بیماری های مشابه

پنومونی (Pneumonia) به عفونت حاد پارانشیم ریه (lung parenchyma) گفته می‌شود و هنگامی که این عفونت خارج از محیط بیمارستان ایجاد شود، به آن پنومونی اکتسابی از جامعه (community-acquired pneumonia یا CAP) می‌گویند.

پنومونی به عنوان وجود ارتشاح جدید ریوی با شواهد بالینی که نشان‌دهنده عفونی بودن منشاء ارتشاح است، تعریف می‌شود. علائم بالینی نشان‌دهنده عفونت ریوی شامل تب، تولید خلط (معمولاً چرکی)، لکوسیتوز و هیپوکسی است.

استرپتوکوکوس پنومونیه (Streptococcus pneumoniae)، یک دیپلوی کوکسی هوازی گرم مثبت و دارای کپسول است که شایع‌ترین عامل پنومونی اکتسابی از جامعه (community-acquired pneumonia) در بزرگسالان می‌باشد. نود سروتیپ مختلف بر اساس تفاوت‌های آنتی‌ژنی در پلی‌ساکاریدهای کپسولی آن‌ها شناسایی شده‌اند.

استافیلوکوکوس اورئوس (Staphylococcus aureus) کوکسی‌های گرم مثبت هوازی هستند که به صورت خوشه‌ها و زنجیره‌های کوتاه تشکیل می‌شوند. این باکتری‌ها مسئول طیف وسیعی از بیماری‌ها هستند که از عفونت‌های سطحی پوست و بافت‌های نرم تا عفونت‌های عمیق و تهدیدکننده زندگی با نرخ بالای مرگ و میر و بیماری، مانند اندوکاردیت (endocarditis) و سپتی‌سمی (septicemia)، را شامل می‌شوند. علاوه بر این، استافیلوکوکوس اورئوس قادر به ترشح توکسین‌هایی است که بیماری‌هایی مانند سندرم شوک توکسیک (Toxic Shock Syndrome یا TSS) و سندرم پوست سوخته استافیلوکوکی (Staphylococcal Scalded Skin Syndrome یا SSSS) را ایجاد می‌کنند.

هیستوپلاسموزیس کلاسیک، که به نام‌های بیماری دارلینگ، هیستوپلاسموزیس فرم کوچک، هیستوپلاسموزیس آمریکایی، بیماری غار، بیماری دره اوهایو، یا رتیکولوآندوتلیوز نیز شناخته می‌شود، یک عفونت سیستمیک است که توسط قارچ دوفازیک حرارتی هیستوپلاسما کپسولاتوم وار. کپسولاتوم (Histoplasma capsulatum var. capsulatum) ایجاد می‌شود.

پارا کوکسیدیوئیدومایکوزیس (Paracoccidioidomycosis)، که با نام‌های بلاستومایکوزیس آمریکای جنوبی (South American blastomycosis)، میکوزیس لوتز (Lutz mycosis)، بلاستومایکوزیس برزیلی (Brazilian blastomycosis) و گرانولومای پارا کوکسیدیوئیدال (paracoccidioidal granuloma) نیز شناخته می‌شود، یک عفونت قارچی عمقی است که توسط قارچ دوشکلی پارا کوکسیدیوئیدس برازیلینسیس (Paracoccidioides brasiliensis) ایجاد می‌شود. این بیماری بیشتر در مردان ساکن مناطق روستایی و کشاورزی مکزیک، آمریکای مرکزی و جنوبی، به‌ویژه برزیل مشاهده می‌شود.

کریپتوکوکوزیس که با نام‌های تورولوزیس (torulosis) یا بلاستومایکوز اروپایی (European blastomycosis) نیز شناخته می‌شود، یک عفونت قارچی مزمن است که توسط گونه‌های کریپتوکوکوس (Cryptococcus) ایجاد می‌شود. این پاتوژن در سراسر جهان در خاک و فضولات پرندگان یافت می‌شود. دو نوع واریانت وجود دارد: کریپتوکوکوس نئوفورمانس واریانت گاتیه (Cryptococcus neoformans var. gattii) که بیشتر در مناطق گرمسیری و در بیماران با سیستم ایمنی سالم مشاهده می‌شود؛ و کریپتوکوکوس نئوفورمانس واریانت نئوفورمانس (Cryptococcus neoformans var. neoformans) که بیشتر در جمعیت‌های با سیستم ایمنی سرکوب شده دیده می‌شود. بیماران مبتلا به HIV، 80%-90% از کل بیماران مبتلا به کریپتوکوکوزیس را تشکیل می‌دهند.

لژیونلوز به‌وسیله‌ی باکتری *لژیونلا پنوموفیلا* (Legionella pneumophila) که یک باسیل گرم منفی کوچک است و در محیط‌های آبی یافت می‌شود، ایجاد می‌گردد.

گونه‌های نوکاردیا (Nocardia species) باکتری‌های اکتینومایست (actinomycetes) هوازی و گرم‌مثبت (gram-positive) هستند که در سراسر جهان در خاک، مواد آلی و آب یافت می‌شوند. این باکتری‌ها می‌توانند موجب بیماری‌های پوستی، تنفسی و منتشره شوند. بیمارانی که سیستم دفاعی میزبان آن‌ها تغییر کرده است، به‌ویژه در معرض خطر ابتلا به نوکاردیوزیس (nocardiosis) قرار دارند و تقریباً دو سوم موارد گزارش‌شده را شامل می‌شوند. این بیماران شامل افرادی با بیماری‌های مزمن ریوی، مصرف‌کنندگان طولانی‌مدت کورتیکواستروئیدها (corticosteroids)، بیماران با بدخیمی‌های خونی (hematologic malignancies)، مبتلایان به ایدز (AIDS) و دریافت‌کنندگان پیوند اعضا می‌باشند.

ادم ریوی به تجمع مایع در فضای بینابینی (Interstitial Space) که به آلوئول‌ها گسترش می‌یابد، اطلاق می‌شود. این تجمع مایع می‌تواند عملکرد اکسیژناسیون و تهویه (Ventilation) را مختل کند.

سل (TB) به عفونت با ارگانیسم‌های کمپلکس مایکوباکتریوم توبرکلوزیس (Mycobacterium tuberculosis complex) اشاره دارد که شامل مایکوباکتریوم توبرکلوزیس (Mycobacterium tuberculosis)، مایکوباکتریوم آفریکانوم (Mycobacterium africanum) و مایکوباکتریوم بویس (Mycobacterium bovis) می‌شود. سل همچنان یک نگرانی عمده در حوزه بهداشت جهانی است و به همراه اچ‌آی‌وی (HIV) یکی از علل اصلی مرگ و میر ناشی از بیماری‌های عفونی است. این خلاصه بیشتر به سل ریوی می‌پردازد. سل گوارشی و سل پوستی به‌طور جداگانه مورد بررسی قرار می‌گیرند.

سرطان ریه، به‌عنوان اصلی‌ترین علت مرگ‌ومیر ناشی از سرطان در مردان و زنان در سراسر جهان شناخته می‌شود، اگرچه نرخ مرگ‌ومیر آن شروع به کاهش کرده است که احتمالاً بازتابی از کاهش مصرف سیگار است. در ایالات متحده، بروز سرطان ریه در مردان بیشتر از زنان و در جمعیت‌های سفیدپوست غیرهیسپانیک بیشتر از جمعیت‌های هیسپانیک است.

آمبولی ریوی (PE) لخته خونی است که معمولاً از ترومبوزهای سیستم وریدی عمقی (deep venous system) در پاها منشأ می‌گیرد و به ریه‌ها منتقل می‌شود. سایر منابع می‌توانند شامل وریدهای عمقی لگنی، وریدهای رکتال، ورید اجوف تحتانی (inferior vena cava)، قلب راست، و وریدهای آگزیلاری باشند. تقریباً 10٪ از موارد مرگبار هستند.

گرانولوماتوز با پلی‌آنژئیت (Granulomatosis with polyangiitis یا GPA)، که قبلاً به عنوان گرانولوماتوز وگنر (Wegener granulomatosis) شناخته می‌شد، یک بیماری چند سیستمی با علت ناشناخته است که با واسکولیت (vasculitis) و التهاب گرانولوماتوز نکروزان (necrotizing granulomatous inflammation) شریان‌ها و وریدهای کوچک مشخص می‌شود. شکل کلاسیک و عمومی GPA شامل سه‌گانه‌ای از گرانولوم‌های نکروزان دستگاه تنفسی فوقانی و تحتانی، واسکولیت گرانولوماتوز نکروزان عروق کوچک سیستمیک و گلومرولونفریت (glomerulonephritis) (معمولاً موضعی و سگمنتال) است. GPA بیشتر در بیماران میانسال و با تبار اروپای شمالی (80%-90% موارد) رخ می‌دهد، اما مواردی نیز در کودکان و بزرگسالان مسن گزارش شده است.

موکورمایکوزیس (Mucormycosis) یک عفونت قارچی خطرناک است که در بیماران دارای نقص ایمنی و دیابتی رخ می‌دهد. این گونه‌های قارچی به‌طور خاص به کلاس زیگومایست‌ها (Zygomycetes) تعلق دارند و معمولاً توسط گونه‌های رایزوپوس (Rhizopus)، موکور (Mucor) و رایزوموکر (Rhizomucor) ایجاد می‌شوند.