مراقبت‌های اورژانسی / تثبیت:
ویروس هرپس سیمپلکس (HSV) منتشر در نوزادان یک وضعیت بالقوه تهدیدکننده حیات با عوارض و مرگ‌ومیر بالا است. این وضعیت نیاز به مراقبت حمایتی در بخش مراقبت‌های ویژه نوزادان دارد و باید آسيكلووير وریدی (IV acyclovir) به‌طور زودهنگام تجویز شود. تشخیص سریع و درمان تهاجمی سیستمیک ضدویروسی کلید جلوگیری از مرگ‌ومیر یا عوارض دائمی است.
بررسی تشخیص:
HSV نوزادان می‌تواند از طریق انتقال داخل‌رحمی، در طول زایمان یا پس از تولد منتقل شود، که انتقال در طول زایمان از کانال زایمان شایع‌ترین است. HSV نوزادان می‌تواند مخاطی-پوستی یا منتشر باشد و می‌تواند سیستم عصبی مرکزی (CNS) را درگیر کند.
• عفونت HSV داخل‌رحمی معمولاً ظرف ۲ روز از تولد ظاهر می‌شود. ممکن است با نارسایی و ناهنجاری‌های مغزی (مانند میکروسفالی، کوریورتینیت، ناهنجاری‌های مغزی) همراه باشد و ممکن است شبیه اپیدرمولیز بولوزا باشد. معمولاً با ضایعات پوستی جوش‌خورده، یافته‌های چشمی و درگیری عصبی ظاهر می‌شود.
• اکثر نوزادان در دوره پیرامون زایمان به این عفونت مبتلا می‌شوند. نوزادان با وزیکول‌ها در هنگام تولد یا در چند روز اول زندگی ظاهر می‌شوند. بی‌حالی و تب علائم شایعی هستند.
• HSV نوزادان همچنین می‌تواند پس از تولد (10% از موارد) کسب شود. در حالی که معمولاً از مراقبان بالغ منتقل می‌شود، HSV نوزادان که پس از تولد کسب می‌شود، ممکن است به نوزادان مذکر در هنگام ختنه خارج از بیمارستان منتقل شود.
عوامل خطر:
• نوزادانی که توسط مادرانی که اولین اپیزود (اولیه) HSV را در دوران بارداری تجربه کرده‌اند، به دنیا می‌آیند، بیشترین خطر را برای HSV نوزادان دارند.
• اگر عفونت HSV فعال در زمان زایمان وجود داشته باشد، یا زمانی که خطر انتشار وجود دارد، باید زایمان به روش سزارین انجام شود، زیرا خطر انتقال با زایمان طبیعی افزایش می‌یابد.
• پارگی پرده‌ها به مدت بیش از ۴ تا ۶ ساعت قبل از زایمان خطر انتقال HSV به نوزاد را افزایش می‌دهد، حتی اگر از طریق سزارین به دنیا آمده باشد.
• استفاده از الکترود مانیتورینگ پوست سر جنین در حین زایمان نیز خطر انتقال به نوزاد را افزایش می‌دهد، زیرا یکپارچگی موانع مخاطی-پوستی را مختل می‌کند.
تظاهرات پوستی HSV نوزادان ممکن است به صورت گسترش وزیکول‌ها، پاپول‌ها، و/یا فرسایش‌ها ظاهر شود. علائم عمومی اغلب رخ می‌دهد و معمولاً شامل تب و لنفادنوپاتی منطقه‌ای است. اکثر بیمارانی که عفونت آنها به موقع تشخیص داده می‌شود و درمان مناسب دریافت می‌کنند، بدون عوارض بهبود می‌یابند، اما پیشرفت به بیماری کشنده ممکن است رخ دهد. درگیری مخاط چشمی می‌تواند باعث کونژکتیویت یا کراتیت ویروسی شود.
حدود ۱ از ۳ عفونت HSV نوزادان به صورت بیماری منتشر ظاهر می‌شود، وضعیتی که بالقوه تهدیدکننده حیات است. می‌تواند باعث انسفالیت شود یا به صورت نمایی شبیه سپسیس ظاهر شود. ممکن است درگیری ارگان‌های داخلی، از جمله کبد (هپاتیت ویروسی)، ریه‌ها (پنومونیت)، CNS (مننگوانسفالیت)، قلب (میوکاردیت)، غدد فوق‌کلیوی، مغز استخوان (نوتروپنی یا ترومبوسیتوپنی)، کلیه و دستگاه گوارش (انتروکولیت نکروزان) وجود داشته باشد، یا ممکن است به صورت انعقاد منتشر داخل عروقی (DIC) ظاهر شود. نارسایی چند عضوی ممکن است رخ دهد. علائم عصبی و پنومونیت می‌توانند قبل یا بعد از توسعه ضایعات پوستی ظاهر شوند. نوزادان با درگیری CNS ممکن است تشنج داشته باشند.
برای بحث در مورد HSV کسب شده توسط نوزادان یا کودکان بزرگتر، به ویروس هرپس سیمپلکس مراجعه کنید.