کسب طبیعی آفلاتوکسیکوز (aflatoxicosis) در انسان‌ها در جوامع غربی بسیار نادر است. یک مورد منفرد ممکن است نشانگر یک رویداد تروریستی باشد. در سال 1995، عراق اعتراف کرد که آفلاتوکسین‌ها (aflatoxins) را به‌عنوان سلاح به‌کار گرفته است.
آفلاتوکسین‌های طبیعی
آفلاتوکسیکوز طبیعی به دلیل مصرف یکی از دسته‌های سموم موجود در برخی قارچ‌ها به نام آفلاتوکسین‌ها رخ می‌دهد که توسط قارچ‌های آسپرژیلوس فلاووس (Aspergillus flavus)، آسپرژیلوس پارازیتیکوس (Aspergillus parasiticus) و سایر گونه‌های آسپرژیلوس تولید می‌شوند. چهار آفلاتوکسین مهم عبارتند از B1، B2، G1 و G2. با این حال، B1 شایع‌ترین و سمی‌ترین نوع برای انسان و حیوانات است. آلودگی آفلاتوکسین‌ها معمولاً در غلات و آجیل‌های درختی، بادام‌زمینی و محصولات بادام‌زمینی، ذرت و محصولات ذرت، روغن پنبه‌دانه و شیر یافت می‌شود. آلودگی ممکن است در هر مرحله از جمله قبل از برداشت یا در طول تولید، فرآوری، حمل و نقل یا ذخیره‌سازی رخ دهد. استراتژی‌های استاندارد پیشگیری از بیماری‌های گیاهی در کنترل آفلاتوکسین موفق نبوده‌اند.
شیوع آفلاتوکسیکوز
یک شیوع آفلاتوکسیکوز در هند منجر به 27% نرخ مرگ‌ومیر شد، در حالی که یک شیوع بعدی در کنیا 60% نرخ مرگ‌ومیر داشت.
طبقه‌بندی آفلاتوکسیکوز در انسان
در انسان، آفلاتوکسیکوز به‌صورت حاد یا مزمن طبقه‌بندی می‌شود. مواجهه اولیه بالا با آفلاتوکسین‌ها می‌تواند از چند روز تا چند هفته بعد باعث نکروز حاد کبدی شود، اما با مواجهه‌های متعدد که احتمالاً در یک حمله تروریستی رخ می‌دهد، بسیاری از قربانیان با نکروز حاد کبدی در مدت زمان کوتاهی روبه‌رو خواهند شد. بیماران ممکن است با تب، زردی، تهوع، استفراغ، درد شکمی، دیاتز خونریزی‌دهنده، هپاتومگالی، و افزایش تست‌های عملکرد کبدی ظاهر شوند. بیماران ممکن است همچنین دچار ادم اندام‌ها، ادم ریوی، تشنج، کما و مرگ شوند.
آفلاتوکسیکوز مزمن
آفلاتوکسیکوز مزمن منجر به اختلال در تبدیل غذا و رشد ناقص می‌شود. آفلاتوکسیکوز قابل انتقال نیست. این بیماری اغلب در کشورهای در حال توسعه دیده می‌شود، به ویژه در زمان خشکسالی و تحت تأثیر وضعیت تغذیه، سلامتی، سطح و مدت زمان مواجهه و شرایط هم‌زمان مانند هپاتیت ویروسی یا عفونت‌های انگلی قرار دارد. هیچ موردی از آفلاتوکسیکوز انسانی در ایالات متحده گزارش نشده است. مواردی در حیوانات به‌صورت پراکنده مشاهده شده است. آفلاتوکسین‌ها در فهرست مواد سرطان‌زای انسانی آژانس بین‌المللی تحقیقات سرطان قرار دارند. ارتباط مثبتی بین آفلاتوکسین‌های غذایی و کارسینوم سلول کبدی وجود دارد.