بیماری های مشابه

سرطان کولورکتال (Colorectal Cancer - CRC) دومین علت مرگ‌ومیر ناشی از سرطان در ایالات متحده است و تنها سرطان ریه پیش از آن قرار دارد. سرطان رکتوم تقریباً یک‌سوم تومورهای کولورکتال را تشکیل می‌دهد. سرطان‌های رکتوم از نظر منشأ جنینی، درمان و محل‌های متاستاز با کارسینوم‌های کولون تفاوت دارند.

اصطلاحات و طبقه‌بندی‌های موجود برای تعریف طیف گسترده‌ای از نفوذهای لنفوپرولیفراتیو بدخیم پوستی متغیر و در حال تکامل هستند. طبقه‌بندی‌های کنونی بر اساس یافته‌های بالینی، پاتولوژیک، ایمونوپاتولوژیک، مولکولی و سیتوژنتیک استوارند. سازمان بهداشت جهانی (WHO) در اصلاح طبقه‌بندی لنفوم اروپایی-آمریکایی تجدیدنظرشده (REAL)، سه دسته اصلی از بدخیمی‌های لنفوئیدی را به رسمیت می‌شناسد: لنفوم‌های سلول B، سلول T / سلول‌های قاتل طبیعی (NK) و لنفوم هوچکین. این طبقه‌بندی شامل لنفوم‌ها و لوسمی‌های لنفوئیدی می‌شود. هر یک از این دسته‌ها به زیرمجموعه‌های بیشتری تقسیم می‌شوند. به عنوان مثال، می‌توان به لنفوم‌های اولیه پوستی سلول B و لنفوم‌های اولیه پوستی سلول T (CTCL) اشاره کرد.

کوندیلومای آکومیناتا (Condyloma acuminata) زگیل‌هایی هستند که به دنبال عفونت با ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) ایجاد می‌شوند. این ویروس، یک DNA دو رشته‌ای است که به خانواده پاپیلوماویریده (Papillomaviridae) تعلق دارد. دوره نهفتگی (incubation period) از زمان تماس تا بروز ضایعه می‌تواند از چند ماه تا چند سال طول بکشد.

عفونت کرمک ناشی از Enterobius vermicularis است، که یک نماتود (Nematode) می‌باشد و افراد در تمام سنین و طبقات اجتماعی را تحت تأثیر قرار می‌دهد. انسان‌ها تنها میزبان شناخته‌شده این انگل هستند. این نماتود در ایالات متحده شایع‌ترین نوع است و بیش از ۳۰ درصد کودکان در سراسر جهان را مبتلا می‌کند. افرادی که در شرایط زندگی پرازدحام زندگی می‌کنند و کودکان در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به این عفونت هستند. عوامل خطر قابل توجه در کشورهای در حال توسعه شامل بازی کردن روی زمین، ناخن جویدن و نشستن دست‌ها قبل از غذا خوردن می‌باشند.

خروج مخاط رکتوم از مقعد، با یا بدون خونریزی، ناراحتی یا درد خفیف می‌تواند رخ دهد. این وضعیت می‌تواند به درجات مختلفی بروز کند. مشخصه آن توده مخاطی ضخیم به رنگ قرمز تیره یا روشن است که از رکتوم بیرون می‌آید (پرولاپس کامل یا کامل رکتوم - complete procidentia) یا مخاط رکتوم اضافی که از اسفنکتر مقعدی عبور می‌کند (پرولاپس جزئی - partial procidentia).

رکتوسل (Rectocele) به معنای فتق دیواره رکتوم به سمت واژن است. به‌طور طبیعی، لایه نازکی از بافت همبند به نام سپتوم رکتوواژینال (rectovaginal septum) یا فاشیای اوتو (fascia of Otto) واژن و رکتوم را از هم جدا می‌کند. نقص در سپتوم رکتوواژینال می‌تواند منجر به تشکیل رکتوسل شود.

هموروئید (Hemorrhoids) به اتساع وریدهای بین مخاط مقعد و اسفنکتر داخلی مقعد گفته می‌شود. هموروئید بخشی طبیعی از آناتومی مقعد است و حضور آن‌ها لزوماً با بروز علائم همراه نیست. هموروئیدهای داخلی بالای خط دندانه‌ای (Dentate Line) و هموروئیدهای خارجی پایین این خط ایجاد می‌شوند. هموروئیدهای ترکیبی (Mixed Hemorrhoids) هر دو ناحیه را دربرمی‌گیرند.

شقاق مقعدی (Anal Fissure) پارگی‌های مزمن در مخاط کانال مقعد هستند و یک علت شایع خونریزی قرمز روشن همراه با حرکات روده‌ای به شمار می‌روند. شقاق مقعدی در دوران نوزادی شایع است و بیشتر در کودکان ۶ تا ۲۴ ماهه رخ می‌دهد. با این حال، شیوع کلی این مشکل به خوبی گزارش نشده است. شیوع شقاق مقعدی با افزایش سن به سرعت کاهش می‌یابد و در کودکان مدرسه‌ای نسبت به نوزادان بسیار کمتر شایع است.

فیستول آنورکتال (Anorectal Fistula) یک مجرای اپی‌تلیالیزه است که مقعد را به پوست اطراف مقعد (Perirectal Skin) متصل می‌کند. فیستول‌های آنورکتال می‌توانند در مردان و زنان در هر سنی رخ دهند، اما شیوع آن‌ها در مردان بالغ بیشتر است و در کودکان کمتر شایع هستند.

آبسه پری‌رکتال (Perirectal Abscess) تجمعی از چرک در ناحیه اطراف مقعد است که ناشی از پیشرفت عفونت در یک غده مقعدی می‌باشد.

بیماری کرون (Crohn disease) یک بیماری التهابی مزمن در دستگاه گوارش است که می‌تواند از دهان تا مقعد را درگیر کند. این بیماری با التهاب تمام لایه‌ای (transmural inflammation) و اغلب گرانولوم‌های بدون نکروز پنیری (noncaseating granulomas) مشخص می‌شود. علت آن به وضوح مشخص نیست، اما احتمالاً ترکیبی از عوامل ژنتیکی و محیطی باعث تحریک آن می‌شوند، به‌طوری که بخشی از آسیب مخاطی به دلیل فعال‌سازی سیستم ایمنی علیه میکروبیوتای سالم روده‌ای رخ می‌دهد.

کولیت اولسراتیو (Ulcerative colitis یا UC) نوعی بیماری التهابی روده (Inflammatory Bowel Disease یا IBD) است که کولون و رکتوم را تحت تأثیر قرار می‌دهد. UC شایع‌ترین شکل IBD است و شیوع سالانه آن بین 1.2 تا 20.3 مورد در هر 100,000 نفر است و دارای توزیع سنی دوگانه با اوج در دهه‌های سوم و هفتم زندگی می‌باشد. شیوع UC در مردان، یهودیان اشکنازی و افرادی با تبار اروپای شمالی بیشتر است. در سطح جهانی، شیوع UC در حال افزایش است.

سندرم روده تحریک‌پذیر (IBS) یک اختلال عملکردی روده است که با درد شکم و تغییر در عادات روده، مانند یبوست یا اسهال، مشخص می‌شود و هیچ ناهنجاری قابل‌شناسایی در دستگاه گوارش ندارد. این بیماری حدود 25%-50% از مراجعات سرپایی به گوارش را شامل می‌شود و دومین علت بالای غیبت از کار در ایالات متحده است.

بیماران به ندرت نیاز به مراقبت احیا دارند مگر اینکه بیماری پیشرفته‌ای مشکوک شود، مانند سوراخ شدگی واضح با پریتونیت (peritonitis) یا سپسیس (sepsis). در این موارد، دسترسی فوری وریدی (IV)، مایعات احیاکننده، آنتی‌بیوتیک‌های وسیع‌الطیف با تأکید بر پوشش روده‌ای، و مشاوره جراحی فوری باید مد نظر قرار گیرد.

پروکتیت (Proctitis) فرآیند التهابی است که در راست‌روده (رکتوم) و مقعد (آنوس) رخ می‌دهد. این بیماری معمولاً با درد در ناحیه آنورکتال (anorectal)، احساس نیاز مکرر به دفع (تنسموس یا tenesmus)، و ترشح از راست‌روده همراه است. شدت و تداوم علائم می‌تواند متغیر باشد و اغلب به علت زمینه‌ای بستگی دارد. در صورت عدم درمان، بیماران ممکن است دچار خونریزی مداوم و کم‌خونی (آنمی یا anemia)، آبسه‌های اطراف مقعد، زخم‌ها یا فیستول‌ها شوند.

سوزاک یک عفونت شایع مقاربتی (STI) است که توسط دیپلوکوک گرم منفی داخل سلولی به نام نایسریا گونوره‌آ (Neisseria gonorrhoeae) ایجاد می‌شود. این عفونت هم مردان و هم زنان را تحت تأثیر قرار می‌دهد و بیشتر در افراد ۱۵ تا ۲۴ ساله دیده می‌شود. سوزاک به شدت مسری است و عمدتاً از طریق تماس جنسی در نوجوانان فعال جنسی منتقل می‌شود. با این حال، مسیرهای انتقال دیگری نیز در کودکان و نوجوانان ممکن است، از جمله از طریق تماس غیرمستقیم با اشیای آلوده (به‌ویژه در دختران قبل از بلوغ)، انتقال از مادر آلوده به جنین در هنگام زایمان، یا سوءاستفاده جنسی. شایان ذکر است که همه کودکان مبتلا به عفونت سوزاک باید از نظر سوءاستفاده جنسی مورد بررسی قرار گیرند، زیرا این شایع‌ترین علت در نوزادان و کودکان است.

سیفلیس یک عفونت مقاربتی (sexually transmitted infection-STI) است که توسط باکتری ترپونما پالیدوم ایجاد می شود. سیفلیس ثانویه دومین مرحله از 3 مرحله عفونت سیفلیس است و معمولاً 1 تا 3 ماه پس از مرحله اول سیفلیس یعنی سیفلیس اولیه رخ می دهد. تمام افرادی که به سیفلیس مبتلا می شوند، اگر عفونت آنها با آنتی بیوتیک مناسب درمان نشود، به سیفلیس ثانویه مبتلا می شوند. عفونت التیام یافته هیچ ایمنی باقی نمی گذارد، به این معنی که می توانید دوباره آلوده شوید.

(HSV) همراه است. عفونت HSV معمولاً به صورت گروهی از وزیکول‌های کوچک (تاول‌های پر از مایع)، فرسایش (نواحی دردناک با پوست از دست رفته) یا پوسته‌ها (زخم) در اطراف دهان، بینی، اندام تناسلی، باسن و کمر ظاهر می‌شود، اگرچه عفونت‌ها تقریباً می‌توانند در هر نقطه از پوست ایجاد شوند. این زخم‌ها می‌توانند به صورت دوره‌ای در همان محل‌ها عود کنند که به آن عفونت‌های مکرر(عود کننده) می‌گویند. راه های درمان تبخال یا هرپس تناسلی، راه های مراقبت تبخال یا هرپس تناسلی

تشخیص آن با هوش مصنوعی ویزیسان بسیار آسان است، تا با دقت و سرعت بیشتری تصمیم گیری و اقدام کنید. لنفوگرانولوما ونروم یک عفونت مقاربتی (STI) است که آنچنان شایع نیست و در اثر عفونت با باکتری کلامیدیا تراکوماتیس ایجاد می شود.این بیماری از طریق داشتن رابطه جنسی محافظت نشده واژینال، دهانی یا مقعدی منتقل می شود. لنفوگرانولوم ونروم باعث ایجاد غدد لنفاوی دردناک و متورم می شود که سپس می تواند به زخم های بزرگ (زخم های باز) تبدیل شود. این بیماری برای پیشرفت خود از 3 مرحله مجزا عبور می کند. 2 مرحله اول لنفوگرانولوم ونروم ممکن است جزئی باشد و حتی ممکن است تا زمانی که به مرحله 3 نرسیده اید، از هیچ علامتی آگاه نباشید که به آن سندرم ژنیتو آنورکتال می گویند. راه های درمان لنفوگرانولوم ونروم (ال جی وی)، راه های مراقبت از لنفوگرانولوم ونروم (ال جی وی)

پروکتیت ناشی از پرتو (Radiation Proctitis)، که به آن انتروپاتی پرتویی (Radiation Enteropathy) نیز گفته می‌شود، یک اختلال نادر است که در آن درمان با پرتو برای سرطان‌های راست‌روده، دهانه رحم، مقعد، پروستات یا دستگاه ادراری باعث آسیب شدید به مخاط کولون سیگموئید، راست‌روده یا روده پایین می‌شود. پروکتیت ناشی از پرتو به دو نوع حاد و مزمن تقسیم می‌شود.