رینیت وازوموتور (Vasomotor Rhinitis) اصطلاحی است که برای توصیف علائم رینیت غیرآلرژیک استفاده می‌شود. اگرچه پاتوفیزیولوژی آن به‌طور کامل درک نشده است، اما تصور می‌شود که نتیجه‌ای از ناهنجاری‌های جریان خون باشد که منجر به التهاب مخاط بینی می‌شود. نظریات اخیر مکانیسمی میانجی‌گری شده توسط ایمونوگلوبولین E (IgE) یا نقص عملکرد خودمختار (autonomic dysfunction) را به عنوان مکانیسم‌های پیشنهادی مطرح کرده‌اند.
عوامل تحریک‌کننده رینیت وازوموتور
تغییرات در فشار بارومتریک یا دما، دود سیگار، بخارات، بوها، گرد و غبار و غذا از جمله عوامل تحریک‌کننده رینیت وازوموتور هستند. علائم و نشانه‌های شایع شامل ترشح شفاف بینی، انسداد بینی، ترشح پشت بینی و رینوره (rhinorrhea) است. برای اینکه این وضعیت به عنوان مزمن در نظر گرفته شود، علائم باید حداقل به مدت یک سال حضور داشته باشند.
شیوع رینیت وازوموتور
شیوع رینیت وازوموتور در سراسر جهان حدود ۲۳ درصد است. اگرچه عوامل مستعدکننده شناخته‌شده‌ای وجود ندارد، اما این وضعیت تمایل به بروز در افرادی دارد که از رینیت آلرژیک رنج می‌برند. به دلیل اینکه تغییرات دما می‌تواند علائم رینیت وازوموتور را ایجاد کند، ممکن است الگوی فصلی در بروز آن مشاهده شود.
موضوعات مرتبط
- رینیت آلرژیک (Allergic Rhinitis)
- رینیت ناشی از دارو (Drug-induced Rhinitis)