بیماری های مشابه

تب دنگی یک بیماری ویروسی است که از طریق نیش پشه آلوده به انسان منتقل می شود. این بیماری در سراسر جهان شایع است. پشه های حامل ویروس تب دنگی در مناطق گرمسیری زندگی می کنند و در طول روز تمایل دارند انسان را نیش بزنند. بین نیش پشه و شروع علائم حدود 2 تا 7 روز تاخیر وجود دارد، بنابراین ممکن است مسافران این مناطق قبل از شروع علائم به خانه بازگردند.

عفونت با دیپلوکوک گرم-منفی نایسریا مننژیتیدیس (Neisseria meningitidis) مسئول مننگوکوکسمی حاد است، یک بیماری شدید که معمولاً در اپیدمی‌های کوچک رخ می‌دهد. نایسریا مننژیتیدیس از طریق قطرات تنفسی از فرد به فرد منتقل می‌شود و نازوفارنکس انسان تنها مخزن شناخته شده آن است.

تب خونریزی‌دهنده با سندرم کلیوی (Hemorrhagic fever with renal syndrome یا HFRS) یک سندرم نادر و تهدیدکننده حیات است که توسط ارتوهانتاویروس (Orthohantavirus) از خانواده هانتاویریده (Hantaviridae) و راسته بونیاویرالس (Bunyavirales) ایجاد می‌شود. ویروس‌های خاص هانتا که به عنوان عامل ایجاد HFRS شناسایی شده‌اند شامل ویروس هانتان (Hantaan virus)، ویروس سئول (Seoul virus)، ویروس پوومالا (Puumala virus) و ویروس دوبراوا / بلگراد (Dobrava / Belgrade virus) هستند. هانتاویروس‌ها در مخازن جوندگان قرار دارند و از طریق ادرار و بزاق جوندگان دفع می‌شوند.

تب زرد یک عفونت ویروسی است که توسط پشه‌ها منتقل می‌شود و به خانواده ویروس‌های فلاوی‌ویریده (Flaviviridae) تعلق دارد. این بیماری در مناطق استوایی آفریقا، آمریکای جنوبی و آمریکای مرکزی بومی است. میزان مرگ و میر ناشی از تب زرد به طور کلی ۸٪ است، اما در بیمارانی که به فرم شدید بیماری مبتلا می‌شوند، این میزان به ۲۰٪ تا ۵۰٪ افزایش می‌یابد.

تب خونریزی‌دهنده کریمه-کنگو (CCHF) یک سندرم ویروسی خونریزی‌دهنده است که توسط ویروسی از خانواده نایروویریده (Nairoviridae) و از جنس اورتونایروویروس (Orthonairovirus) که از طریق کنه‌ها منتقل می‌شود، ایجاد می‌گردد. دام‌های اهلی (نشخوارکنندگان) و بندپایان (کنه‌ها، عمدتاً از جنس هیالوما) مخازن اصلی این ویروس هستند. CCHF در فهرست ۹ بیماری اولویت‌دار سازمان بهداشت جهانی (WHO) به عنوان بزرگترین تهدیدات برای بهداشت عمومی قرار دارد.

تب دره ریفت (Rift Valley Fever یا RVF) یک بیماری مشترک بین انسان و حیوان از جنس فلبوویروس (Phlebovirus) خانواده فنوویریده (Phenuiviridae) و راسته بونیاویریالز (Bunyavirales) است که در مناطق شرق و جنوب آفریقا، خاورمیانه و ماداگاسکار بومی می‌باشد. این بیماری به‌طور طبیعی از طریق نیش پشه‌ها، تماس با یا استنشاق مایعات بدن حیوانات آلوده (مانند گاو، گوسفند، بز، بوفالو، شتر) یا نوشیدن شیر خام از حیوانات آلوده به انسان منتقل می‌شود.

بیماری جنگل کایسانور (KFD) نوعی تب خونریزی‌دهنده ویروسی است که توسط کنه‌ها منتقل می‌شود و متعلق به خانواده فَلاوی‌ویریده (Flaviviridae) است. این بیماری به صورت بومی در جنگل کایسانور در جنوب غربی هند و در ایالت کارناتاکا (که پیش‌تر به آن میسور گفته می‌شد) یافت می‌شود. به طور محلی، این بیماری به نام «بیماری میمون» شناخته می‌شود. در این منطقه، حدود 500 مورد در سال گزارش می‌شود.

ویروس ماربورگ یک ویروس RNA از خانواده فیلوویریده (Filoviridae) است که باعث شدیدترین تب خونریزی‌دهنده ویروسی بومی آفریقا می‌شود. از سال ۱۹۷۵، شیوع‌هایی در کنیا، آفریقای جنوبی، زیمبابوه، غنا، اوگاندا، آنگولا و جمهوری دموکراتیک کنگو گزارش شده است. در سال ۲۰۲۳، شیوع‌هایی در گینه استوایی و تانزانیا اعلام شد. در سپتامبر ۲۰۲۴، رواندا اولین شیوع بیماری ویروس ماربورگ خود را گزارش کرد. نرخ مرگ و میر ماربورگ بسته به سویه ویروسی عفونی حدود ۲۵٪ تا ۹۰٪ است.

