پیتیریازیس روزه (Pityriasis rosea) یک بیماری پوستی شایع و معمولاً خودمحدود شونده و خوش‌خیم است. به‌طور کلاسیک، یک لکه‌ی اولیه (herald patch)، به شکل یک پلاک منفرد ۲ تا ۵ سانتی‌متری فلس‌دار، صورتی یا هم‌رنگ پوست با پاک شدگی خفیف مرکزی و حاشیه‌ی برجسته، ابتدا ظاهر می‌شود که اغلب در ناحیه‌ی تنه دیده می‌شود. در کودکان، لکه‌ی اولیه حدود ۴ روز قبل از بروز گسترده‌ی بثورات ظاهر می‌شود. بثورات بعدی شامل پلاک‌ها و لکه‌های بیضوی، اریتماتوز و فلس‌دار متعددی است که در امتداد خطوط کشش پوست (Langer's lines) قرار می‌گیرند و بیشتر در نواحی تنه، شکم و گردن دیده می‌شوند. معمولاً اندام‌ها و صورت تحت تأثیر قرار نمی‌گیرند. ضایعات جدید ممکن است به مدت ۲ تا ۳ هفته ادامه یابند.
پیتیریازیس روزه معمولاً در بیماران کودکان همراه با خارش است، اگرچه ممکن است بدون علامت نیز باشد. علائم عمومی ممکن است قبل از بروز بثورات ظاهر شوند که شامل تحریک‌پذیری، تب، سردرد، گلودرد و سرفه می‌شود. در بیشتر بیماران کودکان، بثورات معمولاً در مدت ۲ تا ۶ هفته برطرف می‌شوند. عود بیماری نادر است.
نوجوانان و جوانان بیشتر تحت تأثیر قرار می‌گیرند. پیتیریازیس روزه در کودکان زیر ۱۰ سال کمتر شایع است و در کودکان زیر ۲ سال نادر است. شکلی غیرمعمول از پیتیریازیس روزه که با ضایعات پاپولار و درگیری صورت و پوست سر مشخص می‌شود، در کودکان سیاه‌پوست بیشتر دیده می‌شود. در افراد با رنگ پوست تیره‌تر، ممکن است پس از بهبود، هیپرپیگمانتاسیون رخ دهد.
در حالی که علت دقیق آن مشخص نیست، اعتقاد بر این است که پیتیریازیس روزه در کودکان با عفونت اولیه یا فعال‌سازی مجدد سیستمیک ویروس هرپس انسانی ۶ و ۷ (HHV-6 و HHV-7) مرتبط است.
برخی داروها می‌توانند باعث بروز ضایعات پوستی شوند که شبیه پیتیریازیس روزه هستند. ضایعات شبیه پیتیریازیس روزه مرتبط با دارو ممکن است رنگ قرمز-بنفش بیشتری داشته باشند، معمولاً با لکه‌ی اولیه همراه نیستند و ممکن است با ائوزینوفیلی همراه باشند. پیتیریازیس روزه ممکن است پس از واکسیناسیون‌هایی مانند واکسن‌های COVID-19، آبله، سل و ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) نیز رخ دهد.