بیماری های مشابه

بیمارانی که با علائم ترک الکل به بخش اورژانس (ED) مراجعه می‌کنند ممکن است علائم و شدت‌های متفاوتی را نشان دهند. بسیاری از این علائم ممکن است تشخیص آن‌ها از سایر شرایط اضطراری (مانند صرع، مسمومیت با الکل، تغییر وضعیت ذهنی با علت نامشخص، و تروما) دشوار باشد، بنابراین بسیار مهم است که ارائه‌دهندگان اورژانس تاریخچه و معاینه فیزیکی کاملی برای بیمارانی که با سندرم ترک الکل مراجعه می‌کنند، انجام دهند.

در ایالات متحده، انجمن مراکز کنترل سموم آمریکا با شماره 800-222-1222 به صورت 24 ساعته در دسترس است تا تماس‌گیرندگان را به‌طور مستقیم به مرکز سموم منطقه‌ای خود متصل کند. این خدمات به صورت آنلاین نیز در دسترس هستند.

مسمومیت حاد با مت‌آمفتامین (methamphetamine) به عنوان یک سندرم سمپاتومیمتیک (sympathomimetic toxidrome) ظاهر می‌شود. به دلیل توانایی این ماده در آزادسازی آمین‌های بیوژنیک و ایجاد تحریک روانی-حرکتی، بیماران ممکن است با هایپرترمی (hyperthermia)، تاکی‌کاردی (tachycardia) و فشار خون بالا (hypertension) مواجه شوند. تأثیرات بر سیستم عصبی مرکزی (CNS) شامل تحریک، توهم و تشنج است. روان‌پریشی (psychosis) با مسمومیت مت‌آمفتامین بیشتر از سایر محرک‌ها مانند کوکائین رخ می‌دهد. مسمومیت قلبی‌عروقی می‌تواند با دیس‌ریتمی‌ها (dysrhythmias)، انفارکتوس حاد میوکارد (acute myocardial infarction)، جداشدگی آئورت (aortic dissection) و سندرم زجر تنفسی حاد (ARDS) ظاهر شود. رابدومیولیز (rhabdomyolysis) و نارسایی حاد کلیه نیز از عوارض احتمالی مسمومیت هستند.

مسمومیت حاد با سالیسیلات (Acute salicylate poisoning) پس از مصرف سمی یک سالیسیلات رخ می‌دهد که معمولاً اسید استیل‌سالیسیلیک (acetylsalicylic acid) یا همان آسپیرین (aspirin) است. مسمومیت با آسپیرین می‌تواند با مصرف تنها ۳ گرم در کودکان و ۱۰ تا ۳۰ گرم در بزرگسالان رخ دهد. سایر داروهای مرتبط شامل اسید سالیسیلیک (salicylic acid) که در درمان زگیل استفاده می‌شود، متیل سالیسیلات (methyl salicylate) که به عنوان روغن زمستانه (oil of wintergreen) شناخته می‌شود، و بیسموت ساب‌سالیسیلات (bismuth subsalicylate) موجود در پپتو-بیسمل (Pepto-Bismol) هستند. یک قاشق چای‌خوری از روغن زمستانه حاوی تقریباً ۷ گرم سالیسیلات است. مسمومیت ممکن است به صورت حاد به دلیل مصرف زیاد یا به صورت مزمن به دلیل مصرف بیش از حد و مکرر برای چند روز رخ دهد.

سرماخوردگی معمولی یک علت شایع التهاب حاد در ناحیه نازوفارنکس (رینیت و فارنژیت) است. این بیماری توسط ویروس‌های مختلفی ایجاد می‌شود، به ویژه ویروس‌های رینویروس (rhinovirus)، کروناویروس (coronavirus) و ویروس سنسیشیال تنفسی (RSV).

Influenza (flu) is a universally common epidemic illness caused by several subtypes of type A or by type B influenza virus. (Type C influenza virus exists and produces a mild respiratory illness but is not believed to cause epidemics.) The most common subtypes of influenza A are H1N1 and H3N2. A swine-origin influenza A (H1N1) virus outbreak in 2009 reinforced that interspecies transmission of human and animal influenza A viruses and subsequent reassortment are possible and occur, resulting in new viruses that may spread to humans and even easily between humans. Human infections with variant influenza viruses most commonly happen in people with exposure to infected pigs. A subtype of avian influenza A that emerged in Asia (H5N1) historically produced infrequent but often fatal human illness. In 2024, human cases of H5N1 have been linked to outbreaks among US dairy cows and poultry.

گاستروانتریت (Gastroenteritis) به عنوان یک بیماری حاد تعریف می‌شود که با علائمی مانند تهوع (Nausea)، استفراغ (Emesis)، و اسهال (Diarrhea) مشخص می‌شود و ممکن است با بی‌حالی (Malaise)، تب (Fevers)، و بی‌اشتهایی (Anorexia) همراه باشد. این بیماری عموماً عفونی است و در بیشتر موارد توسط ویروس‌ها ایجاد می‌شود (نگاه کنید به گاستروانتریت ویروسی). با این حال، برخی باکتری‌ها مانند سالمونلا (Salmonella)، کمپیلوباکتر (Campylobacter)، شیگلا (Shigella)، لیستریا (Listeria)، اشریشیاکلی انتروتوکسیژنیک (Enterotoxigenic Escherichia coli)، و کلستریدیوئیدس دیفیسیل (Clostridioides difficile) نیز می‌توانند موجب گاستروانتریت شوند.

