بیماری های مشابه

ویروس سیتومگالو (Cytomegalovirus یا CMV) یک عفونت ویروسی نسبتاً شایع از گروه ویروس‌های هرپس (Herpes) در نوزادان است. این عفونت شایع‌ترین عفونت ویروسی مادرزادی در کشورهای توسعه‌یافته به‌شمار می‌آید. تمایز بین انتقال مادرزادی، حوالی تولد و پس از تولد بسیار مهم است، زیرا انتقال مادرزادی با افزایش بروز بیماری و عوارض همراه است.

توکسوپلاسموزیس یک بیماری زئونوز (zoonosis) جهانی است که توسط انگل تک‌یاخته‌ای (protozoan) توکسوپلاسما گوندی (Toxoplasma gondii) ایجاد می‌شود. توکسوپلاسما گوندی در سه شکل مورفولوژیک وجود دارد: اووسیست (oocyst)، کیست بافتی (tissue cyst) که حاوی برادیزوئیت‌ها (bradyzoites) است، و تاکی‌زوئیت (tachyzoite) که شکل تکثیری انگل است. گربه‌سانان میزبان نهایی این انگل هستند. پستانداران (گیاهخواران و گوشتخواران)، پرندگان و خزندگان نیز می‌توانند به این انگل آلوده شوند. تولید مثل جنسی تنها در دستگاه گوارش گربه‌سانان صورت می‌گیرد که به تشکیل اووسیست‌هایی منجر می‌شود که از طریق مدفوع دفع می‌گردند.

• ارزیابی سریع راه هوایی، تنفس و گردش خون (ABCs) در هر نوزادی که به عفونت خون (سپسیس) مشکوک است، ضروری است. باید راه هوایی نوزاد ایمن شده و در صورت نیاز کمک تنفسی ارائه شود. ممکن است به اکسیژن مکمل نیاز باشد.

ویروس هرپس سیمپلکس (HSV) منتشر در نوزادان یک وضعیت بالقوه تهدیدکننده حیات با عوارض و مرگ‌ومیر بالا است. این وضعیت نیاز به مراقبت حمایتی در بخش مراقبت‌های ویژه نوزادان دارد و باید آسيكلووير وریدی (IV acyclovir) به‌طور زودهنگام تجویز شود. تشخیص سریع و درمان تهاجمی سیستمیک ضدویروسی کلید جلوگیری از مرگ‌ومیر یا عوارض دائمی است.

لوسمی حاد میلومونوسیتیک (Acute myelomonocytic leukemia - AMML) یک زیرگروه از لوسمی حاد میلوئیدی (Acute myeloid leukemia - AML) است که با تمایز به سمت خطوط سلولی گرانولوسیتی و مونوسیتی مشخص می‌شود. AML در نوزادان و شیرخواران نسبت به لوسمی حاد لنفوسیتی (Acute lymphocytic leukemia - ALL) شایع‌تر است و AMML دومین زیرگروه شایع AML در این جمعیت است که حدود ۱۷٪ از موارد گزارش شده را تشکیل می‌دهد. بیشتر موارد لوسمی مادرزادی و شیرخوارگی به ناهنجاری‌های کروموزومی که در رحم به دست آمده‌اند، نسبت داده می‌شود.

عفونت با دیپلوکوک گرم-منفی نایسریا مننژیتیدیس (Neisseria meningitidis) مسئول مننگوکوکسمی حاد است، یک بیماری شدید که معمولاً در اپیدمی‌های کوچک رخ می‌دهد. نایسریا مننژیتیدیس از طریق قطرات تنفسی از فرد به فرد منتقل می‌شود و نازوفارنکس انسان تنها مخزن شناخته شده آن است.

این خلاصه به بررسی بیماران نوزاد و شیرخوار می‌پردازد. لوپوس اریتماتوز سیستمیک در بزرگسالان و کودکان به‌طور جداگانه مورد بررسی قرار گرفته است.

پورپورا ناشی از ترومبوسیتوپنی (thrombocytopenia) معمولاً زمانی مشاهده می‌شود که شمارش پلاکت‌ها کمتر از ۲۰,۰۰۰ تا ۵۰,۰۰۰ در میلی‌متر مکعب باشد. ترومبوسیتوپنی ممکن است به دلیل کاهش تولید، افزایش تخریب یا جداسازی پلاکت‌ها رخ دهد.

بحران سیفلیس در ایالات متحده: موارد سیفلیس و سیفلیس مادرزادی در سراسر کشور به شدت افزایش یافته‌اند، به‌طوری‌که بین سال‌های ۲۰۱۸ تا ۲۰۲۲ شاهد افزایش ۸۰ درصدی در موارد کلی سیفلیس بوده‌ایم. آزمایش سرولوژیک (serologic testing) اصلی‌ترین روش برای تشخیص، مرحله‌بندی و مدیریت سیفلیس است. این آزمایش باید برای هر بیمار فعال از نظر جنسی که به سیفلیس مشکوک است یا دارای علائم جدید و غیرقابل توضیح است، انجام شود. تشخیص و درمان سریع سیفلیس می‌تواند از بروز عوارض سیستمیک، از جمله درگیری چشمی و نابینایی دائمی جلوگیری کند.

عفونت ناشی از ویروس اپشتین-بار (Epstein-Barr virus یا EBV)، که به عنوان ویروس هرپس انسانی ۴ نیز شناخته می‌شود، موجب بروز طیف وسیعی از سندرم‌های بالینی از جمله مونونوکلئوز عفونی (infectious mononucleosis) می‌گردد. بسیاری از افراد در دوران کودکی به EBV مبتلا می‌شوند و عفونت اولیه معمولاً به صورت یک بیماری تب‌دار غیرمتمایز بروز می‌کند. این ویروس سپس در لنفوسیت‌های B به حالت نهفته درمی‌آید.

سندرم ویسکوت-آلدریچ (Wiskott-Aldrich syndrome یا WAS) یک بیماری وابسته به کروموزوم X و مغلوب است که تقریباً به‌طور انحصاری مردان را تحت تأثیر قرار می‌دهد. این سندرم شامل سه ویژگی اصلی است: ترومبوسیتوپنی (thrombocytopenia) که به خونریزی و کبودی منجر می‌شود، نقص‌های ایمنی (immunodeficiencies) شامل اختلالات سلول‌های B و T که به عفونت‌های قارچی، ویروسی و باکتریایی منجر می‌شود، و درماتیت آتوپیک شدید (atopic dermatitis) که معمولاً در چند ماه اول زندگی آغاز می‌شود. شایع‌ترین علائم اولیه شامل کبودی آسان، پتشی (petechiae) و پورپورا (purpura) هستند که معمولاً در هنگام تولد مشاهده می‌شوند و نشان‌دهنده ناهنجاری‌های پلاکتی از جمله ترومبوسیتوپنی و پلاکت‌های کوچک و ناکارآمد می‌باشند. این ناهنجاری‌های پلاکتی می‌توانند به اسهال خونی منجر شوند.