آبسه پری‌رکتال (Perirectal Abscess) تجمعی از چرک در ناحیه اطراف مقعد است که ناشی از پیشرفت عفونت در یک غده مقعدی می‌باشد.
توسعه آبسه‌های پری‌رکتال
آبسه‌های پری‌رکتال زمانی ایجاد می‌شوند که یک کریپت مقعدی مسدود شود و این امر منجر به رشد بیش از حد باکتری‌ها گردد. آبسه‌های پیچیده آنورکتال (Anorectal Abscesses) عمیق‌تر هستند و بر اساس موقعیت آناتومیک خود طبقه‌بندی می‌شوند. انجمن آمریکایی جراحی تروما پنج درجه از آبسه‌های پری‌رکتال را توصیف می‌کند: آبسه پری‌آنال (Perianal Abscess)، آبسه اینتر‌اسفنکتریک (Intersphincteric Abscess) یا آبسه ایسکیورکتال (Ischiorectal Abscess)، آبسه نعل اسبی (Horseshoe Abscess)، آبسه سوپرا‌لواتور (Supralevator Abscess)، و عفونت نکروزان بافت نرم (Necrotizing Soft Tissue Infection).
علائم و نشانه‌ها
بیماران از درد شدید و مداوم در ناحیه مقعد شکایت دارند. تب و احساس ناخوشی عمومی نیز شایع است. ممکن است درد همراه با اجابت مزاج نیز وجود داشته باشد. در معاینه، که باید شامل معاینه دیجیتال رکتال باشد، ممکن است ناحیه‌ای قابل لمس با نوسان مشاهده شود. همچنین ممکن است سلولیت (Cellulitis) در سطح بالایی وجود داشته باشد. بیمارانی که دچار عفونت نکروزان شدید هستند، به صورت سمی ظاهر می‌شوند.
ارزیابی آزمایشگاهی و تشخیص
ارزیابی آزمایشگاهی ممکن است لکوسیتوز (Leukocytosis) را نشان دهد. بیمارانی که از بیماری کرون (Crohn's Disease) رنج می‌برند در معرض خطر بیشتری قرار دارند.
تشخیص بر اساس تاریخچه بیمار و معاینه فیزیکی سازگار انجام می‌شود. مطالعات تصویربرداری، از جمله تصویربرداری مقطعی کامپیوتری (CT Imaging)، نیز می‌تواند مفید باشد.
درمان
تخلیه آبسه اصلی‌ترین روش درمان است. درمان با آنتی‌بیوتیک‌ها نیز معمولاً به‌طور همزمان تجویز می‌شود. تقریباً نیمی از بیماران دچار فیستول مزمن می‌شوند.