بیماری های مشابه

هیپرتانسیون اولیه به افزایش مزمن فشار خون بدون وجود بیماری کلیوی پیش‌زمینه‌ای یا سایر علل ارگانیک شناخته‌شده اطلاق می‌شود. عوامل خطر هیپرتانسیون اولیه شامل افزایش سن، چاقی، وراثت ژنتیکی، نژاد آفریقایی، عدم تحرک بدنی، مصرف دخانیات، رژیم غذایی پر سدیم، مصرف زیاد الکل، دیابت و دیس‌لیپیدمی هستند. برخلاف اغلب بیماری‌های قلبی-عروقی که در مردان در سنین پایین‌تری نسبت به زنان بروز می‌یابند، فشار خون بالا در زنان از اوایل زندگی (دهه سوم) با شیب تندتری افزایش می‌یابد.

در ایالات متحده، انجمن مراکز کنترل سموم آمریکا با شماره 800-222-1222 به صورت 24 ساعته در دسترس است تا تماس‌گیرندگان را به‌طور مستقیم به مرکز سموم منطقه‌ای خود متصل کند. این خدمات به صورت آنلاین نیز در دسترس هستند.

بیمارانی که با علائم ترک الکل به بخش اورژانس (ED) مراجعه می‌کنند ممکن است علائم و شدت‌های متفاوتی را نشان دهند. بسیاری از این علائم ممکن است تشخیص آن‌ها از سایر شرایط اضطراری (مانند صرع، مسمومیت با الکل، تغییر وضعیت ذهنی با علت نامشخص، و تروما) دشوار باشد، بنابراین بسیار مهم است که ارائه‌دهندگان اورژانس تاریخچه و معاینه فیزیکی کاملی برای بیمارانی که با سندرم ترک الکل مراجعه می‌کنند، انجام دهند.

وضعیت وخیم خونریزی و نکروز در هر سه لایه قشری غدد فوق‌کلیوی دوطرفه، که ممکن است همراه با انفارکتوس غده فوق‌کلیوی (adrenal infarction) و ترومبوز ورید فوق‌کلیوی (adrenal vein thrombosis) باشد. این وضعیت می‌تواند باعث بحران حاد فوق‌کلیوی (acute adrenal crisis) شود که در صورت عدم درمان فوری، می‌تواند زندگی را تهدید کند و با علایمی همچون افت فشار خون (hypotension)، شوک (shock) و مرگ همراه است. علائم شامل درد (ناحیه کمری، اپی‌گاستریک، لگنی، پهلو و قفسه سینه)، خستگی، تب، علائم اپی‌گاستریک (حالت تهوع، استفراغ، کاهش اشتها) و علائم عصبی (سرگشتگی، گیجی) می‌باشد. عوامل خطر برای خونریزی غده فوق‌کلیوی شامل درمان با داروهای ضدانعقاد (anticoagulant therapy)، ترومبوسیتوپنی ناشی از هپارین (heparin-induced thrombocytopenia)، تروما، سپسیس، استرس شدید، وضعیت پس از عمل جراحی و واکنش‌های نامطلوب دارویی می‌باشد.

کارسینوم قشر آدرنال (adrenocortical carcinoma) یک تومور بدخیم نادر قشر غده فوق کلیوی است که شیوع آن در حدود یک مورد در هر یک میلیون بزرگسال می‌باشد. این تومور معمولاً به صورت یک‌طرفه بوده و ممکن است شکل نامنظم داشته باشد. کارسینوم‌های آدرنال ممکن است به صورت اتفاقی در تصویربرداری‌ها کشف شوند یا پس از بروز علائم اختلالات غدد درون‌ریز (endocrine dysfunction) در بیمار، مانند پرکاری کورتیزول (hypercortisolism) یا ویریلیزاسیون (virilization) شناسایی شوند. حدود نیمی از کارسینوم‌های آدرنال هورمون تولید نمی‌کنند، در حالی که نیمی دیگر ترکیبی از هورمون‌های معمول قشر آدرنال را تولید می‌کنند.

