بیماری های مشابه

ویروس هرپس سیمپلکس (HSV) یک عفونت شایع است که می‌تواند باعث ایجاد زخم‌های پوستی یا دهانی شود، که اغلب تبخال یا تاول‌ تب نامیده می‌شوند. اولین ابتلا، تبخال اولیه نامیده می شود، که اغلب شدیدتر از عفونت های تبخال ثانویه یا عود کننده است. راه های درمان ویروس هرپس سیمپلکس (تب‌خال) ، راه های خود مراقبتی ویروس هرپس سیمپلکس (تب‌خال)، راه های درمان ویروس هرپس سیمپلکس (تب‌خال)

اریسیپلاس (Erysipelas) یک عفونت باکتریایی سطحی پوست است که اغلب توسط استرپتوکوک‌های بتا همولیتیک گروه A (Streptococcus pyogenes) ایجاد می‌شود. این عفونت، سیستم لنفاوی درم سطحی را درگیر می‌کند. اریسیپلاس تمایل به درگیر کردن افراد در دو سر طیف سنی، بیماران ضعیف و افرادی با تخلیه لنفاوی ضعیف دارد. این عارضه می‌تواند در صورت رخ دهد، اما معمولاً در اندام‌های تحتانی بیمارانی با نارسایی وریدی و درماتیت استاز دیده می‌شود.

درماتیت تماسی آلرژیک (Allergic contact dermatitis) نوعی اگزما (درماتیت آتوپیک) است که در اثر واکنش به یک آلرژن (ماده حساسیت زا) ایجاد می شود. برخلاف درماتیت تماسی تحریک‌کننده (irritant contact dermatitis) که در زمان تماس ماده حساسیت‌زا با پوست رخ می‌دهد، درماتیت تماسی آلرژیک حدود 24 تا 72 ساعت پس از قرار گرفتن در معرض آن رخ می‌دهد. شیوع آلرژن‌هایی که باعث درماتیت تماسی آلرژیک می‌شوند، اغلب با گذشت زمان تغییر می‌کنند، زیرا برخی از مواد شیمیایی در تولید محصولاتی که با پوست در تماس هستند، دائما در حال تغییر است. اخیراً، علل شایع درماتیت تماسی آلرژیک عبارتند از نیکل، کرومات ها، مواد شیمیایی لاستیکی و نئومایسین. حساسیت زا های رایج در عموم مردم جامعه شامل عطر، فرمالدئید، لانولین (چربی های موجود در پماد ها و لوازم آرایشی) و بسیاری دیگر از مواد شیمیایی رایج محیطی می باشد.

درماتیت تماسی تحریکی یک واکنش است که به‌دلیل آسیب فیزیکی یا شیمیایی مستقیم به اپیدرم (epidermis) ایجاد می‌شود. آسیب ناشی از یک ماده تحریک‌کننده منجر به التهاب می‌شود که به‌صورت اریتما (erythema)، ادم (edema) و پوسته‌پوسته شدن در پوست نمایان می‌گردد. اپیدرم نازک نوزادان و کودکان خردسال می‌تواند در برابر این مواجهه‌ها آسیب‌پذیر باشد.

فولیکولیت (Folliculitis) به دلیل التهاب فولیکول‌های سطحی مو رخ می‌دهد و منجر به تشکیل پاپول‌ها و پوسچول‌های (pustules) متمرکز در ناحیه فولیکول می‌شود.

