بیماری های مشابه

اضطراب به‌عنوان ترس، بیم یا نگرانی از خطر یا فاجعه، با یا بدون تحریک منطقی، تعریف می‌شود. اضطراب یک عارضه جانبی شایع بسیاری از انواع داروها مانند استروئیدها (steroids)، داروهای ضد روان‌پریشی (antipsychotics)، آنتی‌کولینرژیک‌ها (anticholinergics)، آنتی‌هیستامین‌ها (antihistamines)، قرص‌های لاغری، سمپاتومیمتیک‌ها (sympathomimetics)، مهارکننده‌های بازجذب سروتونین انتخابی (SSRIs)، و داروهای آسم و سرماخوردگی است. همچنین، مواد مختلفی مانند کافئین، الکل و مسمومیت با سرب نیز می‌توانند موجب اضطراب شوند. تداخلات دارویی نیز می‌تواند علت اضطراب باشد.

اختلال پانیک (Panic Disorder) با حملات پانیک خودبه‌خودی مشخص می‌شود. این حملات دوره‌های ترس شدید هستند که معمولاً ظرف 10 دقیقه به اوج می‌رسند و 20-30 دقیقه ادامه می‌یابند. حملات بدون محرک قابل تشخیص رخ می‌دهند.

اختلال وسواسی-اجباری در دسته اختلالات اضطرابی (Anxiety Disorders) طبقه‌بندی می‌شود و با افکار یا تصاویر وسواسی که باعث ناراحتی و اضطراب می‌شوند و تلاش‌هایی برای کاهش این ناراحتی از طریق اعمال اجباری مشخص می‌گردد. وسواس‌ها (که گاهی به‌عنوان "افکار مزاحم" یا Intrusive Thoughts شناخته می‌شوند) برای فرد آزاردهنده هستند.

اختلال استرس پس از سانحه یک اختلال مرتبط با تروما و استرس است که با رویدادهای تروماتیک یا وحشتناک مرتبط بوده و منجر به واکنش‌های احساسی، رفتاری و شناختی مکرر می‌شود. این واکنش‌ها با رویدادهایی که با تروما اصلی مرتبط هستند، تحریک می‌شوند و علائم آن حداقل یک ماه و در بسیاری از موارد سال‌ها پس از یک تروما خاص ادامه می‌یابد. علائم این اختلال بسیار متغیر بوده و می‌تواند به صورت‌های روانی و جسمی بروز کند. تظاهرات روانی شامل افکار منفی وسواسی، کابوس، بازگشت به گذشته (فلاش‌بک)، تحریک‌پذیری، پرخاشگری، ترس، جدایی (دیسوسیاسیون)، رفتارهای اجتنابی، اختلالات خواب، فقدان علاقه، بیش‌هشیاری و تمرکز ضعیف است. علائم جسمی مانند تنفس سریع، افزایش ضربان قلب، تعریق و لرزش نیز اغلب در اختلال استرس پس از سانحه دیده می‌شود. مجموعه علائم مشاهده شده در این اختلال، شباهت زیادی به حملات حاد پانیک (acute panic attacks) و همچنین اختلال اضطراب فراگیر (generalized anxiety disorder) و/یا اختلال افسردگی عمده (major depressive disorder) دارد.

اختلال طیف اسکیزوفرنی (Schizophrenia Spectrum Disorder) یک سندرم بالینی ناهمگون است که با اختلالات در ادراک، زبان، تفکر و فعالیت‌های اجتماعی مشخص می‌شود. این اختلال با علائم مثبت مانند توهمات (Hallucinations)، هذیان‌ها (Delusions)، تفکر آشفته و حرکات غیرعادی و علائم منفی مانند از دست دادن عملکرد در زندگی روزمره، کاهش بیان عاطفی، کاهش تعامل اجتماعی و تمرکز مختل مشخص می‌شود. تشخیص زمانی انجام می‌شود که بیمار حداقل دو مورد از علائم فوق را به مدت حداقل ۶ ماه نشان دهد و این علائم شروع به تأثیر قابل توجهی بر عملکرد روزانه کرده باشند.

شخصیت یک الگوی سازمان‌یافته کلی از مزاج، شخصیت و روان (psyche) است که تعیین می‌کند یک فرد چگونه با محیط خود ارتباط برقرار کرده، تفکر کرده و رفتار می‌کند. شخصیت از دوران کودکی به بعد شکل می‌گیرد و به عنوان محصول و تعامل عوامل ژنتیکی و محیطی در نظر گرفته می‌شود. اختلالات شخصیت (Personality Disorders - PDs) به دسته‌ای از اختلالات سلامت روان اشاره دارند که با الگوهای پایدار ویژگی‌های شخصیتی ناسازگار مشخص می‌شوند. این اختلالات معمولاً در دوران نوجوانی با بلوغ شخصیت فرد آغاز می‌شوند و شامل الگوهای تفکر تحریف‌شده، مشکلات در روابط بین‌فردی و دشواری در کنترل و پاسخ‌های احساسی هستند. افراد مبتلا به اختلالات شخصیت دارای شخصیت‌های پایداری هستند، هرچند ممکن است از شخصیت‌های فرهنگی معمولی متفاوت باشند. این ویژگی مهم، اختلالات شخصیت را از بیماری‌های روانی متمایز می‌کند، چرا که در بیماری‌های روانی، تغییرات رفتاری رایج است و در برخی شرایط، داروها می‌توانند برای کاهش رفتارهای نامطلوب مفید باشند.

