اگزمای هرپسی (Eczema herpeticum) یا فوران واریسلفورم کاپوزی (Kaposi varicelliform eruption)، یک عفونت سطحی و گسترده پوستی است که توسط ویروس هرپس سیمپلکس (HSV) نوع ۱ یا ۲ در بیمارانی که دچار اگزمای آتوپیک هستند، ایجاد می‌شود. این عفونت هرپسی ممکن است اولیه باشد و از طریق تماس نزدیک منتقل شود، یا از طریق خود تلقیح (autoinoculation) رخ دهد. وزیکول‌ها، پوسچول‌ها و فرسایش‌های مشخص با پوسته‌های خونریزی‌دهنده به‌صورت هم‌پوشانی بر روی نواحی مبتلا به بیماری پوستی قبلی ظاهر می‌شوند. این بیماری می‌تواند از خفیف و گذرا تا تهدیدکننده زندگی متغیر باشد. بیشتر کودکان را تحت تأثیر قرار می‌دهد، اما می‌تواند در هر گروه سنی رخ دهد.

عوامل خطر

عوامل خطری که برای توسعه اگزمای هرپسی پیشنهاد شده‌اند شامل جهش‌های فیلاگرین (filaggrin) و کمبود کاتلیسیدین‌ها (cathelicidins)، پپتیدهای ضد میکروبی پوست، می‌باشند. درماتیت آتوپیک شدید و آسم به‌عنوان عوامل خطر برای توسعه اگزمای هرپسی در نظر گرفته می‌شوند.

علائم و نشانه‌ها

بیماران ممکن است تعداد زیادی وزیکول را تجربه کنند که ممکن است در چند روز به صورت متوالی ظاهر شوند. علائم سیستمیک مرتبط شامل تب بالا، لنفادنوپاتی و بی‌حالی می‌باشند. عفونت اولیه معمولاً شدیدتر از دوره‌های بازگشتی است.

عوارض

عوارض اگزمای هرپسی شامل عفونت باکتریایی ثانویه و درگیری چندارگانی از جمله کراتوکنژنکتیویت، مننژیت و انسفالیت می‌باشد. باکتری‌های رایجی که در عفونت ثانویه باکتریایی نقش دارند شامل استافیلوکوکوس اورئوس (Staphylococcus aureus) و استرپتوکوکوس پیوژنز (Streptococcus pyogenes) هستند. ویرمیای سیستمیک می‌تواند منجر به بیماری و مرگ‌ومیر جدی، به‌ویژه در نوزادان شود.

مدیریت و درمان

این بیماری به‌طور معمول خودمحدود شونده است و ۲ تا ۴ هفته طول می‌کشد، اما می‌تواند با درمان ضدویروسی کوتاه‌تر شود. در بیماران بالغ سالم، موارد خفیف ممکن است خود به خود محدود شوند. در کودکان و نوزادان جوان، این وضعیت یک اورژانس پزشکی محسوب می‌شود و درمان زودهنگام با داروهای ضدویروسی ضروری است.

موارد مشابه

عفونت منتشر HSV (فوران واریسلفورم کاپوزی) همچنین در موارد بیماری داریر (Darier disease)، درماتوزهای تاولی خودایمن، سوختگی‌ها، مایکوزیس فونگوئیدس (mycosis fungoides)، پیتیاریازیس روبرا پیلاریس (pityriasis rubra pilaris) و دیگر اشکال درماتیت مانند درماتیت تماسی تحریکی و درماتیت سبورئیک گزارش شده است.