گزش یا نیش حشرات (بندپایان) بسیار شایع است. بیشتر واکنش ها خفیف هستند و ناشی از واکنش آلرژیک به حشره یا سموم تزریق شده با گزش یا نیش هستند. برخی از افراد واکنش های شدیدی به نیش های زیر نشان می دهند: زنبورها، هورنت (زنبور سرخ). زنبور های وحشی. این نیش ها ممکن است نیاز به کمک اضطراری داشته باشند. نیش اکثر حشرات مانند مورچه ها، پشه ها، مگس ها، عنکبوت ها، کنه ها چنین واکنش شدیدی ایجاد نمی کند. راه ها درمان نیش حشرات، راه های تشخیص نیش حشرات، راه های خودمراقبتی نیش حشرات

زگیل آبکی یا مولوسکوم کونتاژیوزوم (Molluscum contagiosum) یک عفونت ویروسی شایع پوست است. اگرچه معمولاً پس از چند ماه از بین می رود، اما برخی موارد ممکن است چند سال طول بکشد. مولوسکوم کونتاژیوزوم می تواند با خاراندن یا مالش دادن (خود تلقیحی) به پوست اطراف سرایت کند و از طریق تماس پوست به پوست یا دست زدن به اشیاء آلوده مانند حوله، لباس و تجهیزات ورزشگاه به دیگران سرایت می کند. بهداشت ضعیف و آب و هوای گرم و مرطوب باعث گسترش زگیل آبکی می شود. استفاده از استخرهای عمومی یا مدارس نیز ممکن است با عفونت همراه باشد. راه های درمان مولوسکوم کنتاژیوزوم (زگیل آبکی)، راه های مراقبت مولوسکوم کنتاژیوزوم (زگیل آبکی)، راه های درمان مولوسکوم کنتاژیوزوم (زگیل آبکی)

آبله گاوی توسط ویروس آبله گاوی (cowpox virus) که عضوی از جنس اورتوپاکس‌ویروس (Orthopoxvirus) در خانواده پاکس‌ویریده (Poxviridae) است، ایجاد می‌شود. این ویروس اگرچه ابتدا از گاوها جدا شد، اما اکنون بیشتر در انسان‌ها از طریق گربه‌های خانگی و گاهی جوندگان منتقل می‌شود. جوندگان مخازن طبیعی این ویروس هستند و گربه‌های خانگی در حین شکار حیواناتی مانند ول‌ها، موش‌های جنگلی و موش‌ها به این ویروس آلوده می‌شوند. در حالی که بزرگترین عوامل خطر، تماس و آسیب از گربه‌های خانگی است (این ویروس همچنین به عنوان اورتوپاکس‌ویروس گربه‌سانان شناخته می‌شود)، گونه‌های مختلف حیوانی دیگری نیز در متون علمی ذکر شده‌اند.

امپاکس (Mpox که به عنوان آبله میمونی نیز شناخته می‌شود) یک عفونت نادر ویروسی است که شباهت‌هایی به آبله دارد اما خفیف‌تر است. امپاکس بسیار مسری است و از طریق تماس فیزیکی نزدیک یا تماس با پارچه‌ها، اشیا یا سطوح پخش می‌شود. همچنین می‌تواند از حیوانات به انسان یا برعکس منتقل شود. عفونت امپاکس باعث ایجاد بثورات خارش‌دار و اغلب دردناک می‌شود. ممکن است بیماران تب، سردرد، کمردرد یا دیگر دردهای بدن، و/یا تورم غدد را قبل یا بعد از ظهور بثورات تجربه کنند. التهاب مخاطی مانند التهاب گلو (فارنژیت) و/یا التهاب مقعد (پروکتیت) نیز ممکن است رخ دهد. بثورات ممکن است از ناحیه تناسلی یا مقعد شروع شود یا بر روی صورت، دهان، تنه، دست‌ها یا پاها، یا بازوها و پاها ظاهر شود. ممکن است تعداد کمی زخم یا تعداد زیادی وجود داشته باشد.

پایودرما گانگرنوزوم (PG) یک بیماری التهابی، غیرعفونی و زخم‌شونده پوستی با ویژگی‌های نوتروفیلی است که علت آن هنوز به‌طور دقیق مشخص نشده و اغلب به‌اشتباه به‌عنوان یک عفونت پوستی تهاجمی تشخیص داده می‌شود. این بیماری عمدتاً در بزرگسالان میانسال رخ می‌دهد اما می‌تواند افراد در هر سنی را تحت تأثیر قرار دهد. هیچ تمایلی به جنسیت، نژاد یا قومیت خاصی وجود ندارد.