اختلال شخصیت وسواسی-جبری (Obsessive-compulsive personality disorder یا OCPD) با نیاز افراطی به نظم و کنترل، توجه بیش از حد به جزئیات که ممکن است به تصویر کلی آسیب برساند و انعطاف‌ناپذیری در فرآیندها و قوانین مشخص می‌شود. OCPD یک اختلال شخصیت است که به طور جزئی با پایداری علائم از دوران نوجوانی و اوایل بزرگسالی تعریف می‌شود که برخلاف اختلال وسواس فکری-عملی (obsessive-compulsive disorder یا OCD)، در آن بیماران دوره‌های پراکنده‌ای از تشدید علائم و دوره‌های بدون علائم را تجربه می‌کنند. افراد مبتلا به OCPD تکرار افکار مزاحم (وسواس‌ها) و اعمال (اجبارها) را که در اختلال وسواس فکری-عملی دیده می‌شود، ندارند.

شخصیت یک الگوی سازمان‌یافته کلی از مزاج، شخصیت و روان (psyche) است که تعیین می‌کند یک فرد چگونه با محیط خود ارتباط برقرار کرده، تفکر کرده و رفتار می‌کند. شخصیت از دوران کودکی به بعد شکل می‌گیرد و به عنوان محصول و تعامل عوامل ژنتیکی و محیطی در نظر گرفته می‌شود. اختلالات شخصیت (Personality Disorders - PDs) به دسته‌ای از اختلالات سلامت روان اشاره دارند که با الگوهای پایدار ویژگی‌های شخصیتی ناسازگار مشخص می‌شوند. این اختلالات معمولاً در دوران نوجوانی با بلوغ شخصیت فرد آغاز می‌شوند و شامل الگوهای تفکر تحریف‌شده، مشکلات در روابط بین‌فردی و دشواری در کنترل و پاسخ‌های احساسی هستند. افراد مبتلا به اختلالات شخصیت دارای شخصیت‌های پایداری هستند، هرچند ممکن است از شخصیت‌های فرهنگی معمولی متفاوت باشند. این ویژگی مهم، اختلالات شخصیت را از بیماری‌های روانی متمایز می‌کند، چرا که در بیماری‌های روانی، تغییرات رفتاری رایج است و در برخی شرایط، داروها می‌توانند برای کاهش رفتارهای نامطلوب مفید باشند.

دلیریوم (Delirium) که به آن انسفالوپاتی (encephalopathy) نیز گفته می‌شود، یک حالت حاد گیجی است که با نوسانات در سطح هوشیاری، عدم توجه، یا تغییر در سطح هوشیاری و تفکر نامنظم همراه است. دلیریوم به طور تدریجی طی چند ساعت تا چند روز توسعه می‌یابد و می‌تواند برای روزها تا هفته‌ها ادامه یابد. بیمارانی که دارای نقایص شناختی زمینه‌ای هستند، افراد مسن‌تر و کسانی که ناتوانی‌های عملکردی دارند به دلیل کاهش ذخیره شناختی در معرض خطر بیشتری برای توسعه دلیریوم قرار دارند.

فئوکروموسیتوما (Pheochromocytoma) یک نئوپلاسم نادر مترشحه کاته‌کولامین با منشاء آدرنال است؛ وقتی که این تومور خارج از غده آدرنال باشد، به آن پاراگانگلیوما (Paraganglioma) گفته می‌شود. فئوکروموسیتوما به عنوان "بزرگترین تقلیدگر" شناخته می‌شود، زیرا علائم بالینی آن شباهت زیادی به بسیاری از شرایط دیگر دارد. تا ۱۵٪ از بیماران ممکن است بدون علائم باشند. شایع‌ترین علائم شامل فشار خون بالا (Hypertension) (از جمله فشار خون ناپایدار)، تپش قلب، تعریق زیاد، سردرد شدید، لرزش، رنگ‌پریدگی و تنگی نفس است. علائم غیرمعمول شامل اضطراب، درد شکم، تهوع، استفراغ، یبوست، بی‌خوابی و کاهش وزن است. شیوع فئوکروموسیتوما در بیماران مبتلا به فشار خون کمتر از ۰.۲٪ است. به ندرت، پاراگانگلیوما ممکن است در قلب رخ دهد. عوارض قلبی عروقی ناشی از افزایش کاته‌کولامین نادر است اما می‌تواند به کاردیومیوپاتی استرسی منجر شود. علائم بالینی با دوره کوتاه مدت علائم (مانند ۱۵-۲۰ دقیقه) که ممکن است چندین بار در روز تکرار شود، مشخص می‌شود. فعالیت بدنی (ورزش متوسط تا شدید) یا حرکات روده ممکن است علائم را تحریک کند. گاهی اوقات فئوکروموسیتوما به طور تصادفی در طی بررسی‌ها کشف می‌شود.

هیپرتیروئیدیسم (Hyperthyroidism) شامل مجموعه‌ای از اختلالات غدد درون‌ریز است که ناشی از فعالیت بیش از حد غده تیروئید یا تحریک‌کننده‌های تیروئیدی در خون می‌باشد. این وضعیت می‌تواند منجر به تیروتوکسیکوز (Thyrotoxicosis) شود که پیامد افزایش بیش از حد هورمون‌های تیروئید است.

سندرم روده تحریک‌پذیر (IBS) یک اختلال عملکردی روده است که با درد شکم و تغییر در عادات روده، مانند یبوست یا اسهال، مشخص می‌شود و هیچ ناهنجاری قابل‌شناسایی در دستگاه گوارش ندارد. این بیماری حدود 25%-50% از مراجعات سرپایی به گوارش را شامل می‌شود و دومین علت بالای غیبت از کار در ایالات متحده است.

سندرم حاد کرونری (ACS) شامل مجموعه‌ای از بیماری‌ها است که به دلیل عدم تعادل حاد بین عرضه و تقاضای اکسیژن در عضله قلب رخ می‌دهد. این وضعیت به ایسکمی یا انفارکتوس میوکارد (MI) منجر می‌شود.