ویبریو پاراهمولیتیکوس (Vibrio parahaemolyticus) یکی از چندین گونه ویبریو است که برای انسان بیماری‌زا می‌باشد. این باکتری یک میله‌ای گرم منفی و هالوفیلیک است که باعث ایجاد بیماری اسهالی حاد در کودکان و بزرگسالان با شدت‌های مختلف می‌شود. به ندرت، می‌تواند منجر به سپسیس (sepsis)، عفونت‌های زخم، باکتریمی (bacteremia)، عفونت‌های گوش و چشم، و عفونت‌های دستگاه ادراری شود. این باکتری بیشتر در ماه‌های تابستان که دمای آب بالاست شایع می‌باشد.

آلودگی با این ارگانیسم پس از مصرف غذای دریایی آلوده یا تماس با آب‌های ساحلی رخ می‌دهد. مصرف صدف‌های خام یا نپخته آلوده شایع‌ترین مسیر انتقال است و صدف‌های خام بیشترین تعداد عفونت‌های گوارشی را ایجاد می‌کنند.

علائم شایع عفونت ویبریو پاراهمولیتیکوس

شایع‌ترین تظاهر عفونت با ویبریو پاراهمولیتیکوس گاستروانتریت (gastroenteritis) است که ۲۴ تا ۷۲ ساعت پس از مصرف آغاز می‌شود. اسهال به طور ابتدایی انفجاری، آبکی و گاهی مخاطی یا خونی است و ممکن است با درد شکمی و کرامپ شدید همراه باشد. اسهال ممکن است با حالت تهوع یا استفراغ همراه باشد. در تعداد کمی از موارد، تب، لرز و سردرد نیز ممکن است وجود داشته باشد. معمولاً این بیماری خود محدود شونده است؛ اما، میزبان‌های دارای نقص ایمنی، کودکان و بیماران مسن ممکن است نیاز به مراقبت پزشکی و تجدید آب و الکترولیت از طریق وریدی داشته باشند.

تظاهرات کمتر شایع

تظاهر کمتر شایع، عفونت زخم با یا بدون باکتریمی یا سپسیس است. زخم با سابقه تماس با آب نمک، به ویژه در مناطق گرم، مرتبط خواهد بود. این بیماران باید با دبریدمان موضعی مناسب، مراقبت حمایتی و آنتی‌بیوتیک‌ها درمان شوند.