بیماری های مشابه

اقدامات اولیه تثبیت وضعیت باید به معیارهای استاندارد راه هوایی، تنفس و گردش خون (ABC) بپردازند. تغذیه‌های انتراکتال باید بلافاصله متوقف شده و لوله ریپلوگل (Replogle tube) قرار داده شود. در صورت وجود آپنه (apnea)، دیسترس تنفسی یا هیپوکسی، ممکن است لوله‌گذاری و تهویه مکانیکی نیاز باشد. فشار خون پایین باید فوراً با احیای مایعات و در صورت نیاز با حمایت فشاری (pressor support) درمان شود. انتقال به بخش مراقبت‌های ویژه نوزادان (NICU)، در صورتی که هنوز انجام نشده باشد، و مشاوره با جراحی کودکان در موارد شدید نکروزان انتروکولیت (NEC) یا سوراخ شدن روده لازم است.

گاستروانتریت (Gastroenteritis) به عنوان یک بیماری حاد تعریف می‌شود که با علائمی مانند تهوع (Nausea)، استفراغ (Emesis)، و اسهال (Diarrhea) مشخص می‌شود و ممکن است با بی‌حالی (Malaise)، تب (Fevers)، و بی‌اشتهایی (Anorexia) همراه باشد. این بیماری عموماً عفونی است و در بیشتر موارد توسط ویروس‌ها ایجاد می‌شود (نگاه کنید به گاستروانتریت ویروسی). با این حال، برخی باکتری‌ها مانند سالمونلا (Salmonella)، کمپیلوباکتر (Campylobacter)، شیگلا (Shigella)، لیستریا (Listeria)، اشریشیاکلی انتروتوکسیژنیک (Enterotoxigenic Escherichia coli)، و کلستریدیوئیدس دیفیسیل (Clostridioides difficile) نیز می‌توانند موجب گاستروانتریت شوند.

تنگی پیلوریک هیپرتروفیک (Hypertrophic pyloric stenosis یا PS) به معنای تنگی مجرای پیلور به علت هیپرتروفی بافت و ایجاد اسکار است. این تنگی روده‌ای منجر به انسداد خروجی معده و انسداد روده می‌شود. هرچند تنگی پیلوریک هیپرتروفیک به ندرت در کودکان و بزرگسالان رخ می‌دهد، اما این خلاصه بر روی تنگی پیلوریک هیپرتروفیک در نوزادان تمرکز دارد. بیماران با علائم استفراغ، معمولاً در چند ماه اول زندگی، مراجعه می‌کنند.

در هم‌روی (Intussusception) به معنای فرو رفتن یا تلکسوپی بخشی از روده به درون حفره بخش مجاور آن است. هم‌روی می‌تواند با شدت‌های مختلفی بروز کند. ممکن است با ایسکمی روده (bowel ischemia) و سوراخ شدن آن نیاز به مداخله فوری جراحی داشته باشد، یا به صورت درد شکمی متناوب و آرام‌شونده با علت نامشخص و بدون علائم بیماری سیستمیک ظاهر شود. انواع هم‌روی شامل ژژونوژژونال (jejunojejunal)، ژژونوایلئال (jejunoileal)، ایلئوایلئال (ileoileal)، ایلئوکولونیک (ileocolonic) و کولوکولونیک (colocolonic) می‌باشند که اکثریت آنها روده کوچک را درگیر می‌کنند.

گاستروانتریت (Gastroenteritis) به عنوان یک بیماری حاد تعریف می‌شود که با علائمی مانند تهوع (Nausea)، استفراغ (Emesis)، و اسهال (Diarrhea) مشخص می‌شود و ممکن است با بی‌حالی (Malaise)، تب (Fevers)، و بی‌اشتهایی (Anorexia) همراه باشد. این بیماری عموماً عفونی است و در بیشتر موارد توسط ویروس‌ها ایجاد می‌شود (نگاه کنید به گاستروانتریت ویروسی). با این حال، برخی باکتری‌ها مانند سالمونلا (Salmonella)، کمپیلوباکتر (Campylobacter)، شیگلا (Shigella)، لیستریا (Listeria)، اشریشیاکلی انتروتوکسیژنیک (Enterotoxigenic Escherichia coli)، و کلستریدیوئیدس دیفیسیل (Clostridioides difficile) نیز می‌توانند موجب گاستروانتریت شوند.

