کوریوکارسینومای بارداری (Gestational choriocarcinoma) وضعیتی ناشی از رشد غیرطبیعی بافت جفت است. این بیماری اغلب به‌عنوان نئوپلازی تروفوبلاستیک بارداری (GTN) طبقه‌بندی می‌شود و به‌عنوان تهاجمی‌ترین شکل GTN شناخته می‌شود. این بیماری به‌طور معمول به ریه‌ها، واژن، کبد و مغز متاستاز می‌دهد و با افزایش سطح گنادوتروپین کوریونیک انسانی (human chorionic gonadotropin) همراه است. این بدخیمی‌ها از اجزای هر دو نوع سین‌سیتیو‌تروفوبلاست‌ها و سیتوتروفوبلاست‌ها تشکیل شده‌اند اما بدون پرزهای جفتی (chorionic villi) هستند.

حدود ۲۵ درصد از تشخیص‌های اولیه با حاملگی مولار (molar pregnancy) مرتبط هستند. این بیماری بعد از داشتن مول کامل، نسبت به مول جزئی، شایع‌تر است. حدود ۵۰ درصد از موارد پس از بارداری کامل رخ می‌دهد. عوامل خطر شامل افزایش سن در زمان بارداری و سابقه حاملگی مولار قبلی است. شیوع این بیماری در حدود ۱ در ۴۰٬۰۰۰ بارداری در آمریکای شمالی و اروپا است.

بیشتر موارد با مشاهده یک روند غیرطبیعی در منحنی بتا-گنادوتروپین کوریونیک انسانی (beta-human chorionic gonadotrophin - bhCG) پس از تخلیه یک حاملگی مولار یا در نتیجه خونریزی غیرطبیعی پس از زایمان تشخیص داده می‌شوند. در برخی موارد، ارزیابی پاتولوژیک از بافت تخلیه‌شده حاملگی مولار یا جفت پس از زایمان کوریوکارسینوم را شناسایی می‌کند.