آبسه توبو-اووارین (Tubo-ovarian abscess یا TOA) به تجمع عفونتی اشاره دارد که می‌تواند در لوله‌های فالوپ یا حفره صفاقی رخ دهد و ممکن است تهدیدی جدی برای زندگی فرد باشد. این وضعیت عمدتاً به عنوان عارضه دیرهنگام بیماری التهابی لگن (Pelvic Inflammatory Disease یا PID) شناخته می‌شود، اما می‌تواند بدون وجود عفونت منتقله جنسی قبلی نیز بروز کند.

علل ایجاد آبسه توبو-اووارین

توسعه TOA پس از عفونت منتقله جنسی، ناشی از گسترش صعودی بیماری به سطح لوله‌های فالوپ یا حفره صفاقی است. عوامل خطر شامل داشتن رابطه جنسی محافظت نشده، داشتن شرکای جنسی متعدد و سابقه PID قبلی می‌باشد. دستگاه‌های داخل رحمی (IUD) به عنوان عامل خطر برای توسعه TOA شناخته نشده‌اند.

گروه سنی و عوامل خطر

گروه سنی معمول شامل زنان در سنین باروری است. مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری‌های ایالات متحده (CDC) گزارش می‌دهند که تقریباً ۲.۳٪ از بیماران مبتلا به PID به TOA پیشرفت خواهند کرد. بیماران مبتلا به ویروس نقص ایمنی انسانی (HIV) بیشتر در معرض خطر توسعه TOA هستند. بیماران یائسه که به TOA مبتلا می‌شوند نیاز به بررسی ویژه دارند، زیرا در این گروه سنی، خطر بالای بدخیمی با TOA همراه است.

علائم بالینی

بیماران با درد پایین شکم مراجعه می‌کنند که اغلب با تب و احتمالاً با سپسیس همراه است. سایر علائم ممکن است شامل تهوع و استفراغ، درد هنگام مقاربت و ترشح واژینال باشد.

معاینه فیزیکی و تشخیص

معاینه فیزیکی نشان دهنده حساسیت شکمی و/یا حساسیت ناحیه ضمائم است و ممکن است حساسیت حرکت دهانه رحم را نیز نشان دهد. در تصویربرداری، یک توده لگنی مشاهده می‌شود.

پارگی آبسه

پارگی یک وضعیت اورژانس جراحی است. علائم پارگی TOA شامل نشانه‌های سپسیس (افت فشار خون، تاکی‌کاردی، تاکی‌پنه) و معاینه حاد شکمی (حساسیت و دفاع عضلانی) است. نرخ گزارش شده پارگی حدود ۱۵٪ است.