بیماری های مشابه

ویروس نیل غربی (West Nile virus یا WNV) ناشی از عفونت با یک فلاوی‌ویروس (flavivirus) است. ناقل انتقال این ویروس، پشه‌های کولکس (Culex)، آئدس (Aedes) و منسونیا (Mansonia) به‌همراه برخی از کنه‌ها هستند که پرندگان به عنوان میزبان واسطه عمل می‌کنند.

ویروس انسفالیت سنت لوئیس (St. Louis encephalitis virus یا SLEV) متعلق به جنس فَلاوی‌ویروس (Flavivirus) است و قبل از افزایش اخیر ویروس نیل غربی، مهم‌ترین عامل انسفالیت ویروسی در ایالات متحده بود. تا سال ۱۹۹۰، بیش از ۱۰٬۰۰۰ مورد در بیش از ۵۰ اپیدمی گزارش شده است.

آنسفالیت اسب غربی (Western equine encephalitis - WEE) ناشی از ویروسی زئونوتیک (zoonotic) و انتقال‌یافته از طریق بندپایان است. ویروس WEE به خانواده توگاویریده (Togaviridae) و جنس آلفاویروس (Alphavirus) تعلق دارد. این ویروس ارتباط نزدیکی با سایر اعضای آربوویروس (arboviral) در خانواده توگاویریده، از جمله آنسفالیت اسب شرقی (eastern equine encephalitis) و آنسفالیت اسب ونزوئلایی (Venezuelan equine encephalitis) دارد. موارد انسانی این بیماری در غرب و میانه غربی ایالات متحده، غرب کانادا و آمریکای جنوبی (گویان، اکوادور، برزیل، اروگوئه و آرژانتین) مشاهده شده است.

ویروس انسفالیت اسب شرقی (Eastern equine encephalitis virus یا EEEV) یکی از ویروس‌های انسفالیتیک (encephalitic arboviruses) آمریکای شمالی است که از طریق نیش پشه به انسان منتقل می‌شود. EEE شدیدترین انسفالیت ویروسی منتقله از حشرات (ARthropod BOrne) در ایالات متحده است. از میان چهار زیرگونه EEEV، زیرگونه I بیشترین موارد عفونت علامت‌دار در انسان را ایجاد می‌کند و به طور معمول در ایالات متحده و کارائیب یافت می‌شود.

ویروس سیتومگالو (Cytomegalovirus یا CMV) که به عنوان ویروس هرپس انسانی نوع ۵ نیز شناخته می‌شود، عضوی از خانواده ویروس‌های DNA هرپس است. عفونت CMV شایع است و تا بزرگسالی، ۸۰٪ از جمعیت جهان آنتی‌بادی‌هایی را توسعه می‌دهند که نشان‌دهنده عفونت اولیه گذشته است. عفونت‌های CMV از طریق مواجهه با مایعات و ترشحات بدن (مانند ادرار، بزاق، خون، ترشحات واژن، مایع منی و شیر مادر) به دست می‌آیند.

عفونت ناشی از ویروس اپشتین-بار (Epstein-Barr virus یا EBV)، که به عنوان ویروس هرپس انسانی ۴ نیز شناخته می‌شود، موجب بروز طیف وسیعی از سندرم‌های بالینی از جمله مونونوکلئوز عفونی (infectious mononucleosis) می‌گردد. بسیاری از افراد در دوران کودکی به EBV مبتلا می‌شوند و عفونت اولیه معمولاً به صورت یک بیماری تب‌دار غیرمتمایز بروز می‌کند. این ویروس سپس در لنفوسیت‌های B به حالت نهفته درمی‌آید.

زونا (زوستر) (Shingles (Zoster)) یک راش دردناک است که توسط ویروس واریسلا زوستر، همان ویروسی که باعث آبله مرغان می‌شود، به وجود می آید. پس از بهبودی فرد از آبله مرغان، ویروس در اعصاب خاصی در بدن غیر فعال (خفته) باقی می ماند. با افزایش سن، سیستم ایمنی بدن شما ضعیف تر می شود و ممکن است به اندازه کافی برای کنترل ویروس قوی نباشد. زونا زمانی اتفاق می‌افتد که ویروس دوباره فعال می‌شود، روی اعصاب رشد می‌کند تا به پوست برسد و به صورت برآمدگی‌های کوچک، دردناک و پر از مایع (تاول) ظاهر می‌شود.

