اختلال پانیک (Panic Disorder) با حملات پانیک خودبه‌خودی مشخص می‌شود. این حملات دوره‌های ترس شدید هستند که معمولاً ظرف 10 دقیقه به اوج می‌رسند و 20-30 دقیقه ادامه می‌یابند. حملات بدون محرک قابل تشخیص رخ می‌دهند. علائم به‌صورت ناگهانی ظاهر می‌شوند و شامل:
- علائم جسمانی: تپش قلب (Palpitations)، تعریق (Sweating)، لرزش (Trembling)، احساس تنگی نفس یا خفگی (Sense of Shortness of Breath or Choking)، درد قفسه سینه (Chest Pain)، تهوع (Nausea)، سرگیجه (Dizziness) و سبکی سر (Lightheadedness).
- احساسات مرتبط: احساس جدایی از خود (Detachment)، از دست دادن کنترل (Loss of Control)، احساس فاجعه قریب‌الوقوع (Impending Doom)، و/یا ترس از مرگ.
معمولاً وضعیت روانی بیمار (Mental Status Examination) طبیعی است. بیماران اغلب با نگرانی‌های قلبی یا ریوی مرتبط با علائم جسمانی به اورژانس مراجعه می‌کنند.
ویژگی‌های حملات پانیک:
- این حملات مکرر هستند، و ترس از حملات می‌تواند به تغییرات رفتاری قابل توجه منجر شود، از جمله اجتناب از موقعیت‌ها یا مکان‌های خاص و/یا تغییرات شخصیتی.
- علائم بین حملات: شامل سردرد (Headache)، اسهال (Diarrhea)، بی‌خوابی (Insomnia)، خستگی (Fatigue) و نشخوار فکری (Ruminations).
ویژگی‌های جمعیت‌شناختی و همبودی:
- اختلال پانیک یکی از اختلالات شایع روان‌پزشکی با زمینه ارثی قوی است.
- زنان بیشتر از مردان تحت تأثیر قرار می‌گیرند.
- میانگین سن شروع 24 سال است، و اکثر بیماران بین 18 تا 45 سالگی به این اختلال مبتلا می‌شوند.
- بیش از 80% از بیماران دچار یک اختلال روان‌پزشکی دیگر هستند، که اغلب شامل اختلالات خلقی (Mood Disorders) مانند افسردگی یا اختلال مصرف مواد (Substance Use Disorder) است.
- بیماری‌های پزشکی همبود شایع شامل بیماری انسدادی مزمن ریه (COPD)، سندرم روده تحریک‌پذیر (IBS)، میگرن (Migraines)، سندرم پای بی‌قرار (RLS) و آسم (Asthma) هستند.
- این بیماران در معرض خطر بالاتری برای خودکشی قرار دارند.
خطرات کلی:
- بیماران مبتلا به این اختلال ممکن است در معرض خطر بالاتر برای ابتلا به طیف گسترده‌ای از شرایط پزشکی عمومی باشند.