکسیدیوئیدال (paracoccidioidal granuloma) نیز شناخته می‌شود، یک عفونت قارچی عمقی است که توسط قارچ دوشکلی پارا کوکسیدیوئیدس برازیلینسیس (Paracoccidioides brasiliensis) ایجاد می‌شود. این بیماری بیشتر در مردان ساکن مناطق روستایی و کشاورزی مکزیک، آمریکای مرکزی و جنوبی، به‌ویژه برزیل مشاهده می‌شود.

کریپتوکوکوزیس که با نام‌های تورولوزیس (torulosis) یا بلاستومایکوز اروپایی (European blastomycosis) نیز شناخته می‌شود، یک عفونت قارچی مزمن است که توسط گونه‌های کریپتوکوکوس (Cryptococcus) ایجاد می‌شود. این پاتوژن در سراسر جهان در خاک و فضولات پرندگان یافت می‌شود. دو نوع واریانت وجود دارد: کریپتوکوکوس نئوفورمانس واریانت گاتیه (Cryptococcus neoformans var. gattii) که بیشتر در مناطق گرمسیری و در بیماران با سیستم ایمنی سالم مشاهده می‌شود؛ و کریپتوکوکوس نئوفورمانس واریانت نئوفورمانس (Cryptococcus neoformans var. neoformans) که بیشتر در جمعیت‌های با سیستم ایمنی سرکوب شده دیده می‌شود. بیماران مبتلا به HIV، 80%-90% از کل بیماران مبتلا به کریپتوکوکوزیس را تشکیل می‌دهند.