بیماری کرون (Crohn disease) یک بیماری التهابی مزمن در دستگاه گوارش است که می‌تواند از دهان تا مقعد را درگیر کند. این بیماری با التهاب تمام لایه‌ای (transmural inflammation) و اغلب گرانولوم‌های بدون نکروز پنیری (noncaseating granulomas) مشخص می‌شود. علت آن به وضوح مشخص نیست، اما احتمالاً ترکیبی از عوامل ژنتیکی و محیطی باعث تحریک آن می‌شوند، به‌طوری که بخشی از آسیب مخاطی به دلیل فعال‌سازی سیستم ایمنی علیه میکروبیوتای سالم روده‌ای رخ می‌دهد.

کولیت اولسراتیو (Ulcerative colitis یا UC) نوعی بیماری التهابی روده (Inflammatory Bowel Disease یا IBD) است که کولون و رکتوم را تحت تأثیر قرار می‌دهد. UC شایع‌ترین شکل IBD است و شیوع سالانه آن بین 1.2 تا 20.3 مورد در هر 100,000 نفر است و دارای توزیع سنی دوگانه با اوج در دهه‌های سوم و هفتم زندگی می‌باشد. شیوع UC در مردان، یهودیان اشکنازی و افرادی با تبار اروپای شمالی بیشتر است. در سطح جهانی، شیوع UC در حال افزایش است.

سندرم روده تحریک‌پذیر (IBS) یک اختلال عملکردی روده است که با درد شکم و تغییر در عادات روده، مانند یبوست یا اسهال، مشخص می‌شود و هیچ ناهنجاری قابل‌شناسایی در دستگاه گوارش ندارد. این بیماری حدود 25%-50% از مراجعات سرپایی به گوارش را شامل می‌شود و دومین علت بالای غیبت از کار در ایالات متحده است.

رینیت آلرژیک (Allergic Rhinitis, AR) یکی از علل شایع احتقان بینی، آبریزش بینی (rhinorrhea)، عطسه و اشک‌ریزی (lacrimation) است. بیماران مبتلا به AR اغلب با خارش بینی، گلو و چشم‌ها، همراه با سرفه، ریزش ترشحات پشت بینی (postnasal drip)، و خستگی مراجعه می‌کنند.

رینیت وازوموتور (Vasomotor Rhinitis) اصطلاحی است که برای توصیف علائم رینیت غیرآلرژیک استفاده می‌شود. اگرچه پاتوفیزیولوژی آن به‌طور کامل درک نشده است، اما تصور می‌شود که نتیجه‌ای از ناهنجاری‌های جریان خون باشد که منجر به التهاب مخاط بینی می‌شود. نظریات اخیر مکانیسمی میانجی‌گری شده توسط ایمونوگلوبولین E (IgE) یا نقص عملکرد خودمختار (autonomic dysfunction) را به عنوان مکانیسم‌های پیشنهادی مطرح کرده‌اند.

هیپوگلیسمی شرایطی است که در آن غلظت گلوکز خون کاهش یافته و به مقادیر زیر می‌رسد: کمتر از 3.9 mmol/L یا کمتر از 70 mg/dL (طبق انجمن دیابت آمریکا و انجمن غدد درون‌ریز).

هیپوگلیسمی شرایطی است که در آن غلظت گلوکز خون کاهش یافته و به مقادیر زیر می‌رسد: کمتر از 3.9 mmol/L یا کمتر از 70 mg/dL (طبق انجمن دیابت آمریکا و انجمن غدد درون‌ریز).

کتواسیدوز دیابتی (Diabetic Ketoacidosis - DKA) یک عارضه متابولیک حاد و تهدیدکننده زندگی در دیابت است که در آن کاهش اثر انسولین در گردش، همراه با افزایش هورمون‌های ضدتنظیمی (counterregulatory hormones)، به هایپرگلیسمی (hyperglycemia) و اکسیداسیون کنترل‌نشده اسیدهای چرب به کتون‌بادی‌ها (ketone bodies) منجر می‌شود. این فرآیند باعث هایپراسمولالیته (hyperosmolality) و معمولاً اسیدوز متابولیک با شکاف آنیونی شدید (severe anion gap metabolic acidosis) می‌شود.

بحران آدرنال (Adrenal Crisis) شرایطی بالقوه تهدیدکننده زندگی است که در اثر کمبود مینرالوکورتیکوئید (mineralocorticoid) در حضور نارسایی مزمن غده فوق کلیوی (chronic adrenal insufficiency) ایجاد می‌شود. بیماران مبتلا به نارسایی آدرنال در معرض خطر بحران آدرنال در مواجهه با بیماری‌های حاد یا قطع ناگهانی داروهای استروئیدی قرار دارند. شایع‌ترین عوامل تحریک‌کننده شامل عفونت‌های دستگاه گوارش، تب، استرس حاد، و اختلالات درمان‌نشده یا ناکافی درمان‌شده غده آدرنال و هیپوفیز (pituitary) هستند.

هیپرتیروئیدیسم (Hyperthyroidism) شامل مجموعه‌ای از اختلالات غدد درون‌ریز است که ناشی از فعالیت بیش از حد غده تیروئید یا تحریک‌کننده‌های تیروئیدی در خون می‌باشد. این وضعیت می‌تواند منجر به تیروتوکسیکوز (Thyrotoxicosis) شود که پیامد افزایش بیش از حد هورمون‌های تیروئید است.