این خلاصه به بررسی بیماری واریسلا (آبله‌مرغان) در کودکان می‌پردازد. واریسلای نوزادی به صورت جداگانه مورد بررسی قرار گرفته است.

هرپس زوستر (shingles) بازفعال‌سازی عفونت نهفته ویروس واریسلا-زوستر (VZV) است. زوستر منتشر عمدتاً در بیماران دارای نقص ایمنی (immunocompromised) دیده می‌شود و به ندرت در افراد با سیستم ایمنی سالم (immunocompetent) رخ می‌دهد. انتشار معمولاً ۴ تا ۱۱ روز پس از شروع بیماری پوستی موضعی اتفاق می‌افتد. این انتشار ممکن است محدود به پوست باشد یا اعضای داخلی بدن (viscera) را نیز تحت تأثیر قرار دهد. تخمین زده می‌شود که انتشار پوستی در ۱۰٪ تا ۴۰٪ از بیماران دارای نقص ایمنی که به زوستر مبتلا هستند، رخ می‌دهد.

سندرم حاد کرونری (ACS) شامل مجموعه‌ای از بیماری‌ها است که به دلیل عدم تعادل حاد بین عرضه و تقاضای اکسیژن در عضله قلب رخ می‌دهد. این وضعیت به ایسکمی یا انفارکتوس میوکارد (MI) منجر می‌شود.

کهیر یک اختلال پوستی است که با بروز برآمدگی‌های پوستی (کهیر) و یا آنژیوادم، یا هر دو مشخص می‌شود. علت آن آزاد شدن هیستامین و دیگر مواد وازواکتیو از ماست‌سل‌ها (mast cells) است. زمانی که تورم سطحی باشد، کهیر ظاهر می‌شود و زمانی که تورم عمیق‌تر باشد، آنژیوادم رخ می‌دهد.

بثورات دارویی ثابت (Fixed Drug Eruption - FDE) یک واکنش پوستی نامطلوب به دارو است که هر بار فرد به داروی عامل مجدد در معرض قرار می‌گیرد، در همان نقطه از بدن ظاهر می‌شود. یک یا چند لکه قرمز یا بنفش به‌وضوح مشخص که معمولاً گرد هستند، در عرض چند دقیقه تا چند ساعت پس از قرارگیری در معرض داروی محرک بروز می‌کنند. اندازه این لکه‌ها می‌تواند از ۰.۵ تا چند سانتی‌متر متغیر باشد. این لکه‌ها معمولاً بدون علائم هستند، اما ممکن است سوزش، درد یا خارش نیز رخ دهد. در حالی که هر سطح پوستی ممکن است تحت تأثیر قرار گیرد، مخاط دهانی و ناحیه مقعدی تناسلی بیشتر درگیر می‌شوند.

اگزمای هرپسی (Eczema herpeticum) یا فوران واریسلفورم کاپوزی (Kaposi varicelliform eruption)، یک عفونت سطحی و گسترده پوستی است که توسط ویروس هرپس سیمپلکس (HSV) نوع ۱ یا ۲ در بیمارانی که دچار اگزمای آتوپیک هستند، ایجاد می‌شود. این عفونت هرپسی ممکن است اولیه باشد و از طریق تماس نزدیک منتقل شود، یا از طریق خود تلقیح (autoinoculation) رخ دهد. وزیکول‌ها، پوسچول‌ها و فرسایش‌های مشخص با پوسته‌های خونریزی‌دهنده به‌صورت هم‌پوشانی بر روی نواحی مبتلا به بیماری پوستی قبلی ظاهر می‌شوند. این بیماری می‌تواند از خفیف و گذرا تا تهدیدکننده زندگی متغیر باشد. بیشتر کودکان را تحت تأثیر قرار می‌دهد، اما می‌تواند در هر گروه سنی رخ دهد.