Influenza (flu) is a universally common epidemic illness caused by several subtypes of type A or by type B influenza virus. (Type C influenza virus exists and produces a mild respiratory illness but is not believed to cause epidemics.) The most common subtypes of influenza A are H1N1 and H3N2. A swine-origin influenza A (H1N1) virus outbreak in 2009 reinforced that interspecies transmission of human and animal influenza A viruses and subsequent reassortment are possible and occur, resulting in new viruses that may spread to humans and even easily between humans. Human infections with variant influenza viruses most commonly happen in people with exposure to infected pigs. A subtype of avian influenza A that emerged in Asia (H5N1) historically produced infrequent but often fatal human illness. In 2024, human cases of H5N1 have been linked to outbreaks among US dairy cows and poultry.

ویروس اوریون، که به طور جهانی بومی است، عضوی از جنس روبولاویروس (Rubulavirus) در خانواده پارامیکسوویریده (Paramyxoviridae) است. این ویروس از طریق تماس مستقیم با ترشحات تنفسی و بزاق انتقال می‌یابد. همچنین می‌تواند از طریق فومیت‌ها (fomites) منتقل شود. دوره نهفتگی (incubation period) معمولاً ۱ تا ۲ هفته است. حدود ۳۵٪ از موارد، بدون علائم بالینی (subclinical) هستند. یک دوره پیش‌درآمد غیراختصاصی شامل تب، سردرد، کسالت و درد عضلانی (myalgia) به‌ویژه در ناحیه گردن ممکن است مشاهده شود. علامت مشخصه اوریون (mumps)، شروع التهاب غده پاروتید (parotitis) است که می‌تواند یک‌طرفه یا دوطرفه باشد و غدد در طی ۴۸ تا ۷۲ ساعت به حداکثر اندازه خود می‌رسند. تورم معمولاً بیشتر از یک هفته ادامه ندارد. این ناحیه حساس و دردناک است و درد می‌تواند با خوردن یا نوشیدن مواد ترش مانند لیمو افزایش یابد.

عفونت ناشی از آدنوویروس‌ها (adenoviruses) شایع است و بیشتر افراد در دوران کودکی در معرض آدنوویروس‌ها قرار می‌گیرند. این عفونت از طریق قطرات تنفسی یا مسیر مدفوعی-دهانی منتقل می‌شود. انواع مختلفی از آدنوویروس‌ها وجود دارد و علائم بالینی آن‌ها متغیر است. عفونت‌های آدنوویروسی می‌توانند طیف گسترده‌ای از اختلالات را ایجاد کنند، از جمله سیستیت (cystitis)، ذات‌الریه (pneumonia)، التهاب ملتحمه (conjunctivitis)، گاستروانتریت (gastroenteritis)، برونشیت (bronchitis)، کروپ (croup)، فارنژیت (pharyngitis)، مننژیت/آنسفالیت (meningitis/encephalitis)، سرماخوردگی (common cold)، و بیماری‌های تب‌دار نامشخص.

بیماری لکوانسفالوپاتی چندکانونی پیشرونده (Progressive multifocal leukoencephalopathy یا PML) نوعی بیماری دمیلینه‌کننده است که به‌دلیل فعال‌سازی مجدد ویروس جان کانینگهام (John Cunningham یا JC) ایجاد می‌شود و منجر به تخریب الیگودندروسیت‌ها می‌گردد. این بیماری معمولاً با ویروس نقص ایمنی انسانی (HIV) و ایدز مرتبط است و غالباً در بیمارانی که تعداد سلول‌های CD4 آنها کمتر از ۲۰۰ است، مشاهده می‌شود. همچنین، ممکن است پس از شروع درمان‌های ضدویروسی بسیار فعال (Highly Active Antiretroviral Therapy) نیز رخ دهد. علاوه بر این، این بیماری پس از درمان با روش‌های تعدیل‌کننده ایمنی مانند ناتالیزوماب (Natalizumab) نیز دیده می‌شود.