اختلال اضطراب فراگیر با نگرانی مفرط و پایدار در مورد مسائل مختلف زندگی روزمره مشخص می‌شود که بر عملکرد روزانه تأثیر منفی می‌گذارد. این اختلال معمولاً با اضطرابی که کنترل آن دشوار است و باعث ناراحتی یا اختلال قابل‌توجهی می‌شود، همراه است. بیماران اغلب با شکایت از نگرانی مداوم، تحریک‌پذیری (irritability)، تنش عضلانی (muscle tension)، بی‌خوابی (sleeplessness) و خستگی (fatigue) مراجعه می‌کنند.

هیپرتیروئیدیسم (Hyperthyroidism) شامل مجموعه‌ای از اختلالات غدد درون‌ریز است که ناشی از فعالیت بیش از حد غده تیروئید یا تحریک‌کننده‌های تیروئیدی در خون می‌باشد. این وضعیت می‌تواند منجر به تیروتوکسیکوز (Thyrotoxicosis) شود که پیامد افزایش بیش از حد هورمون‌های تیروئید است.

یائسگی دوره‌ای در چرخه تولیدمثل بیمار است که طی آن تغییرات متعددی مرتبط با تغییرات هورمونی رخ می‌دهد و منجر به توقف تخمک‌گذاری و قاعدگی می‌شود. میانگین سنی وقوع یائسگی ۵۱.۲ سال است. از نظر بالینی، یائسگی به‌عنوان یک سال بدون قاعدگی تعریف می‌شود.

تومورهای کارسینوئید (Carcinoid tumors) گاهی اوقات علت برافروختگی (flushing) هستند (به سندرم کارسینوئید مراجعه کنید)، اما علل دیگری نیز برای برافروختگی وجود دارد.

هیپوگلیسمی شرایطی است که در آن غلظت گلوکز خون کاهش یافته و به مقادیر زیر می‌رسد: کمتر از 3.9 mmol/L یا کمتر از 70 mg/dL (طبق انجمن دیابت آمریکا و انجمن غدد درون‌ریز).

سندرم تاکی‌کاردی ارتواستاتیک وضعیتی (Postural orthostatic tachycardia syndrome یا POTS) به عنوان یک اختلال تنظیم وضعیت ارتواستاتیک شناخته می‌شود. ویژگی اصلی POTS، پاسخ غیرطبیعی خودمختار (autonomic) است که در وضعیت ایستاده رخ می‌دهد و منجر به ناتوانی ارتواستاتیک (orthostatic intolerance) می‌شود. بیماران به صورت بالینی علائمی مانند سرگیجه، احساس سبکی سر، تاری دید، تپش قلب، خستگی و/یا ضعف عمومی را تجربه می‌کنند. بیماران مبتلا به POTS این علائم را به همراه تاکی‌کاردی (tachycardia) تجربه خواهند کرد، اما دچار افت فشار خون شریانی (arterial hypotension) نمی‌شوند.

ماستوسیتوز (Mastocytosis) اصطلاحی است که به افزایش تعداد سلول‌های ماست (mast cell) در بافت‌ها اشاره دارد. این تکثیر به طور کلی به دو دسته تقسیم می‌شود: ماستوسیتوز پوستی که ممکن است با یا بدون درگیری سیستمیک باشد و ماستوسیتوز سیستمیک که بدون بیماری پوستی است. ماستوسیتوز بیشتر به صورت بیماری پوستی مانند کهیر رنگدانه‌ای (urticaria pigmentosa) یا ماستوسیتوما (mastocytoma) ظاهر می‌شود که اغلب در کودکان مشاهده می‌شود و معمولاً به پوست محدود است. در مقابل، در بزرگسالان، انواع پوستی غالباً با بیماری سیستمیک همراه هستند.