درماتوز نوتروفیلیک تب‌دار حاد که به عنوان سندرم سوییت (Sweet syndrome) نیز شناخته می‌شود، یک اختلال التهابی است که به صورت پلاک‌های متعدد استریل، به طور معمول دردناک، ادماتوز و اریتماتوز ظاهر می‌شود و اغلب با تب و افزایش تعداد گلبول‌های سفید خون (لوکوسیتوز) همراه است. این بیماری معمولاً به پوست محدود می‌شود، اگرچه هر سیستم ارگانی ممکن است تحت تأثیر قرار گیرد. گزارش‌های مربوط به کودکان و نوزادان نادر است و حدود ۵ درصد از تمامی موارد را تشکیل می‌دهد. در جمعیت کودکان، میانگین سن شروع ۵ سال است و شیوع بیشتری در پسران، به‌ویژه در کودکان زیر ۳ سال، دارد. سندرم سوییت بر اساس علت‌شناسی به دسته‌های زیر طبقه‌بندی می‌شود:

واسکولیت (Vasculitis) اصطلاحی عمومی است که به گروهی بزرگ و ناهمگن از اختلالات اشاره دارد که با التهاب عروق خونی مشخص می‌شوند. هیچ سیستم طبقه‌بندی یکنواختی برای واسکولیت وجود ندارد، اگرچه زیرگروه‌ها معمولاً بر اساس اندازه عروق درگیر، نوع کمپلکس‌های ایمنی در گردش، و دیگر ویژگی‌های هیستوپاتولوژیک و بالینی دسته‌بندی می‌شوند. در بسیاری از موارد، آسیب به عروق خونی منجر به نشت گلبول‌های قرمز و بروز پورپورای قابل لمس (palpable purpura) بر روی پوست می‌شود. علائم پوستی شایع دیگر واسکولیت شامل زخم‌های پوستی، پدیده رینود (Raynaud phenomenon)، و لیودو رتیکولاریس (livedo reticularis) است.

هرپانژینا یک عفونت است که توسط انواع مختلفی از ویروس‌های کوکساکی (Coxsackie viruses) از جمله A5، A6، A8، A10 و A16، اکوویروس‌ها (Echoviruses) و انتروویروس 71 (Enterovirus 71) ایجاد می‌شود. این بیماری به‌طور معمول با شروع ناگهانی تب، سردرد و گلودرد ظاهر می‌شود که با دیسفاژی (Dysphagia)، از دست دادن اشتها و کمتر شایع، سفتی گردن پیچیده می‌شود. در تمامی موارد، بیماران با یک یا چند پاپولووزیکل‌های (Papulovesicles) زرد-خاکستری تا سفید 1-2 میلی‌متری در گلو مواجه می‌شوند که توسط حلقه‌ای از اریتم شدید احاطه شده‌اند. هایپرمی منتشر فارنژیال (Diffuse pharyngeal hyperemia) نیز مشاهده می‌شود. این ضایعات بیشتر در ستون‌های فاوچیال قدامی، لوزه‌ها، زبان کوچک و/یا کام نرم رخ می‌دهند. ممکن است بیماران تنها یک یا دو ضایعه داشته باشند، یا این که کل فارنکس (Pharynx) به‌طور اساسی با این ضایعات پوشیده شود. خوشه‌های ضایعات ممکن است به یکدیگر بپیوندند. ضایعات به سمت زخم شدن پیشرفت کرده و حفره‌های کم‌عمق و کمی فرورفته خاکستری 2-4 میلی‌متری را به جا می‌گذارند. این ضایعات به‌طور خود به‌خود در 5-10 روز بهبود می‌یابند.