مراقبت اضطراری / تثبیت:
در شرایط پایداری همودینامیک با شک به بارداری خارج رحمی، اقدامات زیر را انجام دهید:
• مشاوره اضطراری زنان و زایمان. • دسترسی وریدی با ۲ خط وریدی محیطی با قطر بزرگ. • احیای مایعات با کریستالوئید و در صورت لزوم فرآورده‌های خونی.
بررسی کلی تشخیص:
اصطلاح بارداری خارج رحمی به کاشت یک بلاستوسیست در حال رشد در مکانی خارج از حفره آندومتر اشاره دارد. بارداری‌های خارج رحمی می‌توانند در گردن رحم، کورنوا، لوله‌های فالوپ، تخمدان‌ها یا محل زخم سزارین قبلی و یا به ندرت به دیواره شکم، روده یا سایر احشا متصل شوند. شایع‌ترین محل، لوله فالوپ است، به‌ویژه آمپول، که حدود ۷۰٪ تا ۸۰٪ موارد را تشکیل می‌دهد و به دنبال آن ایستموس و فیمبریا قرار دارند. شیوع این وضعیت حدود ۲۵ در ۱۰۰۰ بارداری تخمین زده می‌شود و کمتر از ۲۰۰،۰۰۰ مورد در سال در ایالات متحده رخ می‌دهد. این یک وضعیت اضطراری پزشکی است.
بارداری‌های خارج رحمی به‌طور ذاتی غیرقابل‌زیست هستند. اگر درمان نشوند، ممکن است ساختاری که آن‌ها را دربرمی‌گیرد (مانند لوله فالوپ، کورنوا، زخم) پاره شود که منجر به از دست دادن حاد خون و به دنبال آن مرگ‌ومیر می‌شود. پیشرفت فناوری (نشانگرهای بیوشیمیایی، سونوگرافی و غیره) به پزشکان کمک کرده است تا اکثر بارداری‌های خارج رحمی را قبل از پارگی شناسایی کرده و مرگ‌ومیر و عوارض مرتبط را کاهش دهند.
بارداری‌های خارج رحمی در بیماران در سنین باروری یافت می‌شوند. عوامل خطر شامل بارداری خارج رحمی قبلی، سابقه اندومتریوز یا عفونت لوله‌ای (بیماری التهابی لگن)، بارداری در شرایط استفاده از دستگاه داخل رحمی پروژسترونی (IUD)، سابقه جراحی لوله‌ای، سن بالای مادر (۳۵ سال یا بیشتر در زمان موعد زایمان) و استفاده از تنباکو است. همچنین مهم است که بدانید بیش از ۵۰٪ از بیمارانی که بارداری خارج رحمی تشخیص داده می‌شود، هیچ عامل خطر شناخته‌شده‌ای ندارند.
نحوه بروز می‌تواند متفاوت باشد. بیماران ممکن است با تست بارداری خانگی مثبت و درد یک‌طرفه در ناحیه تحتانی شکم که اغلب به صورت تیز یا سوزنی است، مراجعه کنند. برخی پس از پارگی لوله و در حالت ناپایداری همودینامیک مراجعه می‌کنند. برخی دیگر ممکن است تنها با لکه‌بینی واژینال مراجعه کنند و حتی از بارداری خود آگاه نباشند. بنابراین، باید در صورت مراجعه بیمار با تست بارداری مثبت و علائم مشکوک، هوشیار بود. تا ۱۸٪ از زنانی که با خونریزی یا درد در سه‌ماهه اول بارداری به اورژانس مراجعه می‌کنند، بارداری خارج رحمی دارند.
بارداری خارج رحمی پاره‌شده می‌تواند منجر به خونریزی داخل صفاقی، خونریزی رحمی و ناپایداری همودینامیک شود. توسعه هر یک از این عوارض باید به عنوان یک اورژانس جراحی در نظر گرفته شود و نیاز به ارزیابی فوری توسط جراح زنان دارد؛ ممکن است لاپاروتومی اکتشافی لازم باشد. حتی در عدم نگرانی برای پارگی، جراحی ممکن است در نظر گرفته شود، به‌ویژه در بیمارانی که به متوترکسات پاسخ نمی‌دهند یا منع مصرف دارند، در شرایط بارداری هتروتوپیک (بارداری خارج رحمی به‌طور همزمان با بارداری داخل رحمی قابل‌زیست؛ به مواردی که باید به آن‌ها توجه کرد، مراجعه کنید) یا در بیمارانی که به دنبال استریل‌سازی هستند.
بیانیه اجماع ۲۰۱۱ تعاریفی را ارائه می‌دهد که توجه را به پیچیدگی ارزیابی و تشخیص بارداری خارج رحمی جلب می‌کند، با ۵ دسته بر اساس یافته‌های سونوگرافیک:
بارداری داخل رحمی قطعی بارداری داخل رحمی محتمل بارداری با محل نامشخص بارداری خارج رحمی محتمل بارداری خارج رحمی قطعی
"بارداری با محل نامشخص" (PUL) زمانی در نظر گرفته می‌شود که سونوگرافی ترانس‌واژینال نه بارداری داخل رحمی (IUP) و نه بارداری خارج رحمی قطعی را نشان نمی‌دهد، علی‌رغم تیتر مثبت سرمی هورمون گنادوتروپین جفتی انسانی (hCG). با تیتر hCG 1500-2000 واحد بین‌المللی در لیتر یا بیشتر، کیسه بارداری معمولاً توسط سونوگرافی ترانس‌واژینال قابل مشاهده است و عدم وجود IUP می‌تواند نشان‌دهنده بارداری خارج رحمی لوله‌ای باشد، اگرچه بارداری خارج رحمی غیرلوله‌ای، IUP غیرطبیعی یا IUP زودتر از موعد نیز باید در نظر گرفته شود.