بیماری های مشابه

پیتیریازیس روزه (Pityriasis rosea) یک بیماری پوستی شایع و معمولاً خودمحدود شونده و خوش‌خیم است. به‌طور کلاسیک، یک لکه‌ی اولیه (herald patch)، به شکل یک پلاک منفرد ۲ تا ۵ سانتی‌متری فلس‌دار، صورتی یا هم‌رنگ پوست با پاک شدگی خفیف مرکزی و حاشیه‌ی برجسته، ابتدا ظاهر می‌شود که اغلب در ناحیه‌ی تنه دیده می‌شود. در کودکان، لکه‌ی اولیه حدود ۴ روز قبل از بروز گسترده‌ی بثورات ظاهر می‌شود. بثورات بعدی شامل پلاک‌ها و لکه‌های بیضوی، اریتماتوز و فلس‌دار متعددی است که در امتداد خطوط کشش پوست (Langer's lines) قرار می‌گیرند و بیشتر در نواحی تنه، شکم و گردن دیده می‌شوند. معمولاً اندام‌ها و صورت تحت تأثیر قرار نمی‌گیرند. ضایعات جدید ممکن است به مدت ۲ تا ۳ هفته ادامه یابند.

ویروس هرپس انسانی نوع ۸ (Human herpesvirus 8 یا HHV-8) به خانواده ویروس‌های هرپس انسانی گاما-۲ تعلق دارد. شیوع سرمی کلی در ایالات متحده بین ۱٪ تا ۵٪ است. این شیوع در میان مردانی که با مردان دیگر رابطه جنسی دارند (MSM) بیشتر است (۲۰٪ تا ۷۷٪)، فارغ از وضعیت ابتلا به ویروس HIV؛ همچنین در برخی کشورهای مدیترانه‌ای (۱۰٪ تا ۲۰٪) و آفریقای زیر صحرا (۳۰٪ تا ۸۰٪) نیز بالاتر است. ویروس HHV-8 که قبلاً به عنوان ویروس هرپس مرتبط با سارکوم کاپوزی (Kaposi sarcoma-associated herpesvirus یا KSHV) شناخته می‌شد، با همه انواع سارکوم کاپوزی (از جمله سارکوم کاپوزی مرتبط با ایدز و غیر مرتبط با ایدز) در ارتباط است. HHV-8 همچنین با لنفوم افیوژن اولیه و بیماری کاسلمن چندمرکزی مرتبط است. این موارد، علاوه بر سارکوم کاپوزی، در اینجا مورد بحث قرار خواهند گرفت. بیماری‌های دیگر مرتبط با عفونت HHV-8 شامل سندرم سیتوکین التهابی مرتبط با ویروس هرپس سارکوم کاپوزی، میلوم متعدد، آنژیوسارکوم، پمفیگوس ولگاریس، فشار خون شریانی ریوی اولیه و سارکوئیدوز هستند.

لیکن پلان (LP) یک بیماری پوستی پاپولواسکواموس همراه با خارش است که در آن لنفوسیت‌های T خود واکنش‌گر به کراتینوسیت‌های قاعده‌ای در پوست، غشاهای مخاطی، فولیکول‌های مو و یا واحدهای ناخن حمله می‌کنند. علت این بیماری به طور دقیق مشخص نیست، اما ویروس‌ها، داروها و آلرژن‌های تماسی به عنوان عوامل احتمالی مطرح شده‌اند.

لوسمی جلدی (Leukemia cutis) زمانی رخ می‌دهد که پوست توسط تکثیر بدخیم لکوسیت‌ها (leukocytes) نفوذ می‌شود. چندین زیرگروه از این حالت وجود دارد که شامل درگیری پوستی مرتبط با لوسمی لنفوبلاستیک حاد (acute lymphoblastic leukemia یا ALL)، لوسمی میلوژنوس حاد (acute myelogenous leukemia یا AML)، لوسمی میلوژنوس مزمن (chronic myelogenous leukemia یا CML)، و لوسمی لنفوسیتی مزمن (chronic lymphocytic leukemia یا CLL) می‌شود. لوسمی جلدی نشان‌دهنده پیش‌آگهی ضعیف‌تری است.

اصطلاحات و طبقه‌بندی‌های موجود برای تعریف طیف گسترده‌ای از نفوذهای لنفوپرولیفراتیو بدخیم پوستی متغیر و در حال تکامل هستند. طبقه‌بندی‌های کنونی بر اساس یافته‌های بالینی، پاتولوژیک، ایمونوپاتولوژیک، مولکولی و سیتوژنتیک استوارند. سازمان بهداشت جهانی (WHO) در اصلاح طبقه‌بندی لنفوم اروپایی-آمریکایی تجدیدنظرشده (REAL)، سه دسته اصلی از بدخیمی‌های لنفوئیدی را به رسمیت می‌شناسد: لنفوم‌های سلول B، سلول T / سلول‌های قاتل طبیعی (NK) و لنفوم هوچکین. این طبقه‌بندی شامل لنفوم‌ها و لوسمی‌های لنفوئیدی می‌شود. هر یک از این دسته‌ها به زیرمجموعه‌های بیشتری تقسیم می‌شوند. به عنوان مثال، می‌توان به لنفوم‌های اولیه پوستی سلول B و لنفوم‌های اولیه پوستی سلول T (CTCL) اشاره کرد.

ملانوما یک بدخیمی تهاجمی از سلول‌های ملانوسیت (melanocytes) است. ملانوما می‌تواند در محل‌های دارای ملانوسیت از جمله روی پوست، غشاهای مخاطی، اطراف دستگاه ناخن و در چشم ایجاد شود. این بیماری می‌تواند به هر عضوی از بدن متاستاز دهد. شایع‌ترین محل‌های متاستاز شامل پوست و زیر پوست، غدد لنفاوی، ریه‌ها، کبد و مغز هستند. این خلاصه بر روی ملانوما متاستاتیک پوستی متمرکز است.

سارکوم کاپوزی یک نئوپلاسم بدخیم با منشأ سلول‌های اندوتلیال لنفاوی است که در چندین شکل بروز می‌کند: مرتبط با ایدز و غیر مرتبط با ایدز. زیرگونه‌های سارکوم کاپوزی غیر مرتبط با ایدز شامل سارکوم کاپوزی کلاسیک، سارکوم کاپوزی آندمیک آفریقایی، و سارکوم کاپوزی یاتروژنیک (iatrogenic) می‌باشد. همه انواع سارکوم کاپوزی تحت تأثیر ویروس هرپس انسانی نوع ۸ (HHV-8) هستند و یافته‌های پوستی از نظر بالینی و هیستولوژیک در میان انواع مختلف آن قابل تمایز نیستند.

ماستوسیتوز (Mastocytosis) اصطلاحی است که به طور کلی به تکثیر بیش از حد سلول‌های ماست (mast cells) در بافت اشاره دارد. بر اساس طبقه‌بندی سازمان بهداشت جهانی (WHO)، ماستوسیتوز به اشکال جلدی و سیستمیک تقسیم می‌شود. ماستوسیتوز به طور معمول به عنوان یک بیماری پوستی در دوران کودکی ظاهر می‌شود که به زیرگروه‌های کهیر رنگدانه‌ای (Urticaria Pigmentosa یا UP، که به عنوان ماستوسیتوز جلدی ماکولوپاپولار نیز شناخته می‌شود)، ماستوسیتوم موضعی پوست و ماستوسیتوز جلدی منتشر تقسیم می‌شود. ماستوسیتوز جلدی در کودکی دارای پیش‌آگهی بسیار خوبی است و بسیاری از موارد آن در دوران بلوغ بهبود می‌یابند. موارد شدید ممکن است تا بزرگسالی ادامه یابد (رجوع شود به ماستوسیتوز در بزرگسالان).

بیماری هیستیوسیتوز سینوسی با لنفادنوپاتی گسترده، که به نام‌های بیماری روزای-دورفمان (Rosai-Dorfman disease) و بیماری روزای-دورفمان-دستومبز نیز شناخته می‌شود، یک اختلال نادر و خوش‌خیم تکثیر هیستیوسیتی است. این بیماری معمولاً در دوران کودکی و اوایل بزرگسالی (با میانگین سنی 20.6 سال) ظاهر می‌شود و در مردان کمی شایع‌تر است (نسبت مرد به زن 1.4 به 1). به‌طور کلاسیک، بیماران با لنفادنوپاتی گسترده و بدون درد دوطرفه گردنی، تب خفیف، کاهش وزن، لکوسیتوز (افزایش تعداد گلبول‌های سفید)، افزایش سرعت رسوب گلبول‌های قرمز (ESR) و هیپرگاماگلوبولینمی پلی‌کلونال مراجعه می‌کنند. در 25٪ تا 43٪ از موارد بیماری روزای-دورفمان، درگیری خارج از گره لنفاوی حداقل در یک محل شناسایی می‌شود و تنها 23٪ از بیماران به‌طور انحصاری دارای بیماری خارج از گره لنفاوی هستند. پوست شایع‌ترین محل درگیری خارج از گره لنفاوی است. دیگر محل‌های مستند شده درگیری خارج از گره لنفاوی شامل دستگاه تنفسی، سیستم اسکلتی، دستگاه تناسلی و ادراری، سیستم عصبی مرکزی، سیستم چشمی، حفره دهانی، غدد بزاقی، پستان‌ها و سیستم قلبی-عروقی می‌باشد. درگیری مغز استخوان نادر است. بیماری پوستی بدون درگیری گره‌های لنفاوی یا سایر اعضا نادر است و به عنوان بیماری پوستی روزای-دورفمان شناخته می‌شود.

گرانولوما فاسیاله (Granuloma Faciale) یک اختلال نادر و با علت ناشناخته است که با تشکیل پلاک‌های بدون علامت به رنگ قرمز-قهوه‌ای، معمولاً در ناحیه صورت، مشخص می‌شود. ضایعات خارج از صورت در کمتر از ۲۰٪ موارد مشاهده می‌شوند. این بیماری بیشتر در مردان سفیدپوست میانسال رخ می‌دهد، اما در هر دو جنس و در اقوام مختلف نیز گزارش شده است. در بزرگترین سری مطالعات، میانگین سنی مبتلایان ۵۳ سال بوده (دامنه سنی از ۲۰ تا ۸۹ سال). تنها تعداد کمی از موارد گرانولوما فاسیاله در کودکان گزارش شده است.

لوپوس اریتماتوز تومید (Tumid Lupus Erythematosus - TLE) نوعی نادر از لوپوس اریتماتوز پوستی مزمن است. بیماران معمولاً با پاپول‌ها و پلاک‌های بدون علامت، ادماتوز (edematous) و اریتماتوز (erythematous) که سطح آن‌ها تغییر نکرده است، به پزشک مراجعه می‌کنند. این ضایعات عمدتاً در ناحیه تنه، صورت و گردن مشاهده می‌شوند. حساسیت به نور (Photosensitivity) یکی از ویژگی‌های بارز این بیماری است: ضایعات اغلب به‌دلیل قرار گرفتن در معرض نور ماوراء بنفش (UV) ایجاد می‌شوند. با این حال، ضایعات TLE ممکن است در پوست‌هایی که در معرض نور خورشید قرار نگرفته‌اند نیز ظاهر شوند. TLE بسیاری از ویژگی‌ها را با موکینوز اریتماتوز شبکه‌ای (Reticular Erythematous Mucinosis - REM) به اشتراک می‌گذارد، تا جایی که بسیاری از متخصصان این دو را به‌عنوان موجودیت‌های مرتبط در نظر می‌گیرند. با این حال، ضایعات REM تمایل به داشتن ظاهری شبکه‌ای دارند که این ویژگی، آن را از TLE متمایز می‌کند.

این متن به بررسی آکنه در کودکان و نوجوانان می‌پردازد. آکنه در نوزادان (neonatal acne) و آکنه در کودکان خردسال (infantile acne) به طور جداگانه مورد بررسی قرار گرفته‌اند.

بیماری مرتبط با ایمونوگلوبولین G4 (IgG4-RD) یک بیماری التهابی نادر و چند سیستمی با علت ناشناخته است که منجر به مجموعه‌ای از اختلالات با ویژگی‌های پاتولوژیک، سرولوژیک و بالینی مشترک می‌شود. در این بیماری، سلول‌های پلاسما با IgG4+ به ارگان‌های درگیر نفوذ می‌کنند. فیبروز (fibrosis) ثانویه در ارگان‌ها و سطوح بالای IgG4 در گردش خون اغلب مشاهده می‌شود. موارد ثبت شده بیشتر در افراد میانسال و مسن رخ می‌دهد و این بیماری کمی در مردان بیشتر است. در مقالات مواردی از بیماری سیستمیک IgG4-RD در کودکان گزارش شده، اما به ندرت مواردی با درگیری پوستی ذکر شده است.