فیستول آنورکتال (Anorectal Fistula) یک مجرای اپی‌تلیالیزه است که مقعد را به پوست اطراف مقعد (Perirectal Skin) متصل می‌کند. فیستول‌های آنورکتال می‌توانند در مردان و زنان در هر سنی رخ دهند، اما شیوع آن‌ها در مردان بالغ بیشتر است و در کودکان کمتر شایع هستند.

شایع‌ترین علت فیستول آنورکتال، آبسه آنورکتال (Anorectal Abscess) است. بیماری‌های زمینه‌ای دیگر، مانند بیماری التهابی روده (Inflammatory Bowel Disease)، به‌ویژه بیماری کرون (Crohn Disease)، سل (Tuberculosis)، اکتینومایکوزیس (Actinomycosis) و لنفوگرانولوم ونروم (Lymphogranuloma Venereum) می‌توانند بیماران را مستعد تشکیل فیستول در ناحیه مقعدی یا اطراف آن کنند. همچنین، استفاده از اجسام خارجی در این ناحیه می‌تواند منجر به ایجاد فیستول آنورکتال شود.

علائم شایع و یافته‌های بالینی شامل خارش مقعد (Anal Pruritus)، یبوست (Constipation)، درد هنگام دفع (Dyschezia)، ترشح چرکی از راست‌روده (Purulent Rectal Discharge)، التهاب پوست اطراف مقعد (Inflamed Perianal Skin)، و خون مخفی در مدفوع (Fecal Occult Blood) هستند.

درمان معمولاً جراحی است، همراه با مدیریت بیماری‌های زمینه‌ای (مانند بیماری کرون). بیماران مبتلا به فیستول آنورکتال باید انتظار داشته باشند که تصویربرداری مقطعی (Cross-Section Imaging) مانند MRI یا سونوگرافی اندوسکوپیک (Endoscopic Ultrasound) و احتمالاً معاینه در اتاق عمل تحت بی‌هوشی انجام شود تا فیستول به‌طور کامل ارزیابی و مشخص شود پیش از آن‌که جراحی درمانی انجام شود. حفظ کنترل مدفوع (Fecal Continence) یکی از نگرانی‌های اصلی در جراحی فیستول آنورکتال است.