کارسینوم قشر آدرنال (adrenocortical carcinoma) یک تومور بدخیم نادر قشر غده فوق کلیوی است که شیوع آن در حدود یک مورد در هر یک میلیون بزرگسال می‌باشد. این تومور معمولاً به صورت یک‌طرفه بوده و ممکن است شکل نامنظم داشته باشد. کارسینوم‌های آدرنال ممکن است به صورت اتفاقی در تصویربرداری‌ها کشف شوند یا پس از بروز علائم اختلالات غدد درون‌ریز (endocrine dysfunction) در بیمار، مانند پرکاری کورتیزول (hypercortisolism) یا ویریلیزاسیون (virilization) شناسایی شوند. حدود نیمی از کارسینوم‌های آدرنال هورمون تولید نمی‌کنند، در حالی که نیمی دیگر ترکیبی از هورمون‌های معمول قشر آدرنال را تولید می‌کنند.
اپیدمیولوژی و شیوع
کارسینوم‌های آدرنال دارای اپیدمیولوژی دو وجهی هستند و بیشتر در کودکان زیر ۵ سال و بزرگسالان میانسال شایع می‌باشند. سندرم‌هایی مانند نئوپلازی چندگانه غدد درون‌ریز نوع ۱ (multiple endocrine neoplasia type 1) به ندرت علت کارسینوم آدرنال هستند.
پیش‌آگهی و سیر بیماری
کارسینوم قشر آدرنال معمولاً سیر مزمن دارد و ممکن است سال‌ها به طول انجامد. پیش‌آگهی این بیماری بر اساس مرحله سرطان متفاوت است؛ با این حال، تقریباً نیمی از بیماران در زمان تشخیص اولیه دارای متاستاز هستند.