بیماری های مشابه

پنیوموسیستیس جیرووسی، که قبلاً به عنوان پنیوموسیستیس کارینی (Pneumocystis carinii) شناخته می‌شد، عامل ایجاد کننده پنومونی پنیوموسیستیس (Pneumocystis pneumonia یا PCP) است. این بیماری عمدتاً در بیمارانی مشاهده می‌شود که دارای سیستم ایمنی ضعیف هستند، مانند بیماران مبتلا به سارکوئیدوز (sarcoidosis). هر دو نوع ایمنی سلولی و هومورال در کنترل این عفونت نقش مهمی دارند.

گونه‌های نوکاردیا (Nocardia species) باکتری‌های اکتینومایست (actinomycetes) هوازی و گرم‌مثبت (gram-positive) هستند که در سراسر جهان در خاک، مواد آلی و آب یافت می‌شوند. این باکتری‌ها می‌توانند موجب بیماری‌های پوستی، تنفسی و منتشره شوند. بیمارانی که سیستم دفاعی میزبان آن‌ها تغییر کرده است، به‌ویژه در معرض خطر ابتلا به نوکاردیوزیس (nocardiosis) قرار دارند و تقریباً دو سوم موارد گزارش‌شده را شامل می‌شوند. این بیماران شامل افرادی با بیماری‌های مزمن ریوی، مصرف‌کنندگان طولانی‌مدت کورتیکواستروئیدها (corticosteroids)، بیماران با بدخیمی‌های خونی (hematologic malignancies)، مبتلایان به ایدز (AIDS) و دریافت‌کنندگان پیوند اعضا می‌باشند.

مایکوپلاسماها (Mycoplasma) موجودات پلئومورفیک و رشته‌ای هستند. آن‌ها فاقد دیواره سلولی بوده و اندازه کوچکتری نسبت به باکتری‌ها دارند و ویژگی‌های ژنتیکی متفاوتی از آن‌ها نشان می‌دهند. در میان انواع مایکوپلاسماهایی که از دستگاه تنفسی جدا شده‌اند، مایکوپلاسما پنومونیه (Mycoplasma pneumoniae) شایع‌ترین علت بیماری است. مایکوپلاسما پنومونیه به عنوان یکی از "پنومونی‌های آتیپیک" در نظر گرفته می‌شود.

ذات‌الریه ویروسی (Viral pneumonia) به معنای التهاب پارانشیم ریه به دلیل عفونت ویروسی دستگاه تنفسی تحتانی است که معمولاً توسط ویروس‌های آنفلوانزا (influenza virus)، پاراآنفلوانزا (parainfluenza virus)، ویروس سن‌سیشیال تنفسی (respiratory syncytial virus)، آدنوویروس (adenovirus)، یا متاپنوویروس (metapneumovirus) ایجاد می‌شود. پاتوفیزیولوژی دقیق این بیماری به نوع عامل بیماری‌زا وابسته است، اما اختلال در عملکرد طبیعی سلول‌های اپیتلیال و از دست دادن پاکسازی موکوسیلیاری (mucociliary clearance) شایع است.

همچنین به عنوان سندرم هامان-ریچ (Hamman-Rich syndrome) شناخته می‌شود. این بیماری نوعی نادر از پنومونی بینابینی ایدیوپاتیک (idiopathic interstitial pneumonia) است که با شروع حاد و سیر سریع پیشرفت مشخص می‌شود. معمولاً افراد سالمی که بیش از ۴۰ سال سن دارند را تحت تأثیر قرار می‌دهد. علائم این بیماری به سرعت شروع می‌شوند و به طور معمول پس از یک بیماری پیش‌درآمدی که ۱ تا ۲ هفته قبل از مراجعه به پزشک طول می‌کشد، بروز می‌کنند. در زمان مراجعه، بیماران تب، سرفه، و تنگی نفس شدید و پیش‌رونده‌ای دارند که اغلب منجر به هیپوکسمی (hypoxemia) و نیاز به تهویه مکانیکی (mechanical ventilation) می‌شود.

فیبروز کیستیک (Cystic fibrosis) یک اختلال متابولیک مادرزادی است که به دلیل جهش در پروتئینی که انتقال یون کلرید را تنظیم می‌کند، ایجاد می‌شود. این امر منجر به ترشحات غلیظ و در نهایت اختلال در عملکرد غدد برون‌ریز می‌شود که بیشتر ریه‌ها و پانکراس (Pancreas) را تحت تأثیر قرار می‌دهد. علائم معمولاً در دوران کودکی ظاهر می‌شوند و شامل عفونت‌های مکرر ریوی با کاهش تدریجی عملکرد ریه و نارسایی پانکراس است که منجر به افزایش وزن ضعیف می‌شود. درگیری کبد می‌تواند از استئاتوز (Steatosis) تا سیروز پیشرفته با فشار خون پورتال (Portal hypertension) متغیر باشد.

در سراسر جهان محسوب می‌شود. این بیماری با انسداد مزمن جریان هوا که به طور کامل برگشت‌پذیر نیست، شناخته می‌شود و معمولاً به دلیل پاسخ التهابی غیرطبیعی در ریه‌ها به‌تدریج پیشرفت می‌کند.

آمبولی ریوی (PE) لخته خونی است که معمولاً از ترومبوزهای سیستم وریدی عمقی (deep venous system) در پاها منشأ می‌گیرد و به ریه‌ها منتقل می‌شود. سایر منابع می‌توانند شامل وریدهای عمقی لگنی، وریدهای رکتال، ورید اجوف تحتانی (inferior vena cava)، قلب راست، و وریدهای آگزیلاری باشند. تقریباً 10٪ از موارد مرگبار هستند.

نارسایی حاد قلبی جبران‌ناپذیر (ADHF) در بیمار در وضعیت بحرانی:

ادم ریوی به تجمع مایع در فضای بینابینی (Interstitial Space) که به آلوئول‌ها گسترش می‌یابد، اطلاق می‌شود. این تجمع مایع می‌تواند عملکرد اکسیژناسیون و تهویه (Ventilation) را مختل کند.