سندرم ری (Reye syndrome) یک بیماری نادر و بالقوه کشنده‌ی سمی-متابولیک انسفالوپاتیک (toxic-metabolic encephalopathic) است که با انسفالوپاتی (encephalopathy) و اختلال عملکرد کبدی (hepatic dysfunction) مشخص می‌شود و معمولاً پس از یک عفونت ویروسی در کودکان رخ می‌دهد. اگرچه علت این بیماری ناشناخته است، بیماران مبتلا به سندرم ری معمولاً دو ویژگی کلیدی مشترک دارند: یک عفونت ویروسی اخیر و استفاده از سالیسیلات‌ها (salicylates) در طول عفونت.

بحران سیفلیس در ایالات متحده: موارد سیفلیس و سیفلیس مادرزادی در سراسر کشور به شدت افزایش یافته است، به طوری که بین سال‌های ۲۰۱۸ تا ۲۰۲۲ موارد سیفلیس به میزان ۸۰ درصد افزایش یافته است. آزمایش سرولوژیک (Serologic testing) اصلی‌ترین روش برای تشخیص، تعیین مرحله و مدیریت سیفلیس است. این آزمایش باید برای هر بیمار جنسی فعال که احتمال سیفلیس در او مطرح است یا دارای علائم جدید و غیرقابل توضیح می‌باشد، انجام شود. تشخیص و درمان به‌موقع سیفلیس می‌تواند از عوارض سیستمیک از جمله درگیری چشمی و نابینایی دائمی جلوگیری کند.

مننژیت با پلئوسیتوز مایع مغزی نخاعی (CSF) و مجموعه‌ای از علائم بالینی شامل تب، سردرد، و مننژیسم مشخص می‌شود. این بیماری عفونت چرکی حاد فضای زیر عنکبوتیه است و علل مختلفی از جمله باکتری‌ها، ویروس‌ها، قارچ‌ها، انگل‌ها و عوامل غیرعفونی می‌توانند در ایجاد آن نقش داشته باشند. علاوه بر عفونت‌های اکتسابی از جامعه، مننژیت باکتریایی بیمارستانی باید در بیمارانی با اقدامات تهاجمی، تروماهای پیچیده سر یا باکتریمی سیستمیک مدنظر قرار گیرد.

انسفالومیلیت پارانئوپلاستیک (Paraneoplastic encephalomyelitis یا PEM) یک اختلال التهابی است که به عنوان پاسخی ایمنی‌واسطه به سرطان سیستمیک رخ می‌دهد. علائم این بیماری به طور مستقیم به عوارض سرطان یا درمان‌های خاص سرطان مرتبط نیستند. سیستم عصبی مرکزی و محیطی ممکن است تحت تأثیر قرار بگیرند. تقریباً تمام سرطان‌ها با PEM مرتبط هستند، اما سرطان ریه سلول کوچک (small cell lung cancer یا SCLC) در ۷۵٪ موارد شایع‌ترین است. تظاهرات بالینی بر اساس بخش آسیب‌دیده از سیستم عصبی متفاوت است و می‌توان آن‌ها را به صورت زیر طبقه‌بندی کرد:

هماتوم ساب‌دورال (Subdural Hematoma - SDH) زمانی رخ می‌دهد که خون در فضای بین دورای سطحی (superficial dura mater) و آراکنوئید داخلی (inner arachnoid mater) جمع می‌شود. فضای ساب‌دورال به صورت یک فضای بالقوه است، زیرا دورا و آراکنوئید به طور فیزیولوژیک به یکدیگر متصل هستند و تنها در شرایط پاتولوژیک به یک محفظه واقعی تبدیل می‌شود. اکثر هماتوم‌های ساب‌دورال زمانی رخ می‌دهند که وریدهایی که از پارانشیم مغزی به سینوس‌های وریدی دورال (bridging veins) می‌روند، پاره شده و خونریزی می‌کنند.

این خلاصه به بررسی لوپوس اریتماتوز سیستمیک در کودکان می‌پردازد. لوپوس نوزادی به صورت جداگانه مورد بررسی قرار گرفته است.