تنگی پیلوریک هیپرتروفیک (Hypertrophic pyloric stenosis یا PS) به معنای تنگی مجرای پیلور به علت هیپرتروفی بافت و ایجاد اسکار است. این تنگی روده‌ای منجر به انسداد خروجی معده و انسداد روده می‌شود. هرچند تنگی پیلوریک هیپرتروفیک به ندرت در کودکان و بزرگسالان رخ می‌دهد، اما این خلاصه بر روی تنگی پیلوریک هیپرتروفیک در نوزادان تمرکز دارد. بیماران با علائم استفراغ، معمولاً در چند ماه اول زندگی، مراجعه می‌کنند.

ویژگی‌های بیماری

تنگی پیلوریک هیپرتروفیک بیشتر در مردان مشاهده می‌شود (تقریباً نسبت ۴ به ۱) و به طور معمول در ۲ تا ۷ هفتگی زندگی با استفراغ جهنده غیرصفراوی پس از غذا و کم‌آبی بدن بروز می‌کند. کودکانی که والدین آن‌ها به PS مبتلا بوده‌اند، ۲۰ درصد بیشتر در معرض خطر ابتلا به PS هستند که این امر نشان‌دهنده‌ی وجود یک عامل ژنتیکی است، هرچند علت ژنتیکی مشخصی شناسایی نشده است.

شیوع و عوامل خطر

این بیماری در افرادی که از نژاد اروپای شمالی هستند بیشتر دیده می‌شود و میزان بروز آن در این جمعیت‌ها حدود ۲ تا ۵ در هر ۱۰۰۰ تولد زنده است. تنگی پیلوریک هیپرتروفیک در افراد با نژاد آفریقایی و آسیایی کمتر شایع است. زودرس بودن، سیگار کشیدن مادر در دوران بارداری و مصرف آنتی‌بیوتیک‌ها در هفته‌های اول زندگی از عوامل خطر مستقل برای ابتلا به PS محسوب می‌شوند.

عوارض و نشانه‌ها

عوارض ناشی از PS به دلیل کم‌آبی و سوءتغذیه است. بیماران اغلب با نشانه‌هایی همچون بی‌حالی، عدم رشد کافی و آلکالوز متابولیک هیپوکلرمیک و هیپوکالمیک مراجعه می‌کنند.

درمان

علائم تا زمانی که عمل جراحی پیلورومیوتومی اصلاحی انجام نشود، ادامه خواهند داشت.

ارتباط با بیماری‌های دیگر

تنگی پیلوریک هیپرتروفیک در بیماران مبتلا به سندرم ترنر، سندرم تریزومی ۱۸ و فیستول‌های تراکئو-اِسوفاژیال به میزان بیشتری مشاهده می‌شود.