بیماری رفلاکس معده به مری (Gastroesophageal Reflux Disease یا GERD) به ارتباط علائم یا عوارض ناشی از بازگشت محتویات معده به داخل مجرای مری اشاره دارد. این وضعیت باید از رفلاکس معده به مری (Gastroesophageal Reflux یا GER) که به بازگشت محتویات غذایی به مری و حلق اشاره دارد، متمایز شود. رفلاکس معده به مری (GER) در نوزادان شایع است و برآورد می‌شود که شیوع آن تقریباً 50 درصد باشد. این وضعیت بیشتر در نوزادان تازه متولد شده دیده می‌شود و با افزایش سن کاهش می‌یابد و اغلب تا 12 ماهگی از بین می‌رود. رفلاکس معده به مری در نوزادان پس از 18 ماهگی نادر است.

سندرم انتروکولیت ناشی از پروتئین غذایی (Food protein-induced enterocolitis syndrome یا FPIES) یک واکنش غیرمعمول اما شدید حساسیت غذایی غیر وابسته به ایمونوگلوبولین E (IgE) در دستگاه گوارش است که عمدتاً در نوزادان رخ می‌دهد. FPIES می‌تواند به صورت حاد یا مزمن طبقه‌بندی شود.

An inguinal hernia is a protrusion of an intraabdominal organ, often the small bowel, through an opening in the inguinal area of the abdominal wall. Inguinal hernias are very common, occurring in approximately 5% of the general population. Risk factors include a personal / family history of hernias, history of prior hernia or hernia repair, advanced age, male sex, smoking, prior abdominal wall injury, chronic constipation, and chronic cough. Inguinal hernias can be congenital or acquired. They are caused by a weakening or failed closure of fibromuscular groin tissue.

ایلیوس کاهش حرکت‌های روده‌ای است که ناشی از انسداد مکانیکی نیست. علت اصلی آن معمولاً جراحی شکمی یا لگنی است، اما سایر علل می‌تواند شامل داروها (نارکوتیک‌ها، داروهای آنتی‌کولینرژیک)، التهاب شکمی (مانند پانکراتیت یا پریتونیت)، ناهنجاری‌های الکترولیتی یا متابولیک (هیپوکالمی، هیپوکلسمی، هیپومنیزمی، هیپوتیروئیدیسم) و بیماری‌های شدید باشد.

گاستروانتریت (Gastroenteritis) به عنوان یک بیماری حاد تعریف می‌شود که با علائمی مانند تهوع (Nausea)، استفراغ (Emesis)، و اسهال (Diarrhea) مشخص می‌شود و ممکن است با بی‌حالی (Malaise)، تب (Fevers)، و بی‌اشتهایی (Anorexia) همراه باشد. این بیماری عموماً عفونی است و در بیشتر موارد توسط ویروس‌ها ایجاد می‌شود (نگاه کنید به گاستروانتریت ویروسی). با این حال، برخی باکتری‌ها مانند سالمونلا (Salmonella)، کمپیلوباکتر (Campylobacter)، شیگلا (Shigella)، لیستریا (Listeria)، اشریشیاکلی انتروتوکسیژنیک (Enterotoxigenic Escherichia coli)، و کلستریدیوئیدس دیفیسیل (Clostridioides difficile) نیز می‌توانند موجب گاستروانتریت شوند.

در هم‌روی (Intussusception) به معنای فرو رفتن یا تلکسوپی بخشی از روده به درون حفره بخش مجاور آن است. هم‌روی می‌تواند با شدت‌های مختلفی بروز کند. ممکن است با ایسکمی روده (bowel ischemia) و سوراخ شدن آن نیاز به مداخله فوری جراحی داشته باشد، یا به صورت درد شکمی متناوب و آرام‌شونده با علت نامشخص و بدون علائم بیماری سیستمیک ظاهر شود. انواع هم‌روی شامل ژژونوژژونال (jejunojejunal)، ژژونوایلئال (jejunoileal)، ایلئوایلئال (ileoileal)، ایلئوکولونیک (ileocolonic) و کولوکولونیک (colocolonic) می‌باشند که اکثریت آنها روده کوچک را درگیر می‌کنند.

• بیمارانی که در محیط خارج از بیمارستان مشکوک به آپاندیسیت حاد هستند باید به‌سرعت به بخش اورژانس (ED) ارجاع داده شوند تا تحت ارزیابی قرار گیرند، زیرا تصویربرداری فوری، آزمایش‌های آزمایشگاهی و ارزیابی توسط جراح برای تشخیص زودهنگام و مداخله حیاتی است.

سندرم روده تحریک‌پذیر (IBS) یک اختلال عملکردی روده است که با درد شکم و تغییر در عادات روده، مانند یبوست یا اسهال، مشخص می‌شود و هیچ ناهنجاری قابل‌شناسایی در دستگاه گوارش ندارد. این بیماری حدود 25%-50% از مراجعات سرپایی به گوارش را شامل می‌شود و دومین علت بالای غیبت از کار در ایالات متحده است.

بیماری کرون (Crohn disease) یک بیماری التهابی مزمن در دستگاه گوارش است که می‌تواند از دهان تا مقعد را درگیر کند. این بیماری با التهاب تمام لایه‌ای (transmural inflammation) و اغلب گرانولوم‌های بدون نکروز پنیری (noncaseating granulomas) مشخص می‌شود. علت آن به وضوح مشخص نیست، اما احتمالاً ترکیبی از عوامل ژنتیکی و محیطی باعث تحریک آن می‌شوند، به‌طوری که بخشی از آسیب مخاطی به دلیل فعال‌سازی سیستم ایمنی علیه میکروبیوتای سالم روده‌ای رخ می‌دهد.

کولیت اولسراتیو (Ulcerative colitis یا UC) نوعی بیماری التهابی روده (Inflammatory Bowel Disease یا IBD) است که کولون و رکتوم را تحت تأثیر قرار می‌دهد. UC شایع‌ترین شکل IBD است و شیوع سالانه آن بین 1.2 تا 20.3 مورد در هر 100,000 نفر است و دارای توزیع سنی دوگانه با اوج در دهه‌های سوم و هفتم زندگی می‌باشد. شیوع UC در مردان، یهودیان اشکنازی و افرادی با تبار اروپای شمالی بیشتر است. در سطح جهانی، شیوع UC در حال افزایش است.

پانکراتیت می‌تواند یک پاسخ التهابی سیستمیک شدید را القا کند، بنابراین استفاده زودهنگام و تهاجمی از مایعات وریدی (IV)، کنترل درد (اغلب با داروهای مخدر وریدی)، ضد تهوع‌ها و استراحت اولیه روده‌ای، برای درمان اولیه حیاتی است.

کوله‌سیستیت حاد التهاب دیواره کیسه صفرا است و بیماران به طور کلاسیک با علائم زیر مراجعه می‌کنند: درد شکمی در ربع فوقانی راست (Right Upper Quadrant یا RUQ)& تب، لکوسیتوز

ایسکمی مزانتریک حاد (Acute Mesenteric Ischemia) وقفه ناگهانی یا کاهش شدید جریان خون به روده است که منجر به ایسکمی، نکروز، و نهایتاً سوراخ شدن (perforation) می‌شود. این وضعیت یک اورژانس پزشکی است که به مداخله فوری برای بازگرداندن جریان خون نیاز دارد و اغلب نیازمند یک رویکرد چندتخصصی است.

بیماری رفلاکس معده به مری (Gastroesophageal Reflux Disease یا GERD) به ارتباط علائم یا عوارض ناشی از بازگشت محتویات معده به داخل مجرای مری اشاره دارد. این وضعیت باید از رفلاکس معده به مری (Gastroesophageal Reflux یا GER) که به بازگشت محتویات غذایی به مری و حلق اشاره دارد، متمایز شود. رفلاکس معده به مری (GER) در نوزادان شایع است و برآورد می‌شود که شیوع آن تقریباً 50 درصد باشد. این وضعیت بیشتر در نوزادان تازه متولد شده دیده می‌شود و با افزایش سن کاهش می‌یابد و اغلب تا 12 ماهگی از بین می‌رود. رفلاکس معده به مری در نوزادان پس از 18 ماهگی نادر است.

An inguinal hernia is a protrusion of an intraabdominal organ, often the small bowel, through an opening in the inguinal area of the abdominal wall. Inguinal hernias are very common, occurring in approximately 5% of the general population. Risk factors include a personal / family history of hernias, history of prior hernia or hernia repair, advanced age, male sex, smoking, prior abdominal wall injury, chronic constipation, and chronic cough. Inguinal hernias can be congenital or acquired. They are caused by a weakening or failed closure of fibromuscular groin tissue.

انسداد روده بزرگ (Large Bowel Obstruction, LBO): انسداد زمانی رخ می‌دهد که محتویات درون لومن روده بزرگ قادر به عبور نباشند. باعث اتساع روده بزرگ پروگزیمال، تجمع مایعات، تولید گاز، افزایش فشار داخل لومن، و رشد بیش‌ازحد باکتری‌ها می‌شود. ترانسلوکاسیون باکتریایی (Bacterial Translocation): ممکن است منجر به باکتریمی و سپسیس شود.

ایلیوس کاهش حرکت‌های روده‌ای است که ناشی از انسداد مکانیکی نیست. علت اصلی آن معمولاً جراحی شکمی یا لگنی است، اما سایر علل می‌تواند شامل داروها (نارکوتیک‌ها، داروهای آنتی‌کولینرژیک)، التهاب شکمی (مانند پانکراتیت یا پریتونیت)، ناهنجاری‌های الکترولیتی یا متابولیک (هیپوکالمی، هیپوکلسمی، هیپومنیزمی، هیپوتیروئیدیسم) و بیماری‌های شدید باشد.