**توجه:** اگر به بیماری ابولا مشکوک هستید، با مقامات بهداشت عمومی تماس بگیرید. دستورالعمل‌های مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری‌ها (CDC) به طور خلاصه در زیر آورده شده است. پروتکل‌های بهداشتی دقیق برای غربالگری و مدیریت را می‌توانید در اینجا مشاهده کنید.

کسب طبیعی آفلاتوکسیکوز (aflatoxicosis) در انسان‌ها در جوامع غربی بسیار نادر است. یک مورد منفرد ممکن است نشانگر یک رویداد تروریستی باشد. در سال 1995، عراق اعتراف کرد که آفلاتوکسین‌ها (aflatoxins) را به‌عنوان سلاح به‌کار گرفته است.

لپتوسپیروز یک عفونت باکتریایی زئونوز (zoonotic) است که توسط هر یک از سرووار (serovar) های اسپیروکت‌ها (spirochetes) از گونه لپتوسپیرا اینتروگانس (Leptospira interrogans) ایجاد می‌شود. پراکندگی جغرافیایی این بیماری در سراسر جهان است، اما در مناطق گرمسیری بومی و در مناطق معتدل به صورت پراکنده رخ می‌دهد و در تابستان و پس از سیل‌ها (مانند پس از طوفان) شایع‌تر است. این بیماری عمدتاً توسط دوزیستان، خزندگان و برخی پستانداران (جوندگان منبع اصلی هستند) حمل می‌شود و ممکن است از طریق تماس مستقیم یا استنشاق آئروسل ادرار یا مایعات بدن آلوده به انسان منتقل شود.

**تب لکه‌ای کوه‌های راکی (Rocky Mountain spotted fever - RMSF)**

مالاریا یک عفونت انگلی گلبول‌های قرمز خون توسط گونه‌های پلاسمودیوم (Plasmodium) است. مسیر انتقال این عفونت از طریق نیش پشه آنوفل (Anopheles) ماده آلوده صورت می‌گیرد. به‌ندرت، مالاریا ممکن است از طریق انتقال خون یا انتقال عمودی نیز منتقل شود. در ایالات متحده، پزشکان با مالاریا به‌عنوان یکی از شایع‌ترین علل بیماری‌های تب‌دار حاد در مسافرانی که از مناطق بومی بازمی‌گردند، به‌ویژه آفریقای زیر صحرا و جنوب آسیا، روبرو می‌شوند. علاوه بر این، موارد مالاریا در ایالات متحده به طور فزاینده‌ای در پناهندگان مهاجرت‌کننده از آفریقای زیر صحرا به ایالات متحده شناسایی شده است. موارد وارداتی نیز در تازه‌واردان به ایالات متحده در ایالت‌های مرزی جنوبی (مانند آریزونا، کالیفرنیا، تگزاس) از جمله مهاجرانی که از مناطق بومی مالاریا عبور کرده‌اند، مستند شده است.

تب و شبه‌تیفویید (تب روده‌ای) ناشی از عفونت با باکتری Salmonella enterica سروتیپ تیفی و Salmonella enterica سروتیپ پاراتیفی A، B و C می‌باشد. این عفونت‌ها در بیشتر نقاط جهان یافت می‌شوند، اما در مناطق صنعتی مانند ایالات متحده، کانادا، اروپای غربی و ژاپن شیوع کمتری دارند. برخلاف سالمونلاهای غیرتیفوییدی، تیفویید و شبه‌تیفویید به طور خاص بیماری‌های انسانی هستند و از طریق انتقال مدفوعی-دهانی بین انسان‌ها منتقل می‌شوند. تیفویید و شبه‌تیفویید از نظر بالینی از یکدیگر قابل تفکیک نیستند و اصطلاح "تب روده‌ای" به عنوان یک اصطلاح جامع برای پوشش هر دو حالت استفاده می‌شود.

شیگلوز (Shigellosis) یا اسهال خونی باسیلاری، یک بیماری عفونی است که توسط باکتری‌های گرم منفی شیگلا (Shigella) که عضوی از خانواده انتروباکتریاسه (Enterobacteriaceae) است، ایجاد می‌شود.

تب خونریزی‌دهنده اومسک یک بیماری انسفالیت (التهاب مغز) منتقله از طریق کنه است که به خانواده فلاوی‌ویریده (Flaviviridae) تعلق دارد و در روسیه، به‌ویژه منطقه اومسک و دیگر مناطق سیبری غربی بومی است. این بیماری با تب زرد و بیماری جنگل کیاسانور ارتباط دارد. عفونت طبیعی ممکن است از طریق گزش کنه‌های آلوده (مانند Dermacentor reticulatus، Dermacentor marginatus، و Ixodes persulcatus [کنه تایگا])، تماس با مایعات بدن، یا استنشاق آئروسل از ول‌های آبی و موش‌های آبی آلوده رخ دهد. افرادی که با پوست حیوانات یا موش‌های آبی در تماس هستند، در معرض خطر بیشتری قرار دارند، زیرا بیشتر موارد در شکارچیان موش آبی رخ داده است. پس از عفونت، ایمنی ایجاد می‌شود. نرخ مرگ‌ومیر تب خونریزی‌دهنده اومسک حدود 10 درصد است.