بیماری های مشابه

Influenza (flu) is a universally common epidemic illness caused by several subtypes of type A or by type B influenza virus. (Type C influenza virus exists and produces a mild respiratory illness but is not believed to cause epidemics.) The most common subtypes of influenza A are H1N1 and H3N2. A swine-origin influenza A (H1N1) virus outbreak in 2009 reinforced that interspecies transmission of human and animal influenza A viruses and subsequent reassortment are possible and occur, resulting in new viruses that may spread to humans and even easily between humans. Human infections with variant influenza viruses most commonly happen in people with exposure to infected pigs. A subtype of avian influenza A that emerged in Asia (H5N1) historically produced infrequent but often fatal human illness. In 2024, human cases of H5N1 have been linked to outbreaks among US dairy cows and poultry.

ویروس سین‌سیشیال تنفسی (RSV) یک ویروس RNA تک‌رشته‌ای با سوی منفی و دارای پوشش است. این ویروس به طور گسترده‌ای در طبیعت وجود دارد و موجب بروز اپیدمی‌های فصلی در سراسر جهان می‌شود. در نیم‌کره شمالی، این اپیدمی‌ها معمولاً از نوامبر تا آوریل رخ می‌دهند و در ماه‌های ژانویه یا فوریه به اوج می‌رسند. در نیم‌کره جنوبی، اپیدمی‌ها از ماه مه تا سپتامبر اتفاق می‌افتند و در ماه‌های مه، ژوئن یا ژوئیه به اوج می‌رسند. عفونت با RSV به قدری شایع است که بیشتر کودکان در ایالات متحده تا سن ۲ سالگی به آن مبتلا می‌شوند.

ویروس‌های پاراآنفلوآنزا خانواده‌ای از ویروس‌های RNA تک‌رشته‌ای با پوشش هستند که معمولاً عامل بیماری‌های تنفسی فوقانی و تحتانی، به ویژه در کودکان می‌باشند. این خانواده به 5 زیرگروه تقسیم می‌شود که نوع 3 آن شایع‌ترین است. تا سن 5 سالگی، اکثر کودکان تجربه عفونت پاراآنفلوآنزا را داشته‌اند. این ویروس می‌تواند از طریق تماس مستقیم بین افراد یا استنشاق قطرات بزرگ منتقل شود و دوره کمون آن بین 2 تا 6 روز است.

عفونت ناشی از ویروس متاپنومو انسانی (human metapneumovirus) یکی از علل شایع عفونت‌های حاد دستگاه تنفسی است.

عفونت ناشی از آدنوویروس‌ها (adenoviruses) شایع است و بیشتر افراد در دوران کودکی در معرض آدنوویروس‌ها قرار می‌گیرند. این عفونت از طریق قطرات تنفسی یا مسیر مدفوعی-دهانی منتقل می‌شود. انواع مختلفی از آدنوویروس‌ها وجود دارد و علائم بالینی آن‌ها متغیر است. عفونت‌های آدنوویروسی می‌توانند طیف گسترده‌ای از اختلالات را ایجاد کنند، از جمله سیستیت (cystitis)، ذات‌الریه (pneumonia)، التهاب ملتحمه (conjunctivitis)، گاستروانتریت (gastroenteritis)، برونشیت (bronchitis)، کروپ (croup)، فارنژیت (pharyngitis)، مننژیت/آنسفالیت (meningitis/encephalitis)، سرماخوردگی (common cold)، و بیماری‌های تب‌دار نامشخص.

سرماخوردگی معمولی یک علت شایع التهاب حاد در ناحیه نازوفارنکس (رینیت و فارنژیت) است. این بیماری توسط ویروس‌های مختلفی ایجاد می‌شود، به ویژه ویروس‌های رینویروس (rhinovirus)، کروناویروس (coronavirus) و ویروس سنسیشیال تنفسی (RSV).

هانتاویروس‌ها ویروس‌هایی با رشته RNA تک‌زنجیره‌ای هستند و به خانواده هانتاویریده (Hantaviridae) تعلق دارند. هانتاویروس بسته به نوع سویه، دو سندرم مختلف ایجاد می‌کند: سندرم ریوی هانتاویروس (HPS) و تب خونریزی‌دهنده با سندرم کلیوی (HFRS). هر دو این عفونت‌ها زئونوز بوده و جوندگان میزبان طبیعی آن‌ها هستند. عفونت طبیعی از طریق استنشاق ذرات معلق یا گردوغبار حاوی ترشحات جوندگان و همچنین از طریق گزش جوندگان منتقل می‌شود. نرخ مرگ‌ومیر HPS حدود 50 درصد است؛ در حالی که HFRS تنها 5 درصد مرگ‌ومیر دارد.

استرپتوکوکوس پنومونیه (Streptococcus pneumoniae)، یک دیپلوی کوکسی هوازی گرم مثبت و دارای کپسول است که شایع‌ترین عامل پنومونی اکتسابی از جامعه (community-acquired pneumonia) در بزرگسالان می‌باشد. نود سروتیپ مختلف بر اساس تفاوت‌های آنتی‌ژنی در پلی‌ساکاریدهای کپسولی آن‌ها شناسایی شده‌اند.

هموفیلوس آنفلوانزا یک ارگانیسم کوچک، گرم منفی و بی‌هوازی اختیاری است که در نمونه‌های بالینی ظاهر متغیری از کوکوباسیل‌ها تا رشته‌های بلند دارد. علاوه بر ایجاد عفونت‌های تهاجمی جدی، این ارگانیسم یک علت مهم در هر دو نوع ذات‌الریه اکتسابی از جامعه و بیمارستانی است.

مایکوپلاسماها (Mycoplasma) موجودات پلئومورفیک و رشته‌ای هستند. آن‌ها فاقد دیواره سلولی بوده و اندازه کوچکتری نسبت به باکتری‌ها دارند و ویژگی‌های ژنتیکی متفاوتی از آن‌ها نشان می‌دهند. در میان انواع مایکوپلاسماهایی که از دستگاه تنفسی جدا شده‌اند، مایکوپلاسما پنومونیه (Mycoplasma pneumoniae) شایع‌ترین علت بیماری است. مایکوپلاسما پنومونیه به عنوان یکی از "پنومونی‌های آتیپیک" در نظر گرفته می‌شود.

لژیونلوز به‌وسیله‌ی باکتری *لژیونلا پنوموفیلا* (Legionella pneumophila) که یک باسیل گرم منفی کوچک است و در محیط‌های آبی یافت می‌شود، ایجاد می‌گردد.

هیستوپلاسموزیس کلاسیک، که به نام‌های بیماری دارلینگ، هیستوپلاسموزیس فرم کوچک، هیستوپلاسموزیس آمریکایی، بیماری غار، بیماری دره اوهایو، یا رتیکولوآندوتلیوز نیز شناخته می‌شود، یک عفونت سیستمیک است که توسط قارچ دوفازیک حرارتی هیستوپلاسما کپسولاتوم وار. کپسولاتوم (Histoplasma capsulatum var. capsulatum) ایجاد می‌شود.

نارسایی حاد قلبی جبران‌ناپذیر (ADHF) در بیمار در وضعیت بحرانی:

آمبولی ریوی (PE) لخته خونی است که معمولاً از ترومبوزهای سیستم وریدی عمقی (deep venous system) در پاها منشأ می‌گیرد و به ریه‌ها منتقل می‌شود. سایر منابع می‌توانند شامل وریدهای عمقی لگنی، وریدهای رکتال، ورید اجوف تحتانی (inferior vena cava)، قلب راست، و وریدهای آگزیلاری باشند. تقریباً 10٪ از موارد مرگبار هستند.

مسمومیت حاد با سالیسیلات (Acute salicylate poisoning) پس از مصرف سمی یک سالیسیلات رخ می‌دهد که معمولاً اسید استیل‌سالیسیلیک (acetylsalicylic acid) یا همان آسپیرین (aspirin) است. مسمومیت با آسپیرین می‌تواند با مصرف تنها ۳ گرم در کودکان و ۱۰ تا ۳۰ گرم در بزرگسالان رخ دهد. سایر داروهای مرتبط شامل اسید سالیسیلیک (salicylic acid) که در درمان زگیل استفاده می‌شود، متیل سالیسیلات (methyl salicylate) که به عنوان روغن زمستانه (oil of wintergreen) شناخته می‌شود، و بیسموت ساب‌سالیسیلات (bismuth subsalicylate) موجود در پپتو-بیسمل (Pepto-Bismol) هستند. یک قاشق چای‌خوری از روغن زمستانه حاوی تقریباً ۷ گرم سالیسیلات است. مسمومیت ممکن است به صورت حاد به دلیل مصرف زیاد یا به صورت مزمن به دلیل مصرف بیش از حد و مکرر برای چند روز رخ دهد.