رکتوسل (Rectocele) به معنای فتق دیواره رکتوم به سمت واژن است. به‌طور طبیعی، لایه نازکی از بافت همبند به نام سپتوم رکتوواژینال (rectovaginal septum) یا فاشیای اوتو (fascia of Otto) واژن و رکتوم را از هم جدا می‌کند. نقص در سپتوم رکتوواژینال می‌تواند منجر به تشکیل رکتوسل شود.
علائم و نشانه‌ها
رکتوسل ممکن است بدون علامت باشد یا به صورت برآمدگی درون واژن یا بیرون‌زدگی از دهانه واژن ظاهر شود. علائم و نشانه‌های رایج شامل دشواری در دفع مدفوع با نیاز به اعمال فشار دستی بر واژن یا رکتوم، احساس ناراحتی یا وجود توده‌ای در ناحیه رکتوم، تنسموس (tenesmus)، یبوست، و دفع دردناک مدفوع است. همچنین، بی‌اختیاری مدفوع و اختلالات جنسی نیز ممکن است رخ دهد. علل ایجاد رکتوسل شامل سابقه جراحی‌های لگنی، یبوست مزمن، بارداری، زایمان، کاهش تون عضلانی به دلیل پیری یا یائسگی، افزایش وزن روی کف لگن مانند چاقی، بلند کردن مداوم اجسام سنگین، و سرفه مزمن می‌باشد.
مدیریت و درمان
مدیریت رکتوسل ممکن است شامل تغییرات رژیم غذایی (مصرف فیبر بالا و افزایش مصرف آب)، نرم‌کننده‌های مدفوع، و تمرینات کف لگن باشد. استفاده از پساری (pessary) برای حمایت از عضلات ضعیف واژن ممکن است مفید باشد. در صورتی که درمان‌های کمتر تهاجمی ناکافی باشند و بارداری دیگر مدنظر نباشد، می‌توان به جراحی اصلاحی نیز فکر کرد.