بیماری های مشابه

ژیاردیا لامبلیا (Giardia lamblia)، که به عنوان ژیاردیا دئودنالیس (Giardia duodenalis) یا ژیاردیا اینتستینالیس (Giardia intestinalis) نیز شناخته می‌شود، یک پروتوزوآی تاژک‌دار روده‌ای و یکی از علل شایع اسهال (هم بومی و هم همه‌گیر) در سراسر جهان است. در ایالات متحده، ژیاردیا لامبلیا در ۴٪ تا ۷٪ نمونه‌های مدفوع مشاهده شده است و به عنوان شایع‌ترین انگل روده‌ای شناخته می‌شود. توزیع این بیماری به صورت دوگانه است، به طوری که این بیماری بیشتر در کودکان ۱ تا ۹ ساله و بزرگسالان ۳۵ تا ۴۵ ساله گزارش شده است. شیوع بیماری در اواخر تابستان و پاییز بالاترین میزان را دارد.

انتقال کیست این پروتوزوا از راه مدفوعی-دهانی (fecal-oral route) صورت می‌گیرد، که معمولاً پس از مصرف آب یا غذای آلوده رخ می‌دهد. پس از آزادسازی کیست، این ارگانیسم به روده بزرگ حمله می‌کند.

سیکلوسپورایازیس (Cyclosporiasis)، عفونتی است که توسط انگل سیکلوسپورا کایتاننسیس (Cyclospora cayetanensis) ایجاد می‌شود و از سال ۱۹۷۹ به عنوان یک عامل انگلی منتقله از غذا و آب شناخته شده که می‌تواند باعث اسهال در کودکان و بزرگسالان شود. این بیماری معمولاً در بیماران مبتلا به عفونت HIV، افرادی با وضعیت اجتماعی-اقتصادی پایین یا کسانی که به بهداشت نامناسب دسترسی دارند، و مسافران در معرض آب، غذا یا خاک آلوده رخ می‌دهد.

کریپتوسپوریدیوز (Cryptosporidiosis) یک عفونت روده‌ای است که به‌دلیل بلع اووسیست‌های عفونی گونه‌های کریپتوسپوریدیوم (Cryptosporidium) ایجاد می‌شود.

سیستوايزوسپوریازیس (Cystoisosporiasis)، که به نام ایزوسپوریازیس (Isosporiasis) نیز شناخته می‌شود، یک عامل نادر برای اسهال پروتوزوایی در بیماران با سیستم ایمنی سالم (immunocompetent) است. این بیماری عمدتاً در بیماران با سیستم ایمنی تضعیف شده (immunocompromised) یا افرادی که به مناطق بومی سفر می‌کنند، یافت می‌شود. انسان‌ها تنها میزبان شناخته‌شده برای انگل روده‌ای سیستوايزوسپورا بلی (Cystoisospora belli) هستند. این عفونت بیشتر در مناطق گرمسیری با بهداشت ضعیف رایج است. غذا و آب آلوده اغلب منابع این عفونت هستند. بیماران در هر سنی مستعد ابتلا به این عفونت هستند و میزان وقوع آن در مردان و زنان مشابه است.

ویروس سیتومگالو (Cytomegalovirus یا CMV) که به عنوان ویروس هرپس انسانی نوع ۵ نیز شناخته می‌شود، عضوی از خانواده ویروس‌های DNA هرپس است. عفونت CMV شایع است و تا بزرگسالی، ۸۰٪ از جمعیت جهان آنتی‌بادی‌هایی را توسعه می‌دهند که نشان‌دهنده عفونت اولیه گذشته است. عفونت‌های CMV از طریق مواجهه با مایعات و ترشحات بدن (مانند ادرار، بزاق، خون، ترشحات واژن، مایع منی و شیر مادر) به دست می‌آیند.

مایکوباکتریوم اویوم و اینتراسلولاره (Mycobacterium avium and intracellulare) یک کمپلکس مایکوباکتریوم غیرمعمول و اسید‌مقاوم است که به طور گسترده در محیط وجود دارد. شایع‌ترین محل ابتلا به این عفونت، دستگاه تنفسی است که معمولاً بدون علامت است. بیشتر بیمارانی که به بیماری بالینی مبتلا می‌شوند، دارای نقص سیستم ایمنی هستند، به‌ویژه افراد مبتلا به بیماری HIV، اگرچه بیماران پیوندی، لوسمی و لنفوم نیز ممکن است تحت تأثیر قرار بگیرند. عفونت MAI به صورت بالینی در ۱۸٪ تا ۲۷٪ بیماران مبتلا به ایدز رخ می‌دهد و در نتایج کالبدشکافی، درصد بیشتری مشاهده می‌شود.

اشریشیا کلی انتروهموراژیک (Enterohemorrhagic Escherichia coli یا EHEC) گونه‌های خاصی از باکتری اشریشیا کلی هستند که مسئول ایجاد اسهال خونی و سندرم همولیتیک اورمیک (Hemolytic Uremic Syndrome یا HUS) می‌باشند.

بیماری سالمونلوز (Salmonellosis) توسط گروهی از باسیل‌های گرم منفی ایجاد می‌شود و منجر به بیماری اسهالی خفیف تا شدید می‌گردد. سالمونلا (Salmonella) در سراسر جهان یافت می‌شود. سروتایپ‌های سالمونلا تایفی‌موریوم (Salmonella typhimurium) و سالمونلا انتریتیدیس (Salmonella enteritidis) رایج‌ترین سروتایپ‌ها در ایالات متحده هستند و سالانه مسئول یک میلیون بیماری غذایی می‌باشند. این بیماری از طریق مصرف محصولات حیوانی آلوده (عمدتاً بوقلمون، مرغ، اردک و تخم‌مرغ) یا تماس با مدفوع آلوده منتقل می‌شود. طبق گزارش مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری‌ها (CDC)، پنیر نرم و گوشت گاو به دست آمده در ایالات متحده و مکزیک به یک سویه جدید مقاوم به چند دارو از سالمونلا نیوپورت (Salmonella Newport) مرتبط شده‌اند.

شیگلوز (Shigellosis) یا اسهال خونی باسیلاری، یک بیماری عفونی است که توسط باکتری‌های گرم منفی شیگلا (Shigella) که عضوی از خانواده انتروباکتریاسه (Enterobacteriaceae) است، ایجاد می‌شود.

ویبریو پاراهمولیتیکوس (Vibrio parahaemolyticus) یکی از چندین گونه ویبریو است که برای انسان بیماری‌زا می‌باشد. این باکتری یک میله‌ای گرم منفی و هالوفیلیک است که باعث ایجاد بیماری اسهالی حاد در کودکان و بزرگسالان با شدت‌های مختلف می‌شود. به ندرت، می‌تواند منجر به سپسیس (sepsis)، عفونت‌های زخم، باکتریمی (bacteremia)، عفونت‌های گوش و چشم، و عفونت‌های دستگاه ادراری شود. این باکتری بیشتر در ماه‌های تابستان که دمای آب بالاست شایع می‌باشد.

یرسینیوزیس (Yersiniosis) یک بیماری عفونی است که توسط گونه‌های یرسینیا (Yersinia) ایجاد می‌شود. این مرور بر روی یرسینیای انتروپاتوژنیک، یعنی یرسینیا انتروکولیتیکا (Yersinia enterocolitica) و یرسینیا سودوتوبرکولوسیس (Yersinia pseudotuberculosis) تمرکز دارد و یرسینیا پستیس (Yersinia pestis)، عامل ایجادکننده طاعون را شامل نمی‌شود. هر دو گونه یرسینیا انتروکولیتیکا و یرسینیا سودوتوبرکولوسیس می‌توانند انتروکولیت (enterocolitis) و آدنیت مزانتریک (mesenteric adenitis) ایجاد کنند، اگرچه یرسینیا سودوتوبرکولوسیس بیشتر با آدنیت مزانتریک مرتبط است. اکثر موارد گزارش شده یرسینیوزیس به دلیل یرسینیا انتروکولیتیکا است.

عفونت ناشی از روتاویروس‌ها یکی از علل شایع اسهال است.

عفونت ناشی از آدنوویروس‌ها (adenoviruses) شایع است و بیشتر افراد در دوران کودکی در معرض آدنوویروس‌ها قرار می‌گیرند. این عفونت از طریق قطرات تنفسی یا مسیر مدفوعی-دهانی منتقل می‌شود. انواع مختلفی از آدنوویروس‌ها وجود دارد و علائم بالینی آن‌ها متغیر است. عفونت‌های آدنوویروسی می‌توانند طیف گسترده‌ای از اختلالات را ایجاد کنند، از جمله سیستیت (cystitis)، ذات‌الریه (pneumonia)، التهاب ملتحمه (conjunctivitis)، گاستروانتریت (gastroenteritis)، برونشیت (bronchitis)، کروپ (croup)، فارنژیت (pharyngitis)، مننژیت/آنسفالیت (meningitis/encephalitis)، سرماخوردگی (common cold)، و بیماری‌های تب‌دار نامشخص.

ژیاردیا لامبلیا (Giardia lamblia)، که به عنوان ژیاردیا دئودنالیس (Giardia duodenalis) یا ژیاردیا اینتستینالیس (Giardia intestinalis) نیز شناخته می‌شود، یک پروتوزوآی تاژک‌دار روده‌ای و یکی از علل شایع اسهال (هم بومی و هم همه‌گیر) در سراسر جهان است. در ایالات متحده، ژیاردیا لامبلیا در ۴٪ تا ۷٪ نمونه‌های مدفوع مشاهده شده است و به عنوان شایع‌ترین انگل روده‌ای شناخته می‌شود. توزیع این بیماری به صورت دوگانه است، به طوری که این بیماری بیشتر در کودکان ۱ تا ۹ ساله و بزرگسالان ۳۵ تا ۴۵ ساله گزارش شده است. شیوع بیماری در اواخر تابستان و پاییز بالاترین میزان را دارد.

کریپتوسپوریدیوز (Cryptosporidiosis) یک عفونت روده‌ای است که به‌دلیل بلع اووسیست‌های عفونی گونه‌های کریپتوسپوریدیوم (Cryptosporidium) ایجاد می‌شود.

سیکلوسپورایازیس (Cyclosporiasis)، عفونتی است که توسط انگل سیکلوسپورا کایتاننسیس (Cyclospora cayetanensis) ایجاد می‌شود و از سال ۱۹۷۹ به عنوان یک عامل انگلی منتقله از غذا و آب شناخته شده که می‌تواند باعث اسهال در کودکان و بزرگسالان شود. این بیماری معمولاً در بیماران مبتلا به عفونت HIV، افرادی با وضعیت اجتماعی-اقتصادی پایین یا کسانی که به بهداشت نامناسب دسترسی دارند، و مسافران در معرض آب، غذا یا خاک آلوده رخ می‌دهد.

سیستوايزوسپوریازیس (Cystoisosporiasis)، که به نام ایزوسپوریازیس (Isosporiasis) نیز شناخته می‌شود، یک عامل نادر برای اسهال پروتوزوایی در بیماران با سیستم ایمنی سالم (immunocompetent) است. این بیماری عمدتاً در بیماران با سیستم ایمنی تضعیف شده (immunocompromised) یا افرادی که به مناطق بومی سفر می‌کنند، یافت می‌شود. انسان‌ها تنها میزبان شناخته‌شده برای انگل روده‌ای سیستوايزوسپورا بلی (Cystoisospora belli) هستند. این عفونت بیشتر در مناطق گرمسیری با بهداشت ضعیف رایج است. غذا و آب آلوده اغلب منابع این عفونت هستند. بیماران در هر سنی مستعد ابتلا به این عفونت هستند و میزان وقوع آن در مردان و زنان مشابه است.

انتقال کیست این پروتوزوا از راه مدفوعی-دهانی (fecal-oral route) صورت می‌گیرد، که معمولاً پس از مصرف آب یا غذای آلوده رخ می‌دهد. پس از آزادسازی کیست، این ارگانیسم به روده بزرگ حمله می‌کند.

کریپتوسپوریدیوز (Cryptosporidiosis) یک عفونت روده‌ای است که به‌دلیل بلع اووسیست‌های عفونی گونه‌های کریپتوسپوریدیوم (Cryptosporidium) ایجاد می‌شود.

عفونت ناشی از روتاویروس‌ها یکی از علل شایع اسهال است.

ویروس سیتومگالو (Cytomegalovirus یا CMV) که به عنوان ویروس هرپس انسانی نوع ۵ نیز شناخته می‌شود، عضوی از خانواده ویروس‌های DNA هرپس است. عفونت CMV شایع است و تا بزرگسالی، ۸۰٪ از جمعیت جهان آنتی‌بادی‌هایی را توسعه می‌دهند که نشان‌دهنده عفونت اولیه گذشته است. عفونت‌های CMV از طریق مواجهه با مایعات و ترشحات بدن (مانند ادرار، بزاق، خون، ترشحات واژن، مایع منی و شیر مادر) به دست می‌آیند.