لژیونلوز (Legionellosis)
علت بیماری
لژیونلوز به‌وسیله‌ی باکتری لژیونلا پنوموفیلا (Legionella pneumophila) که یک باسیل گرم منفی کوچک است و در محیط‌های آبی یافت می‌شود، ایجاد می‌گردد.
روش انتقال
تقریباً تمام موارد لژیونلوز ناشی از استنشاق باکتری‌های آئروسل شده‌ای هستند که آب‌های گرم ساخت بشر را آلوده می‌کنند، مانند آب‌گرم‌کن‌ها، تجهیزات تهویه مطبوع، برج‌های خنک‌کننده، حمام‌های آب گرم، سیستم‌های لوله‌کشی آب گرم، و سیستم‌های گردش مجدد آب. آلودگی این‌گونه سیستم‌های آبی در بیمارستان‌ها منجر به شیوع بیمارستانی شده است. انتقال از فرد به فرد رخ نمی‌دهد.
شیوع
لژیونلوز به‌نظر می‌رسد در سراسر جهان رخ دهد. در ایالات متحده، حدود ۹۰۰۰ مورد تأیید شده در سال‌های ۲۰۱۸ و ۲۰۱۹ گزارش شد؛ احتمالاً بروز واقعی بیشتر است. اکثر بیماران برای درمان بستری شدند. بیشتر موارد به‌صورت پراکنده هستند. کمتر از یک‌پنجم از تمام موارد با یک شیوع مرتبط هستند که شامل شیوع مرتبط با مراقبت‌های بهداشتی و اقامتگاه‌های سفر می‌باشد.
عوامل خطر
عوامل خطرزا برای ابتلا به لژیونلوز شامل سیگار کشیدن، بیماری‌های مزمن قلبی و ریوی، جنس مذکر، دیابت ملیتوس، بیماری کلیوی مرحله نهایی، سرطان، و سن پیشرفته (بیشتر از ۵۰ سال) است. بیماران با نقص ایمنی در معرض خطر بیشتری برای عفونت با لژیونلا پنوموفیلا هستند. مواجهات شغلی مانند اشتغال در بیمارستان، کار به‌عنوان تکنسین گرمایش و تهویه مطبوع، و کارهای نگهداری ساختمان خطر را افزایش می‌دهند. مواجهات اجتماعی شامل استفاده از جکوزی می‌باشد.
دوره کمون و علائم بالینی
دوره کمون معمولاً بین ۲ تا ۱۰ روز است، اما مواردی با دوره کمون تا یک ماه گزارش شده‌اند. بیماری پیش‌درآمدی شامل سردرد، میالژی، ضعف، اسهال و درد شکمی ممکن است رخ دهد. این علائم ممکن است به اشتباه به عنوان یک بیماری ویروسی تشخیص داده شوند. سرفه، تنگی نفس، درد قفسه سینه پلوریتیک و تب (در برخی موارد ۴۰ درجه سانتی‌گراد یا بالاتر) ممکن است توسعه یابد. ممکن است گیجی ذهنی وجود داشته باشد. یافته‌های معاینه بالینی غیر اختصاصی هستند و ممکن است شامل رال‌های موضعی یا نشانه‌های تجمع ریوی باشند. پیش‌درآمد ویروسی‌مانند که به پنومونی تبدیل نمی‌شود، به تب پونتیاک (Pontiac fever) نیز معروف است و خودمحدود شونده است. تب پونتیاک تنها در هنگام شیوع لژیونلوز شناسایی شده است.
یافته‌های غیر اختصاصی
یافته‌های غیر اختصاصی مانند عدم تطابق نبض و دما، هیپوناترمی، آنزیم‌های کبدی غیرطبیعی، لنفوپنی، ترومبوسیتوپنی، انعقاد داخل عروقی منتشر، افزایش کراتین کیناز (CK) و افزایش لاکتات دهیدروژناز سرم (LDH) با لژیونلوز توصیف شده‌اند. این یافته‌ها به‌طور کافی خاص و حساس برای ارزش تشخیصی نیستند.
موارد نادر بیماری خارج ریوی
موارد نادر بیماری خارج ریوی توصیف شده‌اند.