بیماری های مشابه

سرطان تخمدان عمدتاً به نوعی سرطان اشاره دارد که از لایه اپیتلیال تخمدان منشأ می‌گیرد، اگرچه بدخیمی‌های استرومایی یا سلول‌های زایای تخمدان نیز ممکن است رخ دهد. سرطان اپیتلیال تخمدان ارتباط نزدیکی با سرطان‌های لوله فالوپ و صفاق اولیه دارد، هم از نظر نحوه توسعه و هم از نظر رفتار.

کوریوکارسینومای بارداری (Gestational choriocarcinoma) وضعیتی ناشی از رشد غیرطبیعی بافت جفت است. این بیماری اغلب به‌عنوان نئوپلازی تروفوبلاستیک بارداری (GTN) طبقه‌بندی می‌شود و به‌عنوان تهاجمی‌ترین شکل GTN شناخته می‌شود. این بیماری به‌طور معمول به ریه‌ها، واژن، کبد و مغز متاستاز می‌دهد و با افزایش سطح گنادوتروپین کوریونیک انسانی (human chorionic gonadotropin) همراه است. این بدخیمی‌ها از اجزای هر دو نوع سین‌سیتیو‌تروفوبلاست‌ها و سیتوتروفوبلاست‌ها تشکیل شده‌اند اما بدون پرزهای جفتی (chorionic villi) هستند.

سرطان رحم یک بیماری بدخیم است که رحم را تحت تأثیر قرار می‌دهد. تقریباً ۹۰٪ از سرطان‌های رحم از نوع آندومتر (endometrial) هستند. شایع‌ترین نوع آن آدنوکارسینوم آندومتریوئید (endometrioid adenocarcinoma) است که بیش از ۷۵٪ از موارد را شامل می‌شود. انواع دیگر شامل کارسینوم سلول شفاف (clear cell carcinoma) و آدنوکارسینوم پاپیلاری سروزی (papillary serous adenocarcinoma) هستند که پیش‌آگهی بدتری دارند و خطر بالای بیماری تهاجمی یا متاستاتیک را به همراه دارند. سارکوم‌های رحمی (uterine sarcomas) تومورهای نادر مزانشیمی هستند که کمتر از ۱۰٪ از کل سرطان‌های رحم را تشکیل می‌دهند.

سرطان معده نتیجه تبدیل بدخیم سلول‌های معده است. هشتاد و پنج درصد از سرطان‌های معده، آدنوکارسینومای معده (gastric adenocarcinomas) هستند؛ انواع دیگری از سرطان معده نیز وجود دارند که کمتر شایع هستند، مانند لنفوم بافت لنفاوی مرتبط با مخاط (mucosa-associated lymphoid tissue lymphoma)، لیومیوسارکوما (leiomyosarcoma)، تومورهای استرومال دستگاه گوارش (gastrointestinal stromal tumors)، و لینیتیس پلاستیکا (linitis plastica). از نظر بافت‌شناسی، سرطان‌های معده به دو نوع روده‌ای (intestinal) و منتشر (diffuse) تقسیم می‌شوند. اگرچه سرطان‌های معده می‌توانند در هر نقطه از معده رخ دهند، اما تفاوت‌های اپیدمیولوژیکی بین تومورهایی که در کاردیا (cardia) منشأ گرفته‌اند و تومورهایی که منشأ غیرکاردیایی دارند، وجود دارد. نرخ سرطان معده از زمان شناسایی و درمان هلیکوباکتر پیلوری (Helicobacter pylori) رو به کاهش بوده است.

کیست تخمدان تجمعی از مایع بر روی سطح تخمدان یا درون استرومای تخمدان است. اصطلاح "کیست‌های تخمدان" شامل مجموعه‌ای گسترده از تشخیص‌ها است که از فرآیندهای فیزیولوژیک خوش‌خیم تا بدخیمی تخمدان (Ovarian Malignancy) را در بر می‌گیرد. کیست‌های تخمدان می‌توانند در زنان در هر سنی (از جنین تا بعد از یائسگی) رخ دهند، اگرچه احتمال بروز آن‌ها در زنان در سنین باروری بیشتر است.

سندرم تخمدان پلی‌کیستیک (PCOS) یک اختلال نسبتاً شایع غدد درون‌ریز است که ۴٪ تا ۶٪ از زنان در سنین باروری را تحت تأثیر قرار می‌دهد و در تمام نژادها و قومیت‌ها مشاهده می‌شود.

در شرایط پایداری همودینامیک با شک به بارداری خارج رحمی، اقدامات زیر را انجام دهید:

پوشش داخلی رحم (endometrium) لایه‌ای است که درونی‌ترین بخش رحم را تشکیل می‌دهد. وظیفه آن پایداری و حمایت از بارداری در مراحل اولیه است. هنگامی که قطعاتی از پوشش آندومتر در خارج از حفره رحم یافت می‌شوند، به این وضعیت اندومتریوز (endometriosis) گفته می‌شود.

بیماری التهابی لگن (Pelvic Inflammatory Disease یا PID) یک سندرم بالینی است که با التهاب دستگاه تناسلی فوقانی در زنان مشخص می‌شود. این بیماری در اثر عفونت توسط میکروارگانیسم‌هایی ایجاد می‌شود که از اندوسرویکس (endocervix) گسترش می‌یابند. بسیاری از موارد به دلیل عفونت با Neisseria gonorrhoeae یا Chlamydia trachomatis رخ می‌دهد؛ ۱۰ تا ۲۰ درصد از زنانی که مبتلا به سوزاک (gonorrhea) یا کلامیدیا (chlamydia) درمان‌نشده هستند، به PID مبتلا خواهند شد.

پیچ‌خوردگی تخمدان (Ovarian torsion) یک وضعیت حاد است که می‌تواند به عنوان یک فوریت پزشکی زنان شناخته شود. این حالت زمانی رخ می‌دهد که تخمدان به دور رباط لوله‌پشتی (infundibulopelvic ligament) پیچیده و موجب قطع جریان خون به تخمدان می‌شود، که به نوعی یک تورنیکه ایجاد می‌کند. پیچ‌خوردگی تخمدان ۲.۷٪ از تمامی فوریت‌های پزشکی زنان را تشکیل می‌دهد. این عارضه در زنان ۲۰ تا ۳۰ ساله شایع‌تر است، اما می‌تواند در هر سنی، از اوایل کودکی (به ندرت) تا پس از یائسگی، رخ دهد. پیچ‌خوردگی تخمدان در سمت راست بیشتر رخ می‌دهد.

فیبروم‌های رحمی، یا لیومیوم‌ها (leiomyomas)، توده‌های خوش‌خیم (benign) هستند که می‌توانند در هر یک از لایه‌های رحم (اندومتر (endometrium)، میومتر (myometrium)، سروز (serosa)) ظاهر شوند. این توده‌ها تحت تأثیر هورمون‌ها قرار دارند و بنابراین در زنان در سنین باروری رخ می‌دهند. اندازه آن‌ها می‌تواند از کمتر از یک سانتی‌متر تا ۲۰ سانتی‌متر یا بیشتر متغیر باشد. اغلب، بیماران ممکن است به‌طور همزمان دارای چندین فیبروم باشند، اما این توده‌ها می‌توانند به‌صورت منفرد نیز ظاهر شوند.

آبسه توبو-اووارین (Tubo-ovarian abscess یا TOA) به تجمع عفونتی اشاره دارد که می‌تواند در لوله‌های فالوپ یا حفره صفاقی رخ دهد و ممکن است تهدیدی جدی برای زندگی فرد باشد. این وضعیت عمدتاً به عنوان عارضه دیرهنگام بیماری التهابی لگن (Pelvic Inflammatory Disease یا PID) شناخته می‌شود، اما می‌تواند بدون وجود عفونت منتقله جنسی قبلی نیز بروز کند.

کیست نادر اوراکال (urachal cyst) در بقایای سینوس اوراکال (urachal sinus)، ساختار یا مجرای جنینی که بین ناف و مثانه در مسیر بند ناف قرار دارد، تشکیل می‌شود. عدم تحلیل کامل اوراکوس (urachus) ممکن است به دلیل یک ناهنجاری مادرزادی باشد. این کیست‌ها معمولاً بدون علائم هستند، مگر اینکه عفونی شوند. این وضعیت به ندرت در بزرگسالان رخ می‌دهد و با درد بالای عانه (suprapubic pain) و توده حساس در ناحیه ناف مشخص می‌شود. علائم و نشانه‌های دیگر کیست اوراکال عفونی ممکن است شامل تب، تهوع، استفراغ، قرمزی (erythema)، سوزش ادرار (dysuria)، ترشح از ناف و یا شکم حاد (acute abdomen) باشد. این کیست ممکن است با سایر ناهنجاری‌های اوراکال نیز همراه باشد.

سندرم ترنر یک سندرم مادرزادی در زنان است که به علت از دست رفتن جزئی یا کامل یکی از کروموزوم‌های X ایجاد می‌شود. این اتفاق معمولاً به دلیل عدم جداشدن کروموزوم‌ها در طی گامت‌زایی یا خطای میتوزی پس از لقاح رخ می‌دهد. کاروتیپ‌های مختلفی ممکن است در این سندرم مشاهده شوند و طیف گسترده‌ای از علائم سندرمی را می‌توان مشاهده کرد.

هیپوتیروئیدیسم به کاهش هورمون تیروئید ناشی از نقصی در هر بخشی از محور هیپوتالاموس-هیپوفیز-تیروئید (Hypothalamic-Pituitary Axis یا HPA) گفته می‌شود.

سندرم کوشینگ به دلیل افزایش بیش از حد گلوکوکورتیکوئیدها (glucocorticoids) در گردش خون طی یک دوره زمانی رخ می‌دهد. شایع‌ترین علت آن، علت یاتروژنیک (iatrogenic) است که شامل استفاده از گلوکوکورتیکوئیدهای موضعی و استنشاقی می‌شود. علل درونی سندرم کوشینگ به دو دسته وابسته به آدرنوکورتیکوتروپین (ACTH-dependent) و غیر وابسته به ACTH (non-ACTH-dependent) تقسیم می‌شوند. بیماری وابسته به ACTH زمانی ایجاد می‌شود که ACTH از هیپوفیز (بیماری کوشینگ) یا از یک تومور تولیدکننده ACTH نابجا افزایش یابد. بیماری غیر وابسته به ACTH به دلیل آدنوم‌های آدرنال یا کارسینوم‌های آدرنال رخ